Τα ηρεμιστικά και η νόσος του parkinson
Οι ασθενείς που πάσχουν από τη νόσο πολλές φορές εμφανίζουν γενικευμένες τάσεις φοβίας χωρίς ιδιαίτερη αιτία και συγκεκριμένη συμπτωματολογία.
Οι ασθενείς που πάσχουν από τη νόσο πολλές φορές εμφανίζουν γενικευμένες τάσεις φοβίας χωρίς ιδιαίτερη αιτία και συγκεκριμένη συμπτωματολογία.
Είναι πάρα πολλοί άνθρωποι, οι οποίοι, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, για διάφορους λόγους, άσχετους πολλές φορές μεταξύ τους, βρίσκονται σε μια συνεχή κατάσταση φοβίας, έντασης, πανικού ή και ανάμεικτα και τα τρία μαζί ή μπορεί να είναι σε μια λανθάνουσα καταθλιπτική κατάσταση, η οποία τις ώρες που ξεκουράζεται το σώμα, κατά τον ύπνο, βρίσκει τρόπο και αναπτύσσεται στον εγκέφαλο, έτσι ώστε να προβάλλει σαν κεντρική ιδέα με τη μορφή ενός ονείρου
Το δίπολο αυτών των συμπτωμάτων το συναντούμε στις ημικρανίες και ιδιαίτερα στις ημικρανίες κληρονομικού τύπου με αύρα
Στη νευροοφθαλμολογία, γεγονός που έχουμε εντοπίσει και εδώ στη Βιονευρολογική ένα από τα πιο «λεπτά» προβλήματα της διαταραχής της όρασης προκύπτει από συνδυασμό φλεγμονών και φωτοφοβίας
Ένα από τα αρχέγονα εξελικτικά αντανακλαστικά του ανθρώπου είναι η αφόδευση
Άπειρες φορές, εξετάζοντας ασθενείς, τόσο σωματικά όσο και ηλεκτροεγκεφαλογραφικά έχουμε διαπιστώσει, στη Βιονευρολογική, την ύπαρξη μιας φωτοφοβίας
Και στις δυο περιπτώσεις, ο ιδρώτας ασφαλώς βιολογικά είναι ο ίδιος και όμως, όπως έχουν δείξει πειράματα σε παγκόσμια κλίμακα όπως και στη Βιονευρολογική, υπάρχουν ουσιαστικές διαφορές μεταξύ τους.
Ένα από τα σημαντικά στοιχεία με διαγνωστική βαρύτητα στις περιπτώσεις φοβίας, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, είναι η ανάγκη του φοβικού ατόμου για την ύπαρξη μιας συνοδείας.