Πλαστικότητα εγκεφάλου και μάθηση
Η έρευνα της εγκεφαλικής λειτουργίας ως προς τη μάθηση αποτελεί το κεφαλαιώδες τμήμα της μελέτης γενικά της πλαστικότητας του εγκεφάλου.
Η έρευνα της εγκεφαλικής λειτουργίας ως προς τη μάθηση αποτελεί το κεφαλαιώδες τμήμα της μελέτης γενικά της πλαστικότητας του εγκεφάλου.
Είναι μία νόσος η οποία έχει γίνει ιδιαίτερα γνωστή τα τελευταία χρόνια κυρίως διότι προσβάλλει τα γηραιά τμήματα του πληθυσμού.
Στον κόσμο των ιών έχει πιστοποιηθεί ότι υπάρχει μια συγκεκριμένη στρατηγική, η λεγόμενη «μοριακή μιμητική», κατά την οποία παράγονται πρωτεϊνικά τμήματα παρόμοια με αυτά του ίδιου του οργανισμού.
Το έτος 1984 στην Αγγλία και συγκεκριμένα στη Σκωτία που ξεκίνησε η έξαρση της σπογγώδους εγκεφαλοπάθειας, κάποιοι επιστήμονες σκέφτηκαν και σύγκριναν νευροπαθολογικά ευρήματα του εγκεφάλου, δηλαδή τις λεγόμενες πλάκες αμυλοειδούς που σχηματίζονται στη νόσο του Alzheimer με παρόμοιες που βρίσκονται στον εγκέφαλο προβάτων που πάσχουν από τη νόσο σκράπι
Σε ότι αφορά την παραβατική συμπεριφορά, οι νευροεπιστήμονες άρχισαν δειλά να παρουσιάζουν τις πρώτες μεθόδους της αντιμετώπισης της σε επίπεδο εγκεφαλικής λειτουργίας
Νευροδερματικές διαταραχές είναι το «σκοτεινό» κεφάλαιο της νευρολογίας, γιατί μέχρι τα τελευταία χρόνια λόγω τεχνικών δυσκολιών ήταν πάρα πολύ δύσκολο, σχεδόν αδύνατον να γίνει επαρκής διαγνωστική διερεύνηση, πολύ δε μάλλον περισσότερο μια θεραπεία
Όπως έχουμε αναφερθεί και αλλού, στην πολυμυοσίτιδα «υποφέρουν» τα ανώτερα τμήματα των μελών του σώματος και ο αυχένας
Από τις παρατηρήσεις στη Βιονευρολογική, βλέπουμε ότι στις ημικρανιακές κρίσεις το νοσολογικό υπόβαθρο είναι σχεδόν πάντα ένας συνδυασμός αγγειακών και ενεργειακών δυσλειτουργιών
Στον εγκέφαλο γίνεται κάτι περίεργο, σε ότι αφορά τη λειτουργία του και τον τρόπο επικοινωνίας του, μεταξύ των τμημάτων του
Η συχνότητα του τρόμου,δηλαδή αν είναι γρήγορος ή βραδύς σε συνδυασμό με το εύρος του και την κατανομή του, παίζει μεγάλο ρόλο
Τον τελευταίο καιρό ζούμε όλο πιο έντονα την ύπαρξη ενός «μαζικού» πανικού. Έχει μάλιστα πάρει τέτοιες εκτάσεις αυτός ο πανικός, ώστε όλα τα δυνατά επικοινωνιακά, κοινωνικά «τμήματα», δηλαδή η κυβέρνηση, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, οι κρατικοί μηχανισμοί κ.λ.π., ασχολούνται με αυτό το πράγμα.
Στην νευρολογία, πάντοτε τα μεγαλύτερα διαγνωστικά προβλήματα, ήταν η κατάσταση της ενδοκρανιακής πιέσεως. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, αυτό μπορούσε να γίνει με μια μέτρηση, σε μια χρονική φάση, και κάτω από ειδικές συνθήκες.