Επιληψία και θρομβοπενία
Η θρομβοπενία είναι μία άσχημη και ιδιαίτερα «ύπουλη» ασθένεια που μπορεί να υπάρχει χρόνια χωρίς να γίνεται κλινικά αντιληπτή.
Η θρομβοπενία είναι μία άσχημη και ιδιαίτερα «ύπουλη» ασθένεια που μπορεί να υπάρχει χρόνια χωρίς να γίνεται κλινικά αντιληπτή.
Η έννοια του αρχείου παίζει έναν πρωτεύοντα ρόλο στη διαχείριση και θεραπεία των επιληπτικών συνδρόμων.
Για όσους ασχολούνται με τη συμπεριφορά ασθενών που πάσχουν από επιληπτικές κρίσεις, παρατηρούν γρήγορα πως ένα μεγάλο ψυχολογικό πρόβλημα που εμποδίζει ιδιαίτερα τη θεραπεία είναι τα αισθήματα ενοχής που διακατέχουν τον ασθενή.
Τα τελευταία χρόνια εκτεταμένες έρευνες στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας έδειξαν ότι συγκεκριμένοι μεταβολίτες της εντερικής χλωρίδας «ανεβοκατεβάζουν» τα επίπεδα της σεροτονίνης στο έντερο, ανάλογα με τη σύνθεση και την περιεκτικότητά τους.
Στο ανοσοποιητικό σύστημα υπάρχουν κάποια ειδικά κύτταρα που όταν διεγείρονται προκαλούν την παραγωγή αντισωμάτων για την αντιμετώπιση οποιουδήποτε κινδύνου προσβάλει τον οργανισμό.
Η σεροτονίνη αποτελεί έναν από τους βασικότερους και πλέον γνωστούς νευροδιαβιβαστές του νευρικού συστήματος.
Σε γηραιούς ασθενείς οι συγχυτικές καταστάσεις μπορούν να αυξηθούν επικίνδυνα σ’ ένα ακατάλληλο για τον ασθενή περιβάλλον.
Στο φαινόμενο του γήρατος σχεδόν πάντα εμφανίζεται το πρόβλημα των επιληπτικών κρίσεων μετά από πολυφαρμακία.
Οι φοβίες εξετάζονται διεξοδικά από τον τομέα της ψυχιατρικής και μέσα απ’ αυτό το πλαίσιο επιχειρείται η χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής κατά περίσταση.
Η υγιής καθημερινότητα ενός ανθρώπου είναι αποτυπωμένη στον ιππόκαμπο, μέσω νευροχημικών διαδικασιών με ανάλογες διατάξεις των μορίων του νερού μέσα στον εγκέφαλο.
Σύμφωνα με έρευνες, στους ασθενείς με διαταραχές της μνήμης είτε ελαφριάς μορφής, όπως η γνωστική ανεπάρκεια, είτε βαρύτερων καταστάσεων, όπως η νόσος του Alzheimer, εκτός από τη στιγμή της θεραπείας στο χρονικό σημείο της νόσου σημαντικό ρόλο παίζει και η σύνθεση της φαρμακευτικής αγωγής.
Η σταδιακή απώλεια της μνήμης και κυρίως η απώλεια των καθημερινών γεγονότων αποτελούν χαρακτηριστικά της ελαφράς γνωστικής ανεπάρκειας.
Κάθε εργασία είναι κοπιαστική και σε αρκετές περιπτώσεις καθόλου ευχάριστη.
Έχει παρατηρηθεί ότι οι καταστάσεις πανικού συμβαδίζουν με εξαρτήσεις από ουσίες.
Τα σύνδρομα των «τικ» και ιδιαίτερα το σύνδρομο Τουρέτ απαιτούν γρήγορη διάγνωση, προκειμένου να ξεκινήσει άμεσα η θεραπευτική αγωγή.
Σε ότι αφορά τη σύγχρονη θεραπευτική, για την αντιμετώπιση των «τικ» υπάρχουν δυο βασικά σημεία: πρόκειται για τη χρήση φαρμακευτικής αγωγής σε συνδυασμό με τη διαδικασία εφαρμογής ασκήσεων (training) για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.
Οι ιντερφερόνες αποτελούν σειρά μορίων τα οποία επιδρούν στο κεντρικό νευρικό σύστημα προκαλώντας αντιδράσεις ή αναστολή παραγωγής των Τ – κυττάρων και των αντισωμάτων που προέρχονται απ’ αυτά.
Οι αυτιστικές τάσεις είναι συγκεκριμένες διαταραχές της ομιλίας, της κίνησης και της προσαρμογής στο περιβάλλον.
Την τελευταία δεκαετία υπάρχει μία εξέλιξη που αφορά το συνδυασμό των διαγνωστικών στοιχείων και της φαρμακευτικής αγωγής για τον αυτισμό.
Η γέφυρα του εγκεφάλου είναι ένα σημαντικό εγκεφαλικό κέντρο που βρίσκεται ακριβώς στη μέση του εγκεφάλου και ουσιαστικά συνδέει τον ανώτερο εγκέφαλο και τη φαιά ουσία με τους σχηματισμούς που προέρχονται από το στέλεχος και από το νωτιαίο μυελό.