JCV και ολιγοδενδροκύτταρα
Ο ιός του JCV «προχωρώντας» στον εγκέφαλο προκαλεί καταστροφή σε συγκεκριμένες δομές του.
Ο ιός του JCV «προχωρώντας» στον εγκέφαλο προκαλεί καταστροφή σε συγκεκριμένες δομές του.
Τα μονοκλωνικά αντισώματα είναι υβριδικά αντισώματα κυρίως πρωτεϊνικής σύστασης τα οποία χρησιμοποιούνται προκειμένου να διεγείρουν ή να ισχυροποιήσουν το σύστημα άμυνας του οργανισμού έναντι των διάφορων εκφυλιστικών παθήσεων.
Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μία πάρα πολύ μεγάλη ανοδική τάση των συμπτωμάτων της λευκοεγκεφαλοπάθειας μετά από λοίμωξη από τον ιό JCV.
Το «déjà vu» θεωρείται μία κατάσταση μνημονικής αυταπάτης η οποία χαρακτηρίζεται από συγκεκριμένες διαταραχές του κροταφικού λοβού.
Ο ιός του έρπητα έχει πάρα πολλά στελέχη.
Τα τελευταία χρόνια όλο και πιο τακτικά καταγράφονται διάφοροι ασθενείς και ιδιαίτερα προχωρημένης ηλικίας μετά από ελαφρύ πυρετό, με διαταραχές της συνείδησης διάφορων τύπων.
Ο ιός του έρπητα μπορεί να βρίσκεται μέσα στο σώμα του ανθρώπου για αρκετό καιρό και να έχει μία ασυμπτωματική πορεία.
Σε μία υπερδιέγερση του ανοσοποιητικού συστήματος κάτω από διάφορες καταστάσεις είναι δυνατόν το ίδιο το σύστημα να παράγει αντισώματα εναντίον υγιών στοιχείων του οργανισμού.
Τα τελευταία χρόνια έχει ανακαλυφθεί ότι υπάρχει μία ιδιαίτερη ευαισθησία του εγκεφαλικού παρεγχύματος σε ότι αφορά την παραγωγή διάφορων αντισωμάτων από το ανοσοποιητικό σύστημα κατόπιν πρόκλησης κάποιου αιτίου που το οδηγεί σε υπερδραστηριότητα.
Υπάρχουν πάρα πολλά κλινικά περιστατικά όπου εμφανίζονται ελαφρές ψυχικές διαταραχές με έντονες επιληπτικές κρίσεις ή και αντίστροφα.
Σήμερα η μικροβιολογία έχει προχωρήσει πάρα πολύ και μπορεί σε πολλές περιπτώσεις να αναλύσει μέχρι τελευταίο στοιχείο από ποια οικογένεια προέρχεται ο κάθε έρπης.
Με τον όρο «ομοιόσταση» εννοούμε πάντοτε ένα σύστημα ισορροπίας το οποίο βρίσκεται σε μία διαρκή κατάσταση μίας δυναμικής διαδικασίας εντός του οργανισμού ή κάποιων οργανικών κύκλων που ρυθμίζουν τη λειτουργία του.
Η διαταραχή της ομοιόστασης αποτελεί μία κατάσταση η οποία κατά κάποιον τρόπο σε χρόνια διαταραχή «γεννάει» ένα σύνδρομο πάρκινσον, κυρίως άτυπου χαρακτήρα.
Η νόσος του πάρκινσον με πόνο είναι πάρα πολύ τακτική, όταν εμφανίζονται οι διαταραχές της ομοιόστασης.
Μία κύρια διαταραχή της ομοιόστασης η οποία είναι πολύ ουσιώδης για την παθογένεση του συνδρόμου του πάρκινσον είναι οι διαταραχές του ύπνου.
Οι διάφορες μορφές πάρκινσον και ιδίως άτυπου πάρκινσον έχουν κυρίως τον «τόπο γέννησής» τους στο σημείο διαταραχής και επικοινωνίας μεταξύ ενδοκρινικού συστήματος και νευρικού συστήματος.
Οι ενδοκρινικές διαταραχές κατά κύριο λόγο αποτελούν τις πρώτες παθολογικές αιτίες που δημιουργούν τη συμπτωματολογία της νόσου του πάρκινσον.
Η ομοιόσταση αποτελεί μία αναγκαία κατάσταση του οργανισμού ή ακόμη κάποιου κυττάρου του οργανισμού ή και ολόκληρου οργάνου πάλι του σώματος ή και άλλων υποδεέστερων τμημάτων όπως είναι το άτομο.
Τα πάντα στον οργανισμό προκειμένου να κινηθούν, να συντονιστούν, να προγραμματιστούν ή να ενεργήσουν το ένα με το άλλο έτσι ώστε να πετύχει η διαδικασία της ζωής χρειάζονται την πλήρη ρυθμική ομοιόσταση μεταξύ τους.
Ένας μεγαλοφυής φυσιολόγος το έτος 1860 εισήγαγε πρώτος την έννοια της ομοιόστασης, κυρίως για περιπτώσεις φυσιολογικών φαινομένων ή ακόμη και για τον τρόπο της καθημερινής ζωής.