Είναι η διάσπαση της προσοχής αρρώστια στην επιληψία;
Η διάσπαση της προσοχής είναι οπωσδήποτε μία δυσλειτουργία που ανάλογα με το χρόνο ή την ένταση μπορεί να λάβει το παθολογικό σχήμα μίας κάποιας νόσου.
Η διάσπαση της προσοχής είναι οπωσδήποτε μία δυσλειτουργία που ανάλογα με το χρόνο ή την ένταση μπορεί να λάβει το παθολογικό σχήμα μίας κάποιας νόσου.
Η διαρκής συγκέντρωση της προσοχής, αυτό που οι Άγγλοι ερευνητές το έχουν ονομάσει «maintain alertness», είναι μία διαδικασία η οποία απαιτεί συνεργασία τόσο του πρόσθιου όσο και του βρεγματικού λοβού.
Με τη μέθοδο του διακρανιακού μαγνητικού ερεθισμού μπορούμε να τροποποιήσουμε τη λειτουργία των διαύλων των ιόντων στα εγκεφαλικά κύτταρα σε ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου.
Ο αυτοτραυματισμός με αιχμηρά αντικείμενα και ιδιαίτερα με λεπίδες στα νεαρά άτομα αυξάνει τα ήδη υπάρχοντα ψυχικά συμπτώματα και μειώνει την αυτοεκτίμηση σε επίπεδο έως και μηδενικό˙ νοιώθουν ντροπή και ευθύνη για τις πράξεις τους και τις συνέπειές τους.
Στη σημερινή δομή της σύγχρονης κοινωνίας από την πλειοψηφία η απόλυτη απόρριψη κάθε αρνητικής σκέψης ή διαδικασίας έχει γίνει αποδεκτή.
Στα τέλη της δεκαετίας του 70 άρχισε να αποκτάει ιδιαίτερη σημασία για τους νευροεπιστήμονες το «μονοπάτι της σεροτονίνης».
Η σεροτονίνη αποτελεί έναν από τους βασικότερους και πλέον γνωστούς νευροδιαβιβαστές του νευρικού συστήματος.
Ασφαλώς ναι και μάλιστα οι ψυχικές διαταραχές που εμφανίζονται με απώλεια ή ελάττωση των γνωστικών λειτουργιών μπορεί να είναι η απαρχή της συμπτωματολογίας.
Στις περιπτώσεις όπου υπάρχει ψυχιατρική συμπτωματολογία τόσο μελαγχολικών όσο και άλλων νευρωτικών καταστάσεων, η αντικαταθλιπτική αγωγή έχει δείξει ότι ταυτόχρονα βελτιώνει τη μνήμη.
Οι διαταραχές της μνήμης μπορούν να εμφανιστούν και σε νεαρές ηλικίες, κυρίως μετά από συγκεκριμένες καταστάσεις.
Η μαγνητική τομογραφία μπορεί να παρέχει συγκεκριμένες πληροφορίες για το μνημειακό περιεχόμενο του εγκεφάλου, κυρίως για τη διαδικασία της επεισοδιακής μνήμης.
Ουσιαστικό θεμέλιο των γνωστικών διαταραχών και της κλινικής τους έκφρασης στην καθημερινότητα είναι οι διαταραχές της λεγόμενης «σύντομης μνήμης»˙ πρόκειται για τη λεγόμενη επεισοδιακή μνήμη η οποία επεξεργάζεται τα γεγονότα και τα μεταφέρει σαν γνώση στον εγκέφαλο.
Η ζωή του ανθρώπου βασίζεται κυρίως στη σκέψη του για τα ανεκπλήρωτα όνειρα ή για τα πλάνα που δεν εκτελέστηκαν.
Σε αρκετές περιπτώσεις και κυρίως σε παθήσεις όπως είναι η κατάθλιψη, η ψύχωση, και ορισμένα είδη νευρώσεων απαιτείται παράλληλη θεραπεία εντέρου και νευρικού συστήματος.
Η ινομυαλγία είναι μια νευρολογική νόσος η οποία συνοδεύεται από έντονους πόνους, κυρίως στα άκρα, διαταραχές ύπνου και αρκετές φορές από κατάθλιψη.
Tα αισθήματα παράγονται και στην ουσία σταθμίζονται και «κάθονται» στην περιοχή του δρεπάνου.
Ο Μπρότμαν ήταν ένας μεγάλος Γερμανός νευροφυσιολόγος που στις αρχές του 19ου αιώνα διέκρινε και επισήμανε ότι στην περίπτωση της κατάθλιψης υπάρχει ένας κεντρικός «διακόπτης» στον εγκέφαλο που ευθύνεται γι’ αυτήν τη δυσλειτουργία.
Ο διακρανιακός μαγνητικός ερεθισμός είναι μια καινούργια μέθοδος, η οποία χρησιμοποιείται κυρίως σε περιπτώσεις όπου έχουμε αντίσταση σε φαρμακευτικές αγωγές όσον αφορά την κατάθλιψη.
Η παχυσαρκία αποτελεί πλέον τη σύγχρονη επιδημία σε παγκόσμιο επίπεδο
Οι έρευνες που έχουν γίνει κατά επανάληψη στο χώρο των νευροεπιστημών τα τελευταία χρόνια έδειξαν πλέον με βεβαιότητα ότι πίσω από την παραβατική αυτή συμπεριφορά, ελεγμένη τις περισσότερες φορές, υπάρχει μια γενετική προδιάθεση