Μεταίχμιο και αρνητικά συναισθήματα
Αρνητικά συναισθήματα, όπως είναι ο τρόμος, η οργή, η αηδία, βρίσκονται και παράγονται και γίνονται βιώματα μέσω της λειτουργίας του μεταιχμιακού συστήματος.
Αρνητικά συναισθήματα, όπως είναι ο τρόμος, η οργή, η αηδία, βρίσκονται και παράγονται και γίνονται βιώματα μέσω της λειτουργίας του μεταιχμιακού συστήματος.
Το μεταίχμιο αποτελεί μία έκφραση που προσδιορίζει μία συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου που σαν έννοια στα λατινικά σημαίνει «λιμπιντικό σύστημα».
Η αυτοβιογραφική μνήμη είναι συγκεκριμένο τμήμα της λειτουργίας του εγκεφάλου κυρίως στην περιοχή της μεταιχμιακής λειτουργίας η οποία είναι χαρακτηριστική σε ότι αφορά τη συγκέντρωση στοιχείων για την προσωπικότητα του ατόμου, όπως π.χ. νούμερα τηλεφώνου, χαρακτηριστικά, διευθύνσεις, τοποθεσίες και ότι έχει σχέση με την καθημερινότητά του.
Πολλές φορές σε τραυματισμούς του εγκεφάλου, ιδιαίτερα της περιοχής του στελέχους, εμφανίζονται συμπτώματα στη λειτουργία του μεταιχμιακού συστήματος.
Τις τελευταίες δύο δεκαετίες πολλά ινστιτούτα νευροφυσιολογίας αλλά και γενικών νευροεπιστημών ανά τον κόσμο ασχολούνται με την έδρα της συνείδησης.
Όπως έχουν δείξει οι τελευταίες έρευνες, το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα αποτελεί ένα ιδιαίτερα σπουδαίο νευροφυσιολογικό «εργαλείο» για τη μελέτη της συνείδησης
Πλέον με τη βελτιωμένη μέθοδο της μαγνητικής τομογραφίας είναι δυνατόν να γίνει μία συγκεκριμένη και εμπεριστατωμένη έρευνα σε ότι αφορά συνειδησιακές καταστάσεις.
Με τον όρο «ομοιόσταση» εννοούμε πάντοτε ένα σύστημα ισορροπίας το οποίο βρίσκεται σε μία διαρκή κατάσταση μίας δυναμικής διαδικασίας εντός του οργανισμού ή κάποιων οργανικών κύκλων που ρυθμίζουν τη λειτουργία του.
Είναι ο θυμός αρρώστια ή είναι απλώς μία συναισθηματική εκδήλωση ή μπορεί να είναι και τα δύο;
Στη νευρολογία–ψυχιατρική, η ιδέα του νου πάνω από την ύλη (mind over matter) κατέχει σχεδόν τη θέση αξιώματος.
Τα κρανιοεγκεφαλικά τραύματα οποιασδήποτε παθολογικής βαθμίδας, ακόμη και τα χαμηλού ρίσκου, δημιουργούν προϋποθέσεις εμφάνισης επιληπτικών κρίσεων στον εγκέφαλο .
Μετά το έτος 1950 μία έντονη τάση για αναζήτηση ερευνητικών πεδίων στον τομέα της νευροψυχολογίας ξεκίνησε να αναπτύσσεται από την Αμερική και την Κεντρική Ευρώπη.
Η νευρολογία είναι ο κλάδος των «πρακτικών» επιστημών που κατά κύριο λόγο ασχολείται με την ευφυΐα, τα παρακλάδια της, τον τρόπο λειτουργίας της και τη διαχείριση της.
Ένα μεγάλο μέρος των ερευνών της σύγχρονης νευρολογίας αφιερώνεται στην εξέταση και λειτουργία του αυτόνομου νευρικού συστήματος
Σε παγκόσμιο επίπεδο, τα τελευταία χρόνια γίνεται μια προσπάθεια επηρεασμού των νευρωνικών τόξων που προκαλούν το χρόνιο πόνο στον εγκέφαλο
Στην υπερπυρηνική προοδευτική παράλυση έχουμε μια νευρολογική αρρώστια που προκύπτει από την εκφύλιση συγκεκριμένων περιοχών του εγκεφάλου και χαρακτηρίζεται από απώλεια ισορροπίας, διαταραχές ομιλίας, τάση για πτώση και κυρίως δυσκινησίες των οφθαλμών, περισσότερο κάθετα
Οι πολικές αρκούδες πέφτουν στον λήθαργο στο λεγόμενο χειμερίας νάρκης
Όποιος έχει αποφασίσει να ασχοληθεί με τη νευρολογία και με τα νοσήματα και ιδιαιτέρα με τα «παρακλάδια» αυτών, είναι υποχρεωμένος πάντοτε να λαμβάνει υπόψη ότι έχει «ανοίξει πόλεμο» με ένα τεράστιο κεφάλαιο, το οποίο ίσως δε θα κλίσει ποτέ, όσο υπάρχει ο κόσμος, διότι το χαρακτηριστικό των εκφυλιστικών νοσημάτων είναι ότι και αναγεννιούνται και αναπλάθονται
Στην ασθένεια της μυασθένειας υπάρχει κάτι πάρα πολύ παράδοξο, που όταν ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά στη νευρολογία έφερε κυριολεκτικά παγκόσμια μια αναστάτωση και έδωσε την αφορμή για έρευνα σε καινούργιους τομείς, οι οποίοι, όσο και αν φαίνεται περίεργο, αναπτύσσονται ακόμη μέχρι σήμερα
Ένα μεγάλο διαγνωστικό πρόβλημα της σύγχρονης νευρολογίας είναι η εκτίμηση του επιπέδου σκέψης και μάθησης του παιδιού