Απάθεια και φαρμακευτική αγωγή
Το δίπολο απάθειας – κατάθλιψης και κατ’ επέκταση αποξένωσης-αποκοινωνικοποίησης στην εποχή της έντονης οικονομικής κρίσης έχει γίνει πάρα πολλές φορές έντονα εμφανές.
Το δίπολο απάθειας – κατάθλιψης και κατ’ επέκταση αποξένωσης-αποκοινωνικοποίησης στην εποχή της έντονης οικονομικής κρίσης έχει γίνει πάρα πολλές φορές έντονα εμφανές.
Η κριτική ικανότητα έχει σαν βάση της την προσοχή η οποία είναι αυτή που τροφοδοτεί τον εγκέφαλο με παρατηρήσεις εξωτερικών γεγονότων και ερεθισμάτων αλλά ταυτόχρονα του δίνει τη δυνατότητα κρίσης και αντιμετώπισης τυχόν λανθασμένων επικρίσεων.
Όταν το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα καταγράφεται για πολλές ώρες, προσφέρει κάποια στοιχεία˙ όπως π.χ. η συγκεκριμένη μορφή κάποιων επαρμάτων εγκεφαλικών δυναμικών σε ορισμένες περιοχές, σε κάποιες καταστάσεις (ύπνος).
Τα κύτταρα του εγκεφάλου και κυρίως ορισμένων περιοχών αυτού, όπως είναι του ιππόκαμπου, της αμυγδαλής και του κροταφικού λοβού, είναι έτσι κατασκευασμένα ώστε να διαθέτουν συγκεκριμένα όρια αντοχής σε ότι αφορά την «απόδοσή» τους.
Η βάση κάθε επιληπτικής κρίσης είναι μία ηλεκτρική διαταραχή στα εγκεφαλικά κύτταρα. Μικρές ομάδες νευρώνων στον εγκέφαλο παράγουν κατά μόνας ασθενή ηλεκτρικά πεδία.
Ο θυμός σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να παρουσιάσει τα χαρακτηριστικά μίας επιληπτικής κρίσης.
Για όσους ασχολούνται με τη συμπεριφορά ασθενών που πάσχουν από επιληπτικές κρίσεις, παρατηρούν γρήγορα πως ένα μεγάλο ψυχολογικό πρόβλημα που εμποδίζει ιδιαίτερα τη θεραπεία είναι τα αισθήματα ενοχής που διακατέχουν τον ασθενή.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας (ΣΚΠ) είναι μία ιδιαίτερα ύπουλη αυτοάνοση αρρώστια.
Τα SCP κύματα, δηλαδή τα βραδέα φλοιϊκά κύματα που καταγράφονται στο ηλεκτροεγκεφαλογράφημα, είναι ενδεικτικά μίας επιληπτικής κρίσης που θα ακολουθήσει.
Κυριολεκτικά σε μια περίοδο κρίσης έχει προκύψει μια ομάδα ασθενειών που μπορούμε να την χαρακτηρίσουμε, άσχετα με τη συμπτωματολογία της, σαν μια ομάδα νευρολογικών ασθενειών η οποία εξελίσσεται χωρίς να γίνεται αντιληπτή.
Τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα μετά την ένταση που δημιουργήθηκε εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, εμφανίστηκε μια «αλλαγή» στα διαγνωστικά χρονικά.
Αναμενόμενο είναι το γεγονός ότι η αντικοινωνική συμπεριφορά έχει ως αποτέλεσμα την απομόνωση του ατόμου.
Η παροδική σφαιρική αμνησία είναι μια κατάσταση που έχει τη βάση της σε μια αγγειακή διαταραχή κάποιας περιοχής του εγκεφάλου και κυρίως της περιοχής του ιπποκάμπου αμφοτερόπλευρα· χαρακτηρίζεται από μια περιοδική απώλεια μνήμης σε ελαφριά μορφή, ενώ ο ασθενής παραμένει πλήρως λειτουργικός.
Το χαρακτηριστικό μια νευρωνικής εκφόρτισης είναι μια μορφή επιληπτικής κρίσης· το ένα γεγονός προϋποθέτει το άλλο.
Μια σειρά από διάφορες επιληπτόμορφες κρίσεις μπορεί να έχει άμεση σχέση με το αγγειακό σύστημα του ανθρώπου, προκαλώντας διάφορες κλινικές εικόνες.
Το «δίπολο» των συμπτωμάτων της κρίσης πανικού και της ψυχογενής κρίσης συνδυάζεται πολύ τακτικά.
Στη νευρολογία και στην ψυχιατρική ως ψυχογενείς κρίσεις θεωρούνται εκείνες οι μορφές των κρίσεων οι οποίες είναι επιληπτόμορφες· θεωρούνται, δηλαδή, από τους γιατρούς ότι παρουσιάζουν μια συμπτωματολογία επιληπτικής κρίσης, χωρίς να είναι μια τέτοια.
Η οικονομία και μάλιστα η σύγχρονη Δυτική έχει άμεση σχέση με την ψυχολογία.
Εκείνο που διακρίνει την εμφάνιση παρενεργειών μετά από θεραπεία με natalizumab σε ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μια διαφορετικότητα συμπτωμάτων, η οποία όμως αρχικά μπορεί να θεωρηθεί και σαν στοιχείο της κρίσης της σκλήρυνσης κατά πλάκας
Ο Άντερς Μπέρινγκ Μπρέϊβικ στη Νορβηγία το 2011 σκότωσε εβδομήντα εφτά ανθρώπους κατά τη διάρκεια μιας σχιζοφρενικής κρίσης