Ευθανασία: Κόπωση ή στιγμιαία σκέψη;
Αναμφισβήτητα σήμερα ζούμε περισσότερα χρόνια και αυτό μεταξύ άλλων έχει σαν αποτέλεσμα να γνωρίζουμε πιο πολλά για τις ανίατες αρρώστιες.
Αναμφισβήτητα σήμερα ζούμε περισσότερα χρόνια και αυτό μεταξύ άλλων έχει σαν αποτέλεσμα να γνωρίζουμε πιο πολλά για τις ανίατες αρρώστιες.
Τα αντιεπιληπτικά φάρμακα δημιουργούν πολλές παρενέργειες κυρίως σε ότι αφορά τις διαταραχές του βάρους του σώματος, το αίσθημα κόπωσης και τις ικανότητες της συγκέντρωσης.
Σε καταστάσεις χρόνιας κόπωσης από διάφορες αιτίες, η χρήση του διακρανιακού μαγνητικού ερεθισμού αποτελεί ουσιαστική μέθοδο.
Σε γηραιά, υπέρβαρα άτομα και με μεταβολικά προβλήματα όπως π.χ. διαβήτης ή θυρεοειδοπάθεια, έχουμε τακτικά την παρουσία μίας εκφυλιστικής υποθαλαμικής διαταραχής.
Η κλινική εικόνα επώδυνων καταστάσεων που εμφανίζονται ξαφνικά σε τένοντες και μύες, δηλαδή έρχονται και φεύγουν, είναι αρκετά διαδεδομένη.
Μετά τη λήψη εγκεφαλογραφημάτων παρατηρούμε ότι η σκλήρυνση κατά πλάκας σ’ ένα ποσοστό γύρω στο 30% παρουσιάζει χαρακτηριστικές διαταραχές, κυρίως κατά τη διάρκεια του βαθύ ύπνου.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μία νευρολογική νόσος που επηρεάζεται από τον ύπνο.
Για την αντιμετώπιση των διαταραχών του ύπνου στη σκλήρυνση κατά πλάκας με χαρακτηριστική συμπτωματολογία την πρωινή κόπωση μία ουσιαστική και θεραπευτική αγωγή είναι η χορήγηση ανταγωνιστών της ισταμίνης.
Η αναπνοή έχει άμεση σχέση με τον ύπνο.
Ιδιαίτερα σε διαταραχές του ύπνου, οι κυτοκίνες αντιδρούν μ’ έναν συγκεκριμένο τρόπο.
Μία από τις βασικές λειτουργίες του βιολογικού ρολογιού είναι να εντοπίζει ανά πάσα στιγμή την ενεργειακή ανάγκη του εγκεφάλου και να ρυθμίζει τον ύπνο.
Το αίσθημα κόπωσης και όταν αυτό συνοδεύεται από δέκατα πυρετού είναι ένδειξη ότι υφίσταται λοίμωξη της οποίας τις συνέπειες δεν έχουμε αντιληφθεί ακόμα.
Στη Βιονευρολογική, αναλύοντας τα ιστορικά ασθενών με αγκυλωτική σπονδυλίτιδα και διάφορα σύνδρομα από τη σπονδυλική στήλη, διαπιστώσαμε ότι η αγκυλωτική σπονδυλίτιδα σε ελάχιστες περιπτώσεις εμφανίζεται μετά από έντονη κόπωση
Όταν τα λεμφοκύτταρα CDF αρχίζουν και έχουν μια φθίνουσα πορεία και κατάσταση, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, και φτάνουν σε ένα επίπεδο 200 κύτταρα περίπου ανά κυβικό εκατοστό, τότε τυπικά τα κλινικά συμπτώματα που αρχίζουν και εμφανίζονται είναι η απώλεια βάρους, οι πυρετοί, η διάρροια και μια έντονη τάση ευκαιριακών λοιμώξεων
Στη Βιονευρολογική, κατά κανόνα, σε κατάσταση ρουτίνας ελέγχουμε το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα των ασθενών και έχουμε διαπιστώσει την ιδιαίτερη ευαισθησία που «δείχνει» στην καταγραφή καταστάσεων τέτοιων που υποδηλώνουν συμπτώματα χρόνιας κόπωσης και καταβολής εξαιτίας αυτών των ιώσεων
Όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, υπάρχουν κλινικές μορφές νευρολογικών και ψυχιατρικών εικόνων, π.χ. πολυνευροπάθειες, άνοιες ή ακόμη και σύνδρομα χρόνιας κόπωσης, τα οποία «τραβάνε καιρό», ταλαιπωρούν τον ασθενή, ο οποίος όμως δεν μπορεί να καταλάβει τι ακριβώς συμβαίνει
Στις επιληπτικές κρίσεις το ιδιαίτερο πρόβλημα δεν είναι μόνο η αναχαίτιση τους αλλά κυρίως η πρόληψή τους
Πολλές φορές ο «εγκεφαλικός» λύκος είναι δυνατόν να «χτυπήσει» απευθείας τον εγκέφαλο
Η θεωρία της «τοπικής» εγκεφαλικής κόπωσης εμφανίστηκε τα τελευταία είκοσι χρόνια
Συνήθως η χρόνια απώλεια όρεξης για φαγητό με αδυναμία, αίσθημα κόπωσης, απώλεια βάρους και τακτικά χαμηλού βαθμού πυρετού, σηματοδοτούν την απαρχή μιας συμπτωματολογία αυτοανόσου νοσήματος