Όταν παρουσιάζονται διαταραχές βάδισης, δυσαρθρία και παράλληλα έντονες εμβοές από τα αυτιά, το όλο σύνολο δημιουργεί μία πολύ άσχημη και επιβαρυντική κλινική εικόνα όπου κατά κύριο λόγο έχουμε διαταραχή της αιμάτωσης στην παρεγκεφαλίδα η οποία προκαλεί όλα τα παραπάνω.
Στη μέση ηλικία όταν εμφανίζεται μία διαταραχή της βάδισης αργά αλλά σταθερά αυξανόμενη ενώ ταυτόχρονα παρουσιάζεται και μια μορφή ελαφριάς κατάθλιψης ή δυσθυμίας, τότε μιλάμε σίγουρα για κάποια εγκεφαλική δυσλειτουργία.
Πρόκειται για ένα συνδυασμό που συναντάμε τακτικά σε ασθενείς προχωρημένης ηλικίας.
Η απραξία βάδισης ως κλινική εικόνα χαρακτηρίζει περιπτώσεις υδροκεφαλισμού χαμηλής ή κανονικής πίεσης καθώς επίσης και την υποφλοιώδη αρτηριοσκληρωτική εγκεφαλοπάθεια.
Οι ασθενείς με υποφλοιώδη αρτηριοσκληρωτική εγκεφαλοπάθεια καταφεύγουν στο γιατρό μετά τις χαρακτηριστικές διαταραχές της βάδισης.
Συχνά σε ηλικιωμένους ασθενείς προκύπτει ενοχλητική ακράτεια ούρων ή επιτακτική ανάγκη ούρησης και παράλληλα δυσκολία της κίνησης κατά τη βάδιση.
Οι διαταραχές της βάδισης μπορούν να εμφανιστούν σε κάθε ηλικία και κάτω από διάφορες συνθήκες˙ πιο τακτικές όμως είναι οι περιπτώσεις εκείνες όπου έχουμε μεσήλικες ή υπερήλικες ασθενείς με διαταραχές στη βάδιση και με ταυτόχρονη επιτακτική ανάγκη για ούρηση.
Στην υποφλοιώδη αρτηριοσκληρωτική εγκεφαλοπάθεια έχουμε πάντοτε διαταραχές της βάδισης, κυρίως λόγω προσβολής του μετωπιαίου λοβού.
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι διαταραχές της βάδισης, ιδιαίτερα όταν έχουμε και στοιχεία πυραμιδικής διαταραχής, ξεκινάνε από το μετωπιαίο λοβό όπου βρίσκεται και η έδρα των πυραμιδικών κυττάρων.
Σε περιπτώσεις υποφλοιώδους αρτηριοσκληρωτικής εγκεφαλοπάθειας, πέρα από τις διαταραχές βάδισης με τη μορφή πυραμιδικών στοιχείων, εμφανίζονται και χαρακτηριστικές περιπτώσεις ακράτειας ούρων.
Όσο και αν φαίνεται περίεργο σε αυτές τις περιπτώσεις, το πρώτο που πρέπει να κάνουμε, ιδιαίτερα όταν έχουμε παιδιά και ηλικιωμένους ασθενείς, είναι να ελέγξουμε σοβαρά την ύπαρξη τυχόν υπερκινητικών συνδρόμων
Είναι πολύ χαρακτηριστικό το παράπονο ασθενών που παρουσιάζουν αδυναμία βάδισης και πόνους στις γάμπες, ανεβαίνοντας μια ανηφόρα ή σκάλες
Σαν σύνδρομο διαμερίσματος χαρακτηρίζουμε στη Βιονευρολογική τις περιπτώσεις εκείνες που για διάφορους λόγους έχουμε αύξηση των μυών, περισσότερο από όσο επιτρέπει το περίβλημα τους
Τα αγγεία και το αίμα, έχουμε δει στη Βιονευρολογική να «παίζουν» περίεργα παιχνίδια στη βάδιση
Σίγουρα η βάδιση είναι μια αποκλειστική λειτουργία του νευρικού συστήματος
Η διαλείπουσα χωλότητα, δηλαδή, η ξαφνική αδυναμία βάδισης μετά από επιβάρυνση είναι ένα κλινικά και διαγνωστικά δύσκολο σύνδρομο
Έχουμε δει στην Βιονευρολογική, αρκετές φορές βαριάς συμπτωματολογίας σε τραύματα της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης.
Κατά την υπερπυρηνική παράλυση, κατά τη διαδρομή της αρρώστιας το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό είναι οι αργά αυξανόμενες διαταραχές της βάδισης οι οποίες δεν επιτρέπουν σωστά βήματα και κυρίως μικραίνουν το εύρος του βήματος.
Πρόκειται για μία νέα τακτική η οποία χρησιμοποιείται ευρύτατα στην αποκατάσταση των νευρολογικών παθήσεων.
Η πρόσθια κάτω παρεγκεφαλιδική αρτηρία είναι ένα αγγείο το οποίο βρίσκεται δίπλα από την παρεγκεφαλίδα άμφω και η πορεία του στον εγκέφαλο είναι χαρακτηριστική.
Υπολογιστής καρδιακών παλμών
Υπολογιστής Body-Mass Index
Υπολογιστής κόστους καπνίσματος