H ζήλεια και οι εγκεφαλικοί σχηματισμοί
Η ζήλεια είναι ένα φαινόμενο που σύμφωνα με τις παρατηρήσεις προκύπτει ανάμεσα στη «συνεργασία» αμυγδαλής και ιππόκαμπου στον εγκέφαλο
Η ζήλεια είναι ένα φαινόμενο που σύμφωνα με τις παρατηρήσεις προκύπτει ανάμεσα στη «συνεργασία» αμυγδαλής και ιππόκαμπου στον εγκέφαλο
Τακτικότατα βλέπουμε, ακούμε ή παρατηρούμε φαινόμενα βίας προς τρίτους όταν κάποιοι ζηλεύουν έντονα
Δεν είναι λίγες οι φορές που άτομα φτάνουν σε παραβατικές συμπεριφορές εξαιτίας της ζήλειας, τις περισσότερες μάλιστα φορές χωρίς να συνειδητοποιούν και οι ίδιοι την ακριβής αιτία του «ξεσπάσματος» τους
Πολλές φορές, γεγονός που παρατηρούμε στη Βιονευρολογική συχνά, πολλοί ασθενείς με διάφορα νευροψυχιατρικά νοσήματα, προκειμένου να ερεθίσουν τη μνήμη τους, χρειάζεται πρώτα να καταναλώσουν τροφή και μάλιστα κατά προτίμηση σοκολάτες
Από την εμπειρία μας στη Βιονευρολογική, φαίνεται ότι οι εκτροχιασμοί του μεταβολισμού, κυρίως σε περιπτώσεις της λειτουργίας θυρεοειδισμού ή υπερβολικού σακχάρου, δημιουργούν διαταραχές πανικού ή «άγριου» φόβου
Όπως έχουμε δει και στη Βιονευρολογική, αλλά τελευταία και από τις επιστημονικές ανακοινώσεις που κατακλύζουν τα διάφορα επιστημονικά περιοδικά του είδους, έχει γίνει πλέον γνωστό ότι στην υπερκινητικότητα και στη διάσπαση της προσοχής, κατά κύριο λόγο, υπάρχει μια διαταραχή, εντοπισμένη μεταξύ των άλλων στον προμετωπιαίο λοβό
Σήμερα πλέον, η έρευνα του εγκεφάλου και ο έλεγχος των αποφάσεων οποιουδήποτε ατόμου, ακόμη και σε πιο υψηλές λειτουργικές θέσεις σε οικονομικές επιχειρήσεις και χρηματιστήριο, είναι ελέγξιμα
Το παιδί για να έχει μια φυσιολογική ανάπτυξη σημαίνει ότι πρέπει να έχει επίσης αναλογικά ένα φυσιολογικό αναπτυγμένο σύστημα αποδρομής του στρες και κυρίως της επήρειας του στρες σε ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου, όπως είναι ο ιππόκαμπος
Εδώ και πάρα πολλά χρόνια, τόσο στη Βιονευρολογική, αλλά και γενικά σε όλες τις ψυχιατρικές, νευροφυσιολογικές κλινικές είναι γνωστή η έδρα του δίπολου που «ρυθμίζει» τον πανικό και την ένταση του
Οι ψυχικές και διανοητικές διαταραχές έχουν πιστοποιηθεί και έχουν κατηγοριοποιηθεί κατά σύνδρομα ή κατά διάγνωση, εδώ και πάρα πολλά χρόνια από τη νευροψυχιατρική επιστήμη
Σε νέες έρευνες της νευρογαστρεντερολογίας έχει αποδειχτεί ότι η ισταμίνη που «χύνεται» σε καταστάσεις στρες και ιδιαίτερα υψηλού επιπέδου από τα τοιχώματα του εντέρου μέσα στο έντερο, αυτόματα «ανεβάζει» εντολές στον εγκέφαλο
Το μεγάλο πρόβλημα της σύγχρονης νευροψυχιατρικής έρευνας είναι το πώς δημιουργείται, πώς εκφράζεται και πώς μεταβιβάζεται η συνειδητή σκέψη
Από την πείρα μας στη Βιονευρολογικη, έχοντας εξετάσει εκατοντάδες ανθρώπους με κάθε μορφή και είδους ημικρανίας, έχουμε παρατηρήσει, στη συγκεντρωτική έρευνα που κάνουμε τουλάχιστον εδώ στο δικό μας εργαστήριο, ότι οι συχνές ημικρανίες αποτελούν ένα μεγάλο κίνδυνο για τη φυσιολογική λειτουργία της μνήμης
Η νευρική πλαστικότητα είναι η εγκεφαλική μεταβολή που γίνεται συνέχεια μεταξύ μετωπιαίων λοβών, αμυγδαλής και ιππόκαμπου
Η φοβία αρχίζει κυριολεκτικά με τη «σκανδάλη» που ερεθίζει τον ιππόκαμπο, έναν εγκεφαλικό σχηματισμό στη μέση περίπου του εγκεφάλου που βρίσκεται αριστερά και δεξιά και αλληλοσυνδέονται τα δυο του κομμάτια στον εγκέφαλο
Η συναισθηματική μνήμη είναι μια ανώτερη εγκεφαλική λειτουργία που γεννιέται μεταξύ αμυγδαλής και ιππόκαμπου, δηλαδή δυο εγκεφαλικών σχηματισμών που υπάρχουν και στο αριστερό και στο δεξί ημισφαίριο και συντονισμένα αυτά τα δυο, ρυθμίζουν την ποσότητα του φόβου σε ανάμνηση κάποιων φοβικών γεγονότων και την ένταση τους
Ένα όργανο «συναισθηματικής αγωγής» είναι ο ιππόκαμπος
Στη Βιονευρολογική έχουμε παρατηρήσει ότι ο ρόλος του ιππόκαμπου είναι πολύ ουσιαστικός, σε ότι αφορά τη συναισθηματική μνήμη και τη «ρύθμιση» που έχει ως προς τη λειτουργία της με τον τόπο και το χρόνο
Άπειρες φορές, έχει τύχει και στους ιδίους να μας αρέσει κάτι ή και να μη μας αρέσει, να προτιμάμε έναν τόπο από κάποιο άλλο
Πάντοτε στις νευροφυσιολογικές εξετάσεις και γενικά σε καταστάσεις διαταραχών συναισθημάτων, εδώ στη Βιονευρολογική, στα διάφορα νευρολογικά νοσήματα προσπαθούμε να βρούμε το συνδυασμό εκείνο των εγκεφαλικών περιοχών που παράγουν τη μία ή την άλλη λειτουργία ή δυσλειτουργία