Άτυπο πάρκινσον, συσπάσεις αυχένα και ράχης
Μεγάλη ποικιλία κλινικών εικόνων που αφορά συσπάσεις των μυών στην περιοχή του αυχένα και της ράχης εμφανίζεται στο άτυπο πάρκινσον.
Μεγάλη ποικιλία κλινικών εικόνων που αφορά συσπάσεις των μυών στην περιοχή του αυχένα και της ράχης εμφανίζεται στο άτυπο πάρκινσον.
Η ατροφία πολλαπλών συστημάτων αποτελεί μία παρκινσονική διαταραχή που μοιάζει πολλές φορές, και ιδιαίτερα στις μεγάλες ηλικίες, στην αρχή της εξέλιξής της με το σύνδρομο του πάρκινσον, χωρίς όμως να είναι η κλασική τυπική εικόνα αυτής της νόσου.
Ο σύλλογος εργαζομένων του νοσοκομείου Πατρών προέβει σε μία ανακοίνωση για μία ιδιαίτερα ανησυχητική αύξηση των περιστατικών σκλήρυνσης κατά πλάκας στην Πάτρα και ιδιαίτερα εντός του νοσοκομείου σε εργαζόμενους.
Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει μία προσπάθεια μέσω του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος (ΗΕΓ) να καλυφθεί το διαγνωστικό κενό που υπάρχει τουλάχιστον στις περιπτώσεις της υποψίας της παθολογικής εξέλιξης της νόσου του Alzheimer .
Με τις μέχρι τώρα γνωστές μεθόδους θεραπείας της νόσου του Parkinson, υπήρχε βελτίωση της νόσου για τουλάχιστον οκτώ έως δεκαπέντε έτη.
Το σύνδρομο Τουρέτ, το οποίο έλαβε το όνομα του γιατρού ο οποίος πρώτος το περιέγραψε, είναι η νευρολογική κλινική εικόνα των διάφορων «τικ».
Το νευρικό σύστημα μετά από μια ίωση παρουσιάζει αντίδραση.
Ένας από τους μεγαλύτερους κινδύνους εξέλιξης και επιδείνωσης της νόσου είναι οι επαναλαμβανόμενες ώσεις.
Σ’ ότι αφορά τη θεραπεία της νόσου του Parkinson με βλαστοκύτταρα μέχρι στιγμής η εμπειρία είναι αρνητική.
Ας πάρουμε το παράδειγμα της νόσου του Alzheimer και της εξέλιξής της.
Για να αποφύγουμε τις δυσάρεστες εξελίξεις μετά απ’ ένα εγκεφαλικό τραύμα,το πρώτο μέλημα είναι κυρίως να αναγνωρίζουμε την εξέλιξη του.
Στη νόσο του Alzheimer ένα «παιχνίδι» με δυο πρωτεΐνες παίζει ένα ουσιαστικό ρόλο στην εξέλιξη της.
Μια πάρα πολύ ενδιαφέρουσα έρευνα παρουσιάστηκε από το Εδιμβούργο της Σκωτίας, όπου πιστοποιήθηκε ένα γεγονός ιδιαίτερης σημασίας για τη νόσο τουAlzheimer.
Η «καινούργια μόδα» της προσπάθειας να βρεθεί κάποιο εμβόλιο για τη νόσο του Alzheimer οδήγησε στην έρευνα για τα μονοκλωνικά αντισώματα.
Οπωσδήποτε ναι.
Ασφαλώς ναι.
Τα τελευταία χρόνια πολυκεντρικές έρευνες σε διάφορα μέρη του κόσμου και κυρίως στην Αμερική και Αγγλία έχουν «ριχτεί» σε μια προσπάθεια να βρουν κάποια προσέγγιση για τη νόσο του Alzheimer που διεθνώς καλπάζει.
Στη Βιονευρολογική διακατεχόμενοι από την πεποίθηση ότι στη νόσο του κινητικού νευρώνα έχουμε μια συγκεκριμένη πάθηση του κεντρικού νευρικού συστήματος, εδώ και πολλά χρόνια στη ρουτίνα της διάγνωσης, πέραν των άλλων νευροφυσιολογικών εξετάσεων που θεωρούνται απαραίτητες όπως είναι το ηλεκτρομυογράφημα, εφαρμόζουμε και την εικοσιτετράωρη καταγραφή του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος.
Τα κριτήρια ΕlEscorial θεσπίστηκαν το 1998 προκειμένου να δώσουν έναν κλινικό «μπούσουλα», σε ότι αφορά την προσβολή του άνω, κάτω κινητικού νευρώνα από το ίδιο μέρος του σώματος.
Μελετώντας τα περιστατικά που έχουμε παρουσία συμπτωμάτων τόσο από τη νόσο του Hashimoto αλλά και από τον κινητικό νευρώνα, βλέπουμε ένα τεράστιο ρόλο που παίζει και η χρονική στιγμή της εμφάνισης των νοσημάτων.