Αγγειακή άνοια και μεσεγκέφαλος
Με τον όρο «αγγειακή άνοια» αναφερόμαστε σε μία μορφή άνοιας που παρουσιάζεται μετά από μία γενικευμένη πάθηση όλων των αγγείων του εγκεφάλου.
Με τον όρο «αγγειακή άνοια» αναφερόμαστε σε μία μορφή άνοιας που παρουσιάζεται μετά από μία γενικευμένη πάθηση όλων των αγγείων του εγκεφάλου.
Σε περιπτώσεις διαταραχής των εγκεφαλικών αγγείων, ανάλογα την περιοχή του εγκεφάλου που αρδεύουν και ιδιαίτερα του φλοιού έχουμε και συγκεκριμένη συμπτωματολογία.
O συνδυασμός όλων αυτών των περιπτώσεων ενδέχεται να ευθύνεται για τις εγκεφαλικές διαταραχές· παρατηρείται υπερέκταση των χώρων του εγκεφαλονωτιαίου υγρού (δεξαμενές – κοιλίες του εγκεφάλου) με ταυτόχρονη κινητική δυσλειτουργία.
Η υαλίνωση είναι αρτηριοσκληρωτική διαταραχή που προσβάλει κυρίως τα μικρά τριχοειδή αγγεία του εγκεφάλου σε διάφορες περιοχές, ιδιαίτερα στις πιο κεντρικές.
Κάποια στιγμή στη ζωή όλων παρουσιάζονται σημεία παθογένειας που σχετίζονται με την κίνηση και τη μνήμη.
Αρκετοί μεσήλικες αντιλαμβάνονται ότι αυξάνεται το βάρος τους ενώ τρώνε την ίδια ποσότητα φαγητού.
Η αύξηση της αρτηριακής πίεσης κυρίως για τη μέση και προχωρημένη ηλικία που αφορά την Ελλάδα είναι μία πολύ γνωστή νοσολογική κατάσταση.
Στη μέση ηλικία όταν εμφανίζεται μία διαταραχή της βάδισης αργά αλλά σταθερά αυξανόμενη ενώ ταυτόχρονα παρουσιάζεται και μια μορφή ελαφριάς κατάθλιψης ή δυσθυμίας, τότε μιλάμε σίγουρα για κάποια εγκεφαλική δυσλειτουργία.
Ο διαβήτης δημιουργεί μεταβολικές διαταραχές σ’ όλο τον οργανισμό με αποτέλεσμα όλα τα αγγεία να βλάπτονται προκαλώντας έτσι διάφορες αγγειοπαθητικές βλάβες και συναφείς ασθένειες.
Πρόκειται για ένα συνδυασμό που συναντάμε τακτικά σε ασθενείς προχωρημένης ηλικίας.
Τόσο ο διαβήτης όσο και η υπέρταση έχουν μεγάλη επίδραση στην πίεση του εγκεφάλου, πίεση που προκαλείται αφενός από τα αγγεία που τον τροφοδοτούν με αίμα και αφετέρου από το εγκεφαλονωτιαίο υγρό που κυκλοφορεί στις δεξαμενές του εγκεφάλου.
Ταυτόχρονα με την αργή απώλεια μνήμης συνήθως συνυπάρχουν και άλλα προβλήματα όπως επιπλοκές στην κίνηση και στη βάδιση, κυρίως στους υπερήλικες.
Η απραξία βάδισης ως κλινική εικόνα χαρακτηρίζει περιπτώσεις υδροκεφαλισμού χαμηλής ή κανονικής πίεσης καθώς επίσης και την υποφλοιώδη αρτηριοσκληρωτική εγκεφαλοπάθεια.
Κατά τη διάρκεια της μέσης και προχωρημένης ηλικίας, το αδέξιο βάδισμα και η ταυτόχρονη ελάττωση της μνήμης είναι μία επικίνδυνη κατάσταση.
Τακτικά θα τύχει να συναντήσουμε ταυτόχρονα υποφλοιώδη αρτηριοσκληρωτική εγκεφαλοπάθεια και υδροκεφαλισμό.
Το χαρακτηριστικό της υποφλοιώδους αρτηριοσκληρωτικής εγκεφαλοπάθειας είναι ότι πρόκειται για μία αργά εξελισσόμενη, κυρίως μετά το εξηκοστό έτος της ηλικίας, άνοια.
Οι ασθενείς με υποφλοιώδη αρτηριοσκληρωτική εγκεφαλοπάθεια καταφεύγουν στο γιατρό μετά τις χαρακτηριστικές διαταραχές της βάδισης.
Συχνά σε ηλικιωμένους ασθενείς προκύπτει ενοχλητική ακράτεια ούρων ή επιτακτική ανάγκη ούρησης και παράλληλα δυσκολία της κίνησης κατά τη βάδιση.
Οι διαταραχές της βάδισης μπορούν να εμφανιστούν σε κάθε ηλικία και κάτω από διάφορες συνθήκες˙ πιο τακτικές όμως είναι οι περιπτώσεις εκείνες όπου έχουμε μεσήλικες ή υπερήλικες ασθενείς με διαταραχές στη βάδιση και με ταυτόχρονη επιτακτική ανάγκη για ούρηση.
Στην υποφλοιώδη αρτηριοσκληρωτική εγκεφαλοπάθεια έχουμε πάντοτε διαταραχές της βάδισης, κυρίως λόγω προσβολής του μετωπιαίου λοβού.