Τα δερματικά θηλώματα του προσώπου
Θήλωμα, όταν αναφέρουμε, εννοούμε ένα μικρό δερματικό όγκο, όπου προβάλλει και κρέμεται από ένα λεπτό μίσχο με διάμετρο ένα έως τρία χιλιοστά και ύψος μέχρι πέντε χιλιοστά
Θήλωμα, όταν αναφέρουμε, εννοούμε ένα μικρό δερματικό όγκο, όπου προβάλλει και κρέμεται από ένα λεπτό μίσχο με διάμετρο ένα έως τρία χιλιοστά και ύψος μέχρι πέντε χιλιοστά
Από όλες τις μορφές καρκίνου του κεντρικού νευρικού συστήματος, την περίπτωση του λεμφώματος πρέπει να τη δει κανείς από μια ιδιαίτερη «γωνία»
Το ολιγοδενδρογλοίωμα μαζί με τα υπόλοιπα γλοιώματα είναι πολύ «ύπουλοι» εγκεφαλικοί όγκοι, διότι μέχρι να αναπτυχτούν σε μεγάλο βαθμό είναι σχετικά σιωπηλοί
Στο παρελθόν το μεγάλο πρόβλημα στους όγκους του εγκεφάλου και κυρίως στην καρκινογένεση είχε να κάνει με τη δημιουργία νέων αγγείων ( αγγειογένεση) στις περιπτώσεις αυτές
Στη Βιονευρολογική έχουμε παρατηρήσει «μικροσυμπτώματα» να εμφανίζονται πριν τη διάγνωση ενός μεγάλου εγκεφαλικού όγκου
Στη Βιονευρολογική, όπου υπάρχει μεγάλη ροή ασθενών με σκλήρυνση κατά πλάκας, παρατηρούμε αρκετές φορές και «πρωτόγνωρα» συμπτώματα ή κλινικά στοιχεία
Η πείρα στη Βιονευρολογική μας έχει δείξει ότι όταν υπάρχει και ελάχιστη υπόνοια για κάποια πιθανή δυνατότητα εγκεφαλικού όγκου, ο έλεγχος πρέπει να είναι διεξοδικός
Οι όγκοι του εγκεφάλου ασχέτως είδους έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό˙ πιέζουν τους εγκεφαλικούς ιστούς με αυξομειωμένη δύναμη
Οι όγκοι του εγκεφάλου είναι μεγάλο κεφάλαιο για τη νευρολογία, αν και δεν είναι αποκλειστικό
Ένα μεγάλο νευρολογικό δίλλημα, όπως τουλάχιστον το αντιμετωπίζουμε στη Βιονευρολογική, αποτελούν οι καλοήθεις εγκεφαλικοί όγκοι
Είναι ένα πολύ οξύ πρόβλημα, όταν αποδειχτεί σε κάποιον κάποιος εγκεφαλικός όγκος
Η πείρα μας στη Βιονευρολογική έχει δείξει ότι ο ρόλος του νευρολόγου στις περιπτώσεις όγκου του εγκεφάλου είναι καθοριστικός
Υπάρχουν εκ προοιμίου καλοήθεις και κακοήθεις όγκοι στον εγκέφαλο, με ανάλογη καλή, κακή πρόγνωση
Μια μονήρης απομυελινωτική εστία είναι πάντα ένας κλινικός «μπελάς».
Δε γνωρίζει κανείς αν έχει να κάνει με μια μορφή απομυελίνωσης ή με κάποιον όγκο
Τουλάχιστον στην αρχή της παθολογικής εξέλιξης του όγκου του εγκεφάλου έχουμε μια «σταθερά»
Το 1993 δημοσιεύτηκε μια έρευνα του γιατρού Kepes σε Αμερικάνικο περιοδικό σχετικά με τις μονήρεις απομυελινωτικές εστίες που έχουν κλινική συμπεριφορά εγκεφαλικού όγκου
Τα κρανιοφαρυγγιώματα είναι κυστικοί όγκοι, κατά το 3% πρωτοπαθείς ενδοκρανιακοί
Όταν δε λειτούργει καλά η υπόφυση, έχουμε διάφορα σύνδρομα τα οποία πλέον σήμερα με τις τεχνικές μεθόδους, που έχουμε στη διάθεση μας, σε όποια κατεύθυνση και εάν πηγαίνουν είναι ευκολοδιάγνωστα και η θεραπεία της σχετικά προσιτή
Σπάνια είναι αλήθεια οι φορές που ο συνδυασμός αυτός εμφανίζεται, όμως υπάρχει
Η υπόφυση, λόγω της ποικιλίας των κυττάρων που έχει, είναι πολύ τακτικά η αιτία ή ο «αρωγός» από διάφορους περίεργους όγκους που εμφανίζονται στην περιοχή, οι οποίοι είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι γιατί είναι το επίπεδο που θα είναι και η τρίτη κοιλία και οι πιέσεις εκεί προκαλούν υδροκεφάλους, με αποτέλεσμα να ανεβαίνει η ενδοκρανιακή πίεση