Στην πρώτη δεκαετία του 20ου αιώνα οι Γερμανοί ερευνητές του πανεπιστημίου του Μούνστερ πιστοποίησαν έναν εγκεφαλικό μηχανισμό πρόληψης και προστασίας στον εγκέφαλο που λειτουργεί με βάση τη δράση της ντοπαμίνης.
Η ντοπαμίνη σαν εγκεφαλικός νευροδιαβιβαστής παίζει ουσιαστικό ρόλο στην αίσθηση της ευχαρίστησης και της ηδονής μέσω της δραστηριοποίησής της στο εγκεφαλικό δίκτυο επιβράβευσης.
Μετά από εντατικές έρευνες, το 1971 οι δύο Αμερικανοί επιστήμονες από το πανεπιστήμιο του Harvard κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι υπάρχει ένας εσωτερικός μηχανισμός αυτορρύθμισης του ύπνου στον εγκέφαλο.
Το κατά πόσο έχουμε μια προσωρινή επιληπτική δράση στον εγκέφαλο όσον αφορά τις διάφορες περιπτώσεις κλασικής ημικρανίας, ιδιαίτερα σ’ αυτήν που εμφανίζεται με αύρα χωρίς κεφαλαλγία, αποτελεί πάντα ένα μεγάλο ερωτηματικό.
Οι ψυχογενείς κρίσεις σαν αντίδραση του εγκεφάλου και ιδιαίτερα του πρόσθιου μετωπιαίου λοβού που κατεξοχήν «κοντρολάρει» τη συμπεριφορά του ατόμου έχει αποδειχθεί ότι είναι εντονότερες όταν υπάρχουν κοινωνικο-οικονομικά προβλήματα.
Πρέπει να τονιστεί ότι οι ψυχογενείς κρίσεις έχουν και αυτές μια παθογένεια η οποία πρέπει ιατρικά να διερευνάται πάντοτε και να εξετάζεται ανάλογα με την περίπτωση του ασθενούς, αν και είναι γνωστό απ’ την αρχαιότητα ότι οι ψυχογενείς κρίσεις είναι επιληπτόμορφες καταστάσεις που βασίζονται σ’ ένα διαφορετικό μηχανισμό απ’ αυτόν των επιληπτικών κρίσεων.
Κάθε φορά που παρουσιάζεται μια τραυματική διαταραχή του νωτιαίου μυελού αρχίζουν τα εναπομείναντα κύτταρα σιγά σιγά και αναπλάθονται «δημιουργώντας» νέες προεκτάσεις.
Η νόσος του Alzheimer κατά ένα μεγάλο ποσοστό προκύπτει από μια δυσλειτουργία του εγκεφαλικού αιματικού φραγμού, ο οποίος είναι υπεύθυνος για την είσοδο και έξοδο της πρωτεΐνης του β-αμυλοειδούς, της οποίας η παθολογική συγκέντρωση δημιουργεί αυτήν τη νόσο.
Όσο και αν φαίνεται περίεργο και πάρα τις χιλιάδες έρευνες που γίνονται τα τελευταία χρόνια, δεν έχει βρεθεί ακόμη ακριβώς ο τρόπος δράσης και η λειτουργία του β-αμυλοειδούς στον εγκέφαλο.
Τα τελευταία χρόνια γίνεται μια πάρα πολύ μεγάλη προσπάθεια, προκειμένου να γίνει κατανοητός ο μηχανισμός ανάπτυξης της νόσου Alzheimer
Η πρωτεΐνη P53 έχει «ανακαλυφθεί» τα τελευταία χρόνια και είναι χαρακτηριστική πρωτεΐνη, η οποία καταπολεμά παθολογικούς όγκους
Με την πάροδο της ηλικίας παθολογικοί μηχανισμοί φαίνεται ότι αναπτύσσονται στην άμυνα του οργανισμού
Έχουμε παρατηρήσει στη Βιονευρολογική τα τελευταία χρόνια ότι άτομα προδιατεθειμένα για αυτοάνοσα νοσήματα αρκετές φορές παρουσιάζουν ένα μηχανισμό, ο οποίος «συνδράμει» στη γέννηση της αρτηριοσκλήρωσης
Οι δυσκινησίες στις λοιμώξεις έχουν μια βασική αιτιολογία, όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική
Στη Βιονευρολογική σε πάρα πολλούς ασθενείς με εξάρτηση ακολουθούμε μια προσεκτική λήψη του ιστορικού, βλέποντας από πού αρχίζει και σε τι σημείο βρίσκεται σήμερα κατά τη διάρκεια της εξέλιξης του το νόσημα
Πολλές φορές ο μηχανισμός είναι έτσι τροποποιημένος, ώστε να καλύπτει την ανάγκη κάποιου τρίτου να «υιοθετηθεί» από αυτόν
Είναι δύσκολο να το καταλάβουμε, αλλά μπορούμε πλέον μέσω της πληροφορίας που έχουμε από τις σύγχρονες εργαστηριακές διαπιστώσεις της έρευνας του εγκεφάλου να δούμε ότι όλη η οικονομία είναι μια κατάσταση κακής ή καλής ψυχολογίας του ατόμου
Η νόσος των δυτών ήταν μια πολύ διαδεδομένη ασθένεια, κυρίως στα νησιά του Αιγαίου (σε σφουγγαράδες), που έδωσε αφορμή να ανοίξει μια μεγάλη έρευνα στα θέματα συμπίεσης του κεντρικού νευρικού συστήματος από διάφορα αέρια
Υπολογιστής καρδιακών παλμών
Υπολογιστής Body-Mass Index
Υπολογιστής κόστους καπνίσματος