Ύπνος και καταστολή REM (Rapid Eye Movement)
Όταν ο εγκέφαλος χρειάζεται να κάνει «οικονομία» στην ενέργεια που είναι απαραίτητη για τη λειτουργία του για λόγους που ο ίδιος κρίνει, προάγει αμέσως καταστολή του REM στον ύπνο.
Όταν ο εγκέφαλος χρειάζεται να κάνει «οικονομία» στην ενέργεια που είναι απαραίτητη για τη λειτουργία του για λόγους που ο ίδιος κρίνει, προάγει αμέσως καταστολή του REM στον ύπνο.
Κατά τη διάρκεια της μέσης και προχωρημένης ηλικίας, το αδέξιο βάδισμα και η ταυτόχρονη ελάττωση της μνήμης είναι μία επικίνδυνη κατάσταση.
Οι παραϋπνίες είναι διαταραχές του ύπνου που εμφανίζονται κυρίως κατά τη διάρκεια του βαθύ ύπνου και αποτελούν για πάρα πολλούς ανθρώπους καθημερινή ενόχληση η οποία έχει μία συγκεκριμένη ιδιομορφία· ενώ είναι ιδιαίτερα ανυπόφορη σαν συμπτωματολογία, εντούτοις, δε γίνεται αμέσως αντιληπτή από τον ασθενή.
Υπάρχουν ορισμένες μορφές επιληψίας οι οποίες «εκφράζονται» συμπτωματολογικά κατά τη διάρκεια του ύπνου ή αμέσως μετά την αφύπνιση.
Κατά τη διάρκεια των πρώτων σταδίων του ύπνου είναι δυνατόν να παρουσιαστούν κάποιες μυϊκές «ρυθμικές» διαταραχές των άκρων ή του κορμού και της κεφαλής.
Ο εγκέφαλος μας είναι κατασκευασμένος με τέτοιον τρόπο ώστε από μόνος του να αποφασίζει αν θα κάνει έναν αγώνα ή όχι.
Μέχρι τώρα ήταν άγνωστο αν υπάρχει κάτι τέτοιο, τελικά όμως ουσιαστικές έρευνες έχουν δείξει τον τελευταίο καιρό ότι υφίσταται ένας παρόμοιος μηχανισμός.
Ύστερα από ένα μικρό ή μεγάλο τραύμα σχεδόν πάντοτε μια «υποφυσιακή» διαταραχή παραμένει για χρόνια.
Στην Ελλάδα τα άτομα με μικρές ή μεγάλες εγκεφαλικές κακώσεις όπου δεν γίνεται ο προσδιορισμός της τεστοστερόνης μετά απ’ αυτές υπολογίζονται πάνω από πέντε με έξι χιλιάδες το χρόνο.
Η «αποδρομή» των γνωστικών λειτουργιών με την πρόοδο της ηλικίας, ακόμη και στις Ευρωπαϊκές χώρες που είναι πλέον προηγμένες ιατρικά, θεωρείται μέχρι πρόσφατα ότι αποτελεί φαινόμενο των καιρών.
Όπως έχουμε αναφέρει και σε άλλο άρθρο, στη νόσο του Alzheimer κυρίως ο θεράπων ιατρός «ψάχνει» να βρει τους «δείκτες» της νόσου∙ είναι μια σωρεία κυρίως κλινικών αλλά και εργαστηριακών, ιστορικών δεδομένων, τα οποία τα αναπτύσσει μέσα στο διαγνωστικό πλαίσιο, προκειμένου να έχει την εντύπωση της πιθανής διάγνωσης της νόσου του Alzheimer.
Ο φόβος του «κοινωνικού αποκλεισμού» δεν είναι κάτι εξειδικευμένο ούτε κάτι γενετικά προσδιορισμένο▪ αποτελεί μια διαδικασία εκμάθησης που κάθε άτομο ξεκινάει
Όπως έχουμε δει σε πάρα πολλούς ασθενείς στη Βιονευρολογική, είναι σύνηθες μετά από μια προστατεκτομή να εμφανίζεται σαν κύρια διαταραχή η στυτική δυσλειτουργία
Στη Βιονευρολογική έχουμε παρατηρήσει ότι οι διαταραχές της ισορροπίας και της βάδισης συγχρόνως με μυοκλονίες εμφανίζονται στις κακοήθεις μορφές αϋπνίας στην προχωρημένη συμπτωματολογία της νόσου και είναι πάρα πολύ χαρακτηριστικές
Ένα πάρα πολύ μεγάλο μέρος των κινητικών διαταραχών «ξεκινάει» από το κεντρικό νευρικό σύστημα
Πολλές εγκεφαλικές δυσλειτουργίες που εκφράζονται με την κλινική μορφή διαφόρων νοσημάτων, όπως π.χ. το σύνδρομο borderline (σύνδρομο οριακής προσωπικότητας) ή ακόμη οι σχιζοφρενικές δυσλειτουργίες, καταθλιπτικές καταστάσεις ή τα νευρωσικά σύνδρομα, είναι διαταραχές του «κοινωνικού» εγκεφάλου
Στη Βιονευρολογική, μετά την ανάπτυξη της τεχνολογίας στον ψηφιακό τομέα, με τις ηλεκτροεγκεφαλογραφικές συσκευές μπορούμε πλέον να προχωρήσουμε άνετα στη μελέτη δυο ταυτόχρονα εμφανισμένων συμπτωμάτων
Η κάτω γνάθος είναι το πλέον λειτουργικό μέρος του στόματος που βρίσκεται σε κοντινή «γειτονιά» με την περιοχή της κροταφικής αγγειΐτιδος
Η κεφαλαλγία είναι βέβαια ένα πολύ χαρακτηριστικό σύμπτωμα που γίνεται αμέσως αντιληπτό από τον ασθενή και αποτελεί το κύριο σύμπτωμα για πολλές νευρολογικές και άλλες παθήσεις
Τα γερμινώματα είναι ομάδες παθολογικών καρκινογόνων κυττάρων που μπορούν να βρίσκονται γύρω και μέσα στην υπόφυση