Ναρκοληψία και επιληψία
Η ναρκοληψία είναι μία από τις «υπερυπνηλικές» καταστάσεις με την πλέον χαρακτηριστική συμπτωματολογία.
Η ναρκοληψία είναι μία από τις «υπερυπνηλικές» καταστάσεις με την πλέον χαρακτηριστική συμπτωματολογία.
Μία από τις δυσκολότερες επιπλοκές των εγκεφαλικών τραυμάτων και των κρανιοεγκεφαλικών κακώσεων είναι οι καταστάσεις σήψης οι οποίες προκαλούνται είτε από ρήξη ιστών σε διάφορα μέρη του σώματος και κυρίως στον εγκέφαλο, είτε από τοξίνες που εισέρχονται στην αιματική κυκλοφορία που αυτό μπορεί να γίνει και απευθείας λόγω εγκεφαλικών διαταραχών του υποθαλάμου.
Όσο η ηλικία περνάει και το γήρας έρχεται, ο ύπνος μειώνεται.
Υπάρχει στον εγκέφαλο ένας άξονας ο οποίος ρυθμίζει την επικοινωνία του υποθαλάμου με τον ανώτερο φλοιό και κυρίως με τον προμετωπιαίο λοβό.
Η προλακτίνη και η τεστοστερόνη είναι οι ορμόνες, η ποικιλία των οποίων είναι αυτή που προσδιορίζει το βαθμό των στυτικών δυσλειτουργιών
Στις επιληπτικές κρίσεις υπάρχει πολλές φορές σαν μονοσυμπτωματική μια αμιγή εκδήλωση των στυτικών διαταραχών
Οι πολικές αρκούδες πέφτουν στον λήθαργο στο λεγόμενο χειμερίας νάρκης
Στον εγκέφαλο υπάρχει ένα νευρωνικό τόξο μεταξύ θαλάμου, υποθαλάμου και μεταίχμιου που δημιουργεί ένα δίχτυ φιλτραρίσματος τόσο των ήχων του περιβάλλοντος όσο και των «εσωτερικά» παραγομένων
Και οι δύο περιοχές του υποθαλάμου της υπόφυσης είναι εγκεφαλικοί σχηματισμοί με συγκεκριμένες λειτουργικές «αποστολές».
Γνωρίζουμε, ήδη, από πάρα πολλά χρόνια και από πολλές έρευνες πολλαπλών ινστιτούτων, ότι η κατάθλιψη «στεναχώρια» είναι ένα γεγονός εγκεφαλικής δυσλειτουργίας.
Μια μέθοδος που αρχίζει και παίρνει έκταση πλέον, η λεγόμενη DTI (Diffusion Tensor Imaging) έχει καταδείξει αυτό που ήδη και πολλά χρόνια νευροφυσιολογικά ήταν γνωστό στη Βιονευρολογική, ότι δηλαδή υπάρχει στον εγκέφαλο ένα συγκεκριμένο νευρωνικό τόξο το οποίο συνδέει πέντε ουσιαστικές περιοχές που διέπουν την καθημερινότητα σε ότι αφορά τρόπο ζωής, αντιδράσεις, συναισθήματα, κινήσεις και γενικά καταστάσεις αλληλοεπηρεασμού.