Η θλίψη και το αναπόφευκτο
Στη Βιονευρολογική έχουμε δει ότι το αναπόφευκτο σε κάθε ύπαρξη είναι η απώλεια
Στη Βιονευρολογική έχουμε δει ότι το αναπόφευκτο σε κάθε ύπαρξη είναι η απώλεια
Όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, η θλίψη ξυπνά σχεδόν πάντοτε μια φυσιολογική, ψυχική αντίδραση, η οποία μας βοηθάει στα δυνατά συναισθήματα απώλειας, όχι μόνο να τα ξεπεράσουμε, αλλά και να «περάσουμε» από την άλλη πλευρά της ανθρώπινης αντίδρασης
Στον εγκέφαλο μας υπάρχει ένα νευρωνικό τόξο που ρυθμίζει τη βιωματική ένταση των διαφόρων αισθημάτων
Στην ψυχιατρική και ψυχοθεραπεία τα τελευταία χρόνια έχει αναπτυχθεί μια ολόκληρη τεχνική, προκειμένου να αντιμετωπιστεί το συναισθηματικό μέγεθος της θλίψης, προερχόμενο από οποιαδήποτε πηγή
Πλέον η επιστήμη έχει προχωρήσει τόσο πολύ που μπορεί και ξεχωρίζει σε κάθε περίπτωση ένα γενετικό παράγοντα
Ο συνδυασμός έντονου πανικού με καταστάσεις έντονης θλίψης, χωρίς εμφανή αιτιολογία, είναι μια εγκεφαλική διαταραχή της περιοχής του θαλάμου
Είναι ένα πολύ σημαντικό στοιχείο να γνωρίζει ο γιατρός για τον ασθενή του, αν η θλίψη που παραπονιέται ότι αισθάνεται είναι «αυτόνομη» από ένα γεγονός ή είναι επακόλουθο μιας κατάθλιψης
Ίσως διαβάζεται περίεργα η σχέση μεταξύ θλίψης και ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος
Σε όλες τις κοινωνίες, άσχετα με τις συνήθειες και της διαφοράς κουλτούρας μεταξύ τους, υπάρχει πάντοτε ένας άγραφος νόμος για τη διάρκεια της θλίψης
Σε περιπτώσεις που έχουμε βλάβες του θαλάμου, δηλαδή κάποιες φλεγμονώδεις εστίες στη σκλήρυνση κατά πλάκας, τότε είναι δυνατόν σαν πρώτο σύμπτωμα να είναι μια «έκρηξη θλίψης»
Το προεμμηνορροϊκό σύνδρομο, ιδιαίτερα για νεαρές κοπέλες, είναι μια δυσάρεστη επώδυνη κατάσταση που πολλές φορές συνοδεύεται και από ένα κύμα θλίψης
Είναι γνωστό από τη βιβλιογραφία και το διαπιστώνουμε τακτικά και στη Βιονευρολογική ότι η έκφραση της θλίψης είναι διαφορετική στα δυο φύλα
Ασφαλώς όχι όμωςυπάρχουν κάποια ψυχοθεραπευτικά βήματα που πρέπει να γίνουν.
Ζούμε σε έναν κόσμο συναλλαγής και αναμενόμενα ο καταστάσεις θλίψης έχουν άμεσα σχέση με αυτόν, πολλές δε φορές διαμορφώνονται και από αυτόν
Ασφαλώς και δεν υπάρχει κανένας σαφής ιατρικός ορισμός που να τοποθετεί με σαφήνεια τα όρια μεταξύ θλίψης, «φυσιολογικής» και μιας παθολογικής κατάστασης
Ο εγκεφαλικός σχηματισμός του θαλάμου, όπως εξετάζουμε εμείς στη Βιονευρολογική, νευρoφυσιολογικά, μοιάζει με ένα μπουκάλι
Στο πρώτο στάδιο μιας οξείας θλίψης και κατά τη διάρκεια της οποίας ο οργανισμός προετοιμάζει την αντίδραση, η οποία κατά κανόνα έρχεται μετά από μέρες ή εβδομάδες, η ψυχική δραστηριότητα μπαίνει στο μοτίβο μιας βιολογικής αργής κίνησης
Πάρα πολλές φορές σε συζητήσεις με ασθενείς στη Βιονευρολογική διαπιστώνουμε ότι η ανάπτυξη του «δέντρου» της θλίψης γίνεται πάνω στο έδαφος μιας χαμένης ή πληγωμένης αγάπης για οτιδήποτε