Τα ηρεμιστικά και η νόσος του parkinson
Οι ασθενείς που πάσχουν από τη νόσο πολλές φορές εμφανίζουν γενικευμένες τάσεις φοβίας χωρίς ιδιαίτερη αιτία και συγκεκριμένη συμπτωματολογία.
Οι ασθενείς που πάσχουν από τη νόσο πολλές φορές εμφανίζουν γενικευμένες τάσεις φοβίας χωρίς ιδιαίτερη αιτία και συγκεκριμένη συμπτωματολογία.
Όταν παρουσιάζεται ο νυχτερινός τρόμος με χαρακτηριστικά τη φοβία, την έντονη κραυγή και τις ψευδαισθήσεις, είναι αποτέλεσμα διαταραχής στο μεσεγκέφαλο.
Στις ημικρανίες σχεδόν πάντοτε έχουμε προσβολή του οφθαλμικού βολβού ή περιοχών γύρω απ’ αυτόν.
Όταν το άτομο έχει πυρετό διακατέχεται από μια μικρή ή μεγάλη φοβία· αυτό γίνεται γιατί υπάρχει ένας αποσυντονισμός ερεθισμάτων σε συγκεκριμένους εγκεφαλικούς σχηματισμούς.
Τα «τικ», απλά ή σύνθετα, είναι κλινικές εικόνες που χαρακτηρίζονται από δύσκολες κινητικές διαταραχές, κυρίως με τη μορφή συσπάσεων
Γενικά ισχύει ο κανόνας ότι όσο πιο δυνατή και διαρκής είναι η ημικρανιακή κρίση, τόσο μεγαλύτερο είναι το πρόβλημα
Έχουμε παρατηρήσει ορισμένες περιπτώσεις στη Βιονευρολογική, όπου εμφανίζονται ασθενείς κυρίως με ημικρανίες με αύρα και ταυτόχρονα παρουσιάζουν μια ισχυρή φωνοφοβία και φωτοφοβία
Η λύσσα στην Ελλάδα, όπως και στις περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες, από το 2008 θεωρείται σαν μην υφιστάμενη
Ο φόβος σήμερα είναι το πιο διαδεδομένο κλινικά συναίσθημα και η υπερβολή του σαν φοβία, η κλινική εικόνα που αντιμετωπίζουν τα περισσότερα νευρολογικά εργαστήρια και ιατρεία
Πρόκειται για μια νοσηρή κατάσταση, κυρίως ψυχιατρικής αιτιολογίας, που συμβαίνει περισσότερο σε ηλικιωμένα άτομα που έχουν μια πτώση της ακοής και παράλληλα εμφανίζουν μια υπέρμετρη ευαισθησία σε διάφορους ήχους
Είναι πάρα πολλοί άνθρωποι, οι οποίοι, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, για διάφορους λόγους, άσχετους πολλές φορές μεταξύ τους, βρίσκονται σε μια συνεχή κατάσταση φοβίας, έντασης, πανικού ή και ανάμεικτα και τα τρία μαζί ή μπορεί να είναι σε μια λανθάνουσα καταθλιπτική κατάσταση, η οποία τις ώρες που ξεκουράζεται το σώμα, κατά τον ύπνο, βρίσκει τρόπο και αναπτύσσεται στον εγκέφαλο, έτσι ώστε να προβάλλει σαν κεντρική ιδέα με τη μορφή ενός ονείρου
Σε καταστάσεις υψηλής φωτοευαισθησίας, κυρίως σε άτομα τα οποία έχουν φωτοφοβία ή παρόμοιες ενοχλήσεις, όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική, προηγούνται του βλεφαρόσπασμου και των συσπάσεων των μυών, έντονες οφθαλμικές κινήσεις προς όλες τις κατευθύνσεις
Κυρίως εκείνο που ενοχλεί είναι ένας τριγμός κατά την προσπάθεια να ανοιχτεί το στόμα ή να πιεστούν τα δόντια
Το δίπολο αυτών των συμπτωμάτων το συναντούμε στις ημικρανίες και ιδιαίτερα στις ημικρανίες κληρονομικού τύπου με αύρα
Η φωνοφοβία είναι μια γνωστή πάθηση και κυρίως προσβάλλει γηραιότερους ασθενείς (μετά τα εξήντα) και κατά κύριο λόγο έρχεται σαν σύμπτωμα λόγω της γενικευμένης φθοράς τόσο του ακουστικού οργάνου όσο και του εγκεφάλου
Η φοβία αρχίζει κυριολεκτικά με τη «σκανδάλη» που ερεθίζει τον ιππόκαμπο, έναν εγκεφαλικό σχηματισμό στη μέση περίπου του εγκεφάλου που βρίσκεται αριστερά και δεξιά και αλληλοσυνδέονται τα δυο του κομμάτια στον εγκέφαλο
Στη νευροοφθαλμολογία, γεγονός που έχουμε εντοπίσει και εδώ στη Βιονευρολογική ένα από τα πιο «λεπτά» προβλήματα της διαταραχής της όρασης προκύπτει από συνδυασμό φλεγμονών και φωτοφοβίας
Πάρα πολλές φορές μας εντυπωσιάζει, ιδιαίτερα σε ηλικιωμένους ανθρώπους, μια απότομη αλλαγή της συμπεριφοράς τους με κυρίαρχα στοιχεία τη φοβία και την καχυποψία
Ένα από τα αρχέγονα εξελικτικά αντανακλαστικά του ανθρώπου είναι η αφόδευση
Η φωτοφοβία είναι ένα συγκεκριμένο σύμπτωμα, που κυρίως το έχουμε παρατηρήσει εδώ στη Βιονευρολογική σε περιπτώσεις ημικρανίας και μάλιστα ημικρανίας με αύρα