Ναρκισσισμός: το «στραβό» μονοπάτι της ντοπαμίνης
Για λόγους ανατομικούς αλλά και λειτουργικούς αρκετές φορές έχουμε μία ταραγμένη, ελλειμματική λειτουργία της ντοπαμίνης στον εγκέφαλο που παρουσιάζεται με το σύμπτωμα του ναρκισσισμού.
Για λόγους ανατομικούς αλλά και λειτουργικούς αρκετές φορές έχουμε μία ταραγμένη, ελλειμματική λειτουργία της ντοπαμίνης στον εγκέφαλο που παρουσιάζεται με το σύμπτωμα του ναρκισσισμού.
Στα τέλη του 20ου αιώνα ανακαλύφθηκαν τα κύτταρα-καθρέφτες στον εγκέφαλο από ερευνητές του πανεπιστημίου της Πίζας.
Το σύστημα επιβράβευσης εντοπίζεται κυρίως στο μεσεγκεφαλικό όπου κατά κύριο λόγο δραστηριοποιείται η ντοπαμίνη.
Το σύστημα της επιβράβευσης στον εγκέφαλο είναι θεμελιώδες για την ευδαιμονία του ατόμου.
Η γενετική προδιάθεση του εθισμού έχει πλέον πιστοποιηθεί.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1950, στο πανεπιστήμιο Μακ-Γκιλ του Μόντρεαλ του Καναδά, δύο πρωτοπόροι νευροεπιστήμονες, ο Τζέιμς Όλντ και ο Πήτερ Μίλνερ, πρότειναν την ιδέα ενός εγκεφαλικού «κέντρου» ηδονής.
Η ντοπαμίνη αποτελεί ένα σπουδαίο νευροδιαβιβαστή˙ μία ουσία δηλαδή η οποία προκαλεί εκείνες τις διεγέρσεις στα εγκεφαλικά κύτταρα που δημιουργούν τις προϋποθέσεις για την αρμονία των κινήσεων.
Η υπολογιστική μαγνητική τομογραφία είναι η εξέλιξη της μαγνητικής τομογραφίας των τελευταίων ετών.
Σύμφωνα με έρευνες, στους ασθενείς με διαταραχές της μνήμης είτε ελαφριάς μορφής, όπως η γνωστική ανεπάρκεια, είτε βαρύτερων καταστάσεων, όπως η νόσος του Alzheimer, εκτός από τη στιγμή της θεραπείας στο χρονικό σημείο της νόσου σημαντικό ρόλο παίζει και η σύνθεση της φαρμακευτικής αγωγής.
Η έλλειψη αυτοελέγχου είναι το κύριο χαρακτηριστικό κριτήριο κάθε παθολογικής ψυχιατρικής συμπεριφοράς.
Ο άνθρωπος καταφέρνει να επιβιώνει διότι ακόμα και όταν εμφανίζει αποκλίσεις στη συμπεριφορά του που κυρίως εκδηλώνονται με πάθη και συναισθήματα, προκύπτει ένας μηχανισμός που διορθώνει τις ενέργειές του.
Πρόκειται για δύο περιοχές του εγκεφάλου οι οποίες «επικοινωνούν» πολλές φορές απευθείας.
Πάθη διαρκείας και συναισθηματικές διαταραχές εμφανίζονται λόγω απόκλισης από τη σωστή καθημερινή συμπεριφορά και παρουσιάζονται ως ασθένειες.
Σε κάποιες περιπτώσεις ο προμετωπιαίος λοβός του εγκεφάλου δε λειτουργεί ή λειτουργεί πλημμελώς.
Ένα κύριο χαρακτηριστικό των «τικ» ακόμα και στο σύνδρομο Τουρέτ είναι ότι με την πάροδο του χρόνου εξασθενούν, ιδιαίτερα αυτά που εμφανίζονται στην παιδική ηλικία.
Οι νευροεπιστήμες έχουν εξελιχθεί και μπορούμε να χαρτογραφήσουμε τις δραστηριότητες του εγκεφάλου και να συντονίσουμε πράγματα και πράξεις για τη βελτίωση της ζωής του ατόμου.
Είναι γνωστό ότι η κοινωνικότητα του ανθρώπου αναπτύσσεται μέσω του παραδείγματος.
Στον εγκέφαλο όλων των θηλαστικών υπάρχει ένα κέντρο συντονισμού των κινήσεων που ρυθμίζει την κίνηση και τη γνώση.
Μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο όπου υπήρχαν πολλοί τραυματίες, άρχισαν να διενεργούνται εξετάσεις για τις γνωστικές διαταραχές μετά από εγκεφαλικά τραύματα.
Μετά από τις αναλύσεις που έγιναν τα τελευταία διακόσια χρόνια στον κλάδο των νευροεπιστημών, οι νευρολόγοι είναι πλέον σε θέση με απλές οπτικές παρατηρήσεις διάφορων συμπτωμάτων να διαγνώσουν διάφορες νευρολογικές καταστάσεις.