Άλγος και γενετική
Ο πόνος γενικά σε όποιο σημείο του σώματος και να δημιουργείται έχει μία ορισμένη διαδικασία όπου διάφορα μόρια, αναλόγως με την κατασκευή τους, τον τόπο παραγωγής τους και τη σύνθεσής τους, δημιουργούν τα διάφορα άλγη.
Ο πόνος γενικά σε όποιο σημείο του σώματος και να δημιουργείται έχει μία ορισμένη διαδικασία όπου διάφορα μόρια, αναλόγως με την κατασκευή τους, τον τόπο παραγωγής τους και τη σύνθεσής τους, δημιουργούν τα διάφορα άλγη.
Η καψαϊκίνη αποτελεί μία ουσία η οποία βρίσκεται πάνω στη μεμβράνη των νευροκυττάρων-υποδοχέων των διάφορων ερεθισμάτων.
Όταν παρουσιάζεται ένας νευροπαθητικός πόνος, δηλαδή ένας πόνος που προέρχεται από τα ίδια τα νεύρα εντός του νευρικού συστήματος λόγω κακής λειτουργίας των νευρωνικών κυκλωμάτων, πάντοτε υπάρχει ταυτόχρονη παρουσία και μίας υπερευαισθησίας στον πόνο αυτό.
Ο πόνος είναι ένα εξωτερικό ερέθισμα προς τον άνθρωπο που για να γίνει βιωματικός περνάει από διάφορα επίπεδα.
Προκειμένου να γίνει αντιληπτό ένα επώδυνο συναίσθημα, προέχει ένας ερεθισμός κάποιου ιδιαίτερα ευαίσθητου νευροκυττάρου στην περιφέρεια.
Από τα οπίσθια κέρατα του νωτιαίου μυελού ο πόνος «ανεβαίνει» πάλι με τη μορφή διάφορων μορίων στον εγκέφαλο και δίνει κατά κάποιον τρόπο ένα σήμα «alarm» το οποίο ο εγκέφαλος κατανοεί σαν μία περίπτωση εξωτερικού επώδυνου και επικίνδυνου ερεθισμού.
Ο πόνος «φάντασμα» κάποιου ακρωτηριασμένου μέλους που είναι ιδιαίτερα έντονος ενώ το μέλος δεν υπάρχει είναι από τις χαρακτηριστικότερες περιπτώσεις νευροφυτικού πόνου.
Οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν τα εκχυλίσματα της παπαρούνας σαν φάρμακα κυρίως για τον πόνο και τις αϋπνίες.
Οι τριπτάνες είναι φάρμακα που εξελίχθηκαν την τελευταία δεκαετία προκειμένου να αντιμετωπιστεί το οξύ πρόβλημα των ημικρανιών.
Το στρες και οι έντονες εγκεφαλικές λειτουργίες προκαλούν κοιλιακό άλγος στα παιδιά.
Κατά τη διάρκεια του ύπνου παρατηρούμε συγκεκριμένη συμπεριφορά της κορτιζόλης, η οποία δρα σύμφωνα με το βιολογικό ρολόι του οργανισμού.
Όταν εμφανίζεται πόνος στον οφθαλμό και τον οφθαλμικό κόγχο ή σε περιοχές γύρω από αυτόν, πρέπει άμεσα να χορηγείται φαρμακευτική αγωγή.
Άνθρωποι που έχουν έντονο υπαρξιακό άγχος είναι αυστηροί με τον εαυτό τους όσο και με το περιβάλλον τους και επιδεικνύουν μια «υπερδοσολογία» σε ότι αφορά την αυστηρότητα για τρίτους αλλά και τάσεις αυτοτιμωρίας.
Στον εγκέφαλό μας υπάρχει ένα όριο το οποίο όταν o πόνος το υπερβεί πλέον ο χαρακτήρας του καταγράφεται με διαφορετικούς τρόπους.
Ο εγκέφαλος του ανθρώπου είναι έτσι κατασκευασμένος ώστε το άτομο να έχει απόλυτη ανάγκη την αλληλεγγύη και τη συμμετοχή ενός συνανθρώπου στο πόνο του.
Σε περιπτώσεις έντονου πόνου χρησιμοποιούμε την έκφραση «φεύγει»η ψυχή.
Ο «πόνος της ψυχής» αποτελεί μια κοινή έκφραση στην καθημερινή ζωή και αναφέρεται στο συναισθηματικό πόνο που αισθάνεται το άτομο από κάποιο θλιβερό γεγονός της ζωής του.
Έρευνες έχουν δείξει ότι υπάρχει σαφής διαχωρισμός σε ότι αφορά την περιθωριοποίηση κοινωνικών ομάδων.
Ο πόνος σαν ένα γενικευμένο συναίσθημα αποτελεί μια εγκεφαλική λειτουργία με παρόμοιους μηχανισμούς σε όλα τα άτομα.
Ο πόνος δεν είναι μόνο η αίσθηση που προκαλεί σαν επώδυνο γεγονός σε ένα άτομο, αλλά κατά μεγαλύτερο ποσοστό είναι επακόλουθο της ενσυναίσθησης του εντός προς τρίτους, δηλαδή της κατανόησης του πόνου, αλλά και η ενσυναισθητική συμπεριφορά, δηλαδή η κατανόηση της έκτασης του πόνου και το πώς αισθάνεται ο άλλος που τον βιώνει