Λοιμώδης μονοπυρήνωση και σάλιο
Χαρακτηριστικό της λοιμώδους μονοπυρήνωσης είναι ότι κατά κύριο λόγο μεταδίδει τον ιό του Epstein -barr, δηλαδή του υπευθύνου για την κλινική της εμφάνιση, με το σάλιο.
Χαρακτηριστικό της λοιμώδους μονοπυρήνωσης είναι ότι κατά κύριο λόγο μεταδίδει τον ιό του Epstein -barr, δηλαδή του υπευθύνου για την κλινική της εμφάνιση, με το σάλιο.
Στις περιπτώσεις που παρατηρούμε αμιγείς διαταραχές του αυτόνομου νευρικού συστήματος ταυτόχρονα με συμπτωματολογία που μοιάζει με τη νόσο του πάρκινσον, όπως τρόμο των χεριών ή ξαφνικές ακινησίες, τότε κατά κανόνα έχουμε να αντιμετωπίσουμε μία μορφή άτυπου συνδρόμου πάρκινσον, όπως είναι αυτό της ατροφίας πολλαπλών συστημάτων.
Η έννοια του «κλινικά απομονωμένου συνδρόμου» -clinically isolated syndrome (CIS) παρουσιάστηκε την τελευταία εικοσαετία στις αγγλοσαξονικές χώρες κατά την προσπάθεια καταχώρησης και αξιολόγησης των διάφορων κλινικών συνδρόμων της σκλήρυνσης κατά πλάκας (ΣΚΠΣ).
Υπάρχουν κάποιες κλινικές περιπτώσεις σκλήρυνσης κατά πλάκας που εμφανίζονται για σύντομο χρονικό διάστημα (συνήθως λίγες μέρες) μ’ ένα σύμπτωμα π.χ. θάμβος όρασης και με επιληπτικές κρίσεις.
Επιληπτικές κρίσεις παρουσιάζονται ιδιαίτερα τακτικά σε περιπτώσεις θρομβοπενίας με παρουσία αντιφωσφολιπιδικού συνδρόμου.
Το ρίσκο για την ανάπτυξη ενός επιληπτικού συνδρόμου ή ακόμη και για την πρόκλησή του, τις περισσότερες φορές προέρχεται από άλλη νοσολογική κατάσταση η οποία συνήθως δεν αφήνει κάποια υπόνοια για τη δημιουργία επιληπτικών δυσλειτουργιών.
Στη σύγχρονη επιληπτολογία, ο υπολογισμός των ρίσκων που υπάρχουν για τις διάφορες καταστάσεις είναι το κεντρικό αντικείμενο μελέτης.
Ο Ζαν-Μαρτέν Σαρκό ήταν ένας Γάλλος νευρολόγος ο οποίος ερεύνησε διάφορα ψυχιατρικά νοσήματα το 19ο αιώνα.
Το χαρακτηριστικό του συνδρόμου Τουρέτ είναι ότι υπάρχει μία διαρκής επανάληψη συγκεκριμένων «τικ», δηλαδή νευρικών σπαστικών μυϊκών κινήσεων και ταυτόχρονα φωνημάτων ή λέξεων, κατά κύριο λόγο αυτές που χαρακτηρίζουμε ως «άσχημες λέξεις».
Αυτή η κλινική εικόνα εντοπίζεται κυρίως σε άνδρες νεαρής ηλικίας οι οποίοι ξυπνούν με έντονο πόνο, ερυθρό οφθαλμό και ρινική καταρροή.
Η υπνοβασία ακόμα κι αν υπήρξε σαν μεμονωμένο επεισόδιο στην παιδική ηλικία ή ακόμα κι αν υφίσταται σαν γενετική προδιάθεση μπορεί να εμφανιστεί έντονα μετά από νευρολογικές ασθένειες.
Οι λεγόμενες «χαμηλής έντασης» θρομβώσεις είναι ιδιαιτέρα επικίνδυνες για το κεντρικό νευρικό σύστημα.
Μια από τις πιο επικίνδυνες καταστάσεις που μπορεί να προκαλέσει η εμφάνιση πολλαπλών θρόμβων στον οργανισμό με τη μορφή δευτερογενούς αντιφωσφολιπιδικού συνδρόμου είναι η λεγόμενη εαρινή (ανοιξιάτικη) αλλεργία.
Η πείρα στη Βιονευρολογική μας έχει δείξει ότι σε ασθενείς με στυτικές διαταραχές είναι κατά κανόνα απαραίτητη και μια ανάλογη φαρμακοθεραπεία
Έντονοι πυρετοί χωρίς καμία εξήγηση, απότομα ορμώμενοι και με έντονη άνοδο εμφανίζονται στην αρχή, αλλά και σε όλη τη διάρκεια του κακοήθους νευροληπτικού συνδρόμου
Το νευροληπτικό σύνδρομο παρουσιάζεται πάντοτε σχεδόν με τη χορήγηση κάποιων ουσιών και ιδιαίτερα ύστερα από τη χορήγηση κάποιων νευροληπτικών ή αντιεπιληπτικών φαρμάκων ή σε συνδυασμό τους
Η ακριβής αιτία και ο τρόπος λειτουργίας της παθογένειας του κακοήθους νευροληπτικού συνδρόμου παραμένουν μέχρι στιγμής όχι εντελώς ξεκαθαρισμένα
Όσο και αν φαίνεται περίεργο, το δύσκολο στη διάγνωση ενός οξέος κακοήθους νευροληπτικού συνδρόμου είναι η πιστοποίηση της κλινικής του απαρχής
Στη Βιονευρολογική τα τελευταία χρόνια βλέπουμε όλο και πιο τακτικά την εμφάνιση δυσκινησιών διαφόρων μορφών, τόσο από την περιοχή της κεφαλής όσο και από την περιοχή του αυχένα, αλλά και των άκρων με τη μορφή παρκινσονικού συνδρόμου
Το αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο χαρακτηρίζεται ως «πρωτοπαθές», όταν δεν υπάρχει συστηματικός ερυθηματώδης λύκος και όταν οι ασθενείς εμφανίζουν συστηματικό ερυθηματώδη λύκο μαζί με αντιφωσφολιπιδικά αντισώματα και τις ανάλογες κλινικές εκδηλώσεις, τότε χαρακτηρίζεται ως «δευτεροπαθές»