Όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, υπάρχουν κλινικές μορφές νευρολογικών και ψυχιατρικών εικόνων, π.χ. πολυνευροπάθειες, άνοιες ή ακόμη και σύνδρομα χρόνιας κόπωσης, τα οποία «τραβάνε καιρό», ταλαιπωρούν τον ασθενή, ο οποίος όμως δεν μπορεί να καταλάβει τι ακριβώς συμβαίνει
Οι πολυνευροπάθειες είναι νευρολογικά νοσήματα που κυρίως χτυπούν τα άκρα, δημιουργούν αισθητικές, κινητικές ή νευροφυτικές διαταραχές
Οι δεσμιδώσεις αποτελούν ένα βασικό στοιχείο διάγνωσης κλινικά του κινητικού νευρώνα
Τρίτο και ουσιαστικότερο κομμάτι του νευρικού συστήματος είναι το λεγόμενο αυτόνομο νευρικό σύστημα
Το κεντρικό νευρικό σύστημα, όπως το εξετάζουμε εδώ στη Βιονευρολογική, είναι ένα ενιαίο σύστημα καλά προφυλαγμένο και «κλειστό» από τα ερεθίσματα του περιβάλλοντος, από τα οποία μόνο κατά επιλογήν μερικά περνούν μέσα σε αυτό
Πρόκειται για τη βάδιση, η οποία αντιρροπίζει την απώλεια ιδιοδεκτικών πληροφοριών από την περιφέρεια, δηλαδή από τους αισθητήρες των ποδιών και των άλλων άκρων, σε ότι αφορά την κανονική βάδιση
Οι πολυνευροπάθειες και κυρίως οι μεταβολικές (διαβήτης , νοσήματα νεφρών , θυρεοειδής κ.τ.λ.) επηρεάζουν τακτικά το περιφερικό νευρικό σύστημα, προκαλώντας έτσι χαρακτηριστικό αίσθημα αδυναμίας και παραισθησίας (μουδιάσματα , μυρμηγκιάσματα κ.τ.λ.)
Η σύφιλη σχεδόν σπάνια αρρώστια, σήμερα δημιουργεί το φαινόμενο Άργκιλ-Ρόμπερτσον. Είναι η περίπτωση που η κόρη του οφθαλμού αντιδρά μόνο στην προσαρμογή, αλλά όχι στο φως
Από την πείρα μας στην Βιονευρολογική, σε καθημερινή βάση αυτό που βλέπουμε σε όλα σχεδόν τα νευροψυχιατρικά νοσήματα, είναι η κακή διαχείριση του καθημερινού στρες από τον άρρωστο.
Για την εποχή μας ίσως πρόκειται για μια διαγνωστική υπερβολή, όμως υπάρχει.
Υπολογιστής καρδιακών παλμών
Υπολογιστής Body-Mass Index
Υπολογιστής κόστους καπνίσματος