Είναι τα «τικ» επιληπτικές κρίσεις;
Πολλές φορές τα «τικ» εμφανίζουν χαρακτηριστικά επιληπτικών κρίσεων.
Πολλές φορές τα «τικ» εμφανίζουν χαρακτηριστικά επιληπτικών κρίσεων.
Ημικρανικές κρίσεις και ηλικία Οι ημικρανίες εμφανίζονται σε διάφορες ηλικίες και κάτω από διάφορες καταστάσεις. Τυπικό παράδειγμα αποτελεί η εμφάνιση των ημικρανιών ταυτόχρονα με το σχολικό στρες. Σε κάθε περίπτωση, ανάλογα με την ηλικία, απαιτείται πέρα από την διαγνωστική αντιμετώπιση και μία εξειδικευμένη θεραπευτική αγωγή. Αλλιώς αντιμετωπίζονται οι ημικρανίες σε προχωρημένη ηλικία, και αλλιώς στα […]
Οι διάφορες μορφές «εξορκισμού» από διάφορους «ειδικούς» του είδους είχαν κυριαρχήσει στη μεσαιωνική περίοδο.
Είναι γεγονός ότι πριν από μια εικοσαετία, όταν το εγκεφαλογράφημα γινόταν με «πρωτόγνωρα» μέσα, πολλές επιληπτικές κρίσεις διέφευγαν της διαγνωστικής του ικανότητας.
Είναι γνωστό εδώ και πολλά χρόνια ότι η στέρηση ύπνου δημιουργεί αναταραχή, στρες και πονοκεφάλους.
Μπορεί κανείς να συγκρίνει τον εγκέφαλο και τις επιληπτικές κρίσεις όπως τη σχέση του βιολιού με τη μουσική που παίζει.
Οι επιληπτικές κρίσεις δείχνουν μια λειτουργική συμπεριφορά στον εγκέφαλο ανάλογη μ’ αυτήν μιας μεγάλης ορχήστρας κατευθυνόμενη από κάποιο μαέστρο.
Οι ευκαιριακές επιληπτικές κρίσεις αποτελούν καθημερινό γεγονός για όλους σχεδόν τους ανθρώπους, όμως πολλές φορές δε γίνονται αντιληπτές.
Ένα χαρακτηριστικό στοιχείο των επιληπτικών κρίσεων και ιδιαίτερα αυτών που συνοδεύονται από πολλά διαγνωστικά προβλήματα είναι οι επιληπτικές κρίσεις χαμηλής συμπτωματολογίας.
Στις επιληπτικές κρίσεις είναι χαρακτηριστικό ότι αλλάζει τελείως η συμπεριφορά του ατόμου όπως επίσης σημαντικό είναι να αναφέρουμε ότι αυτή η αλλαγή σταματάει απότομα, επανέρχεται και η ίδια διαδικασία επαναλαμβάνεται συνεχώς.
Η έλλειψη ντοπαμίνης σε πολλές περιπτώσεις δημιουργεί ένα «πάγωμα» των κινήσεων και αδυναμία σωστής λειτουργίας του νευρικού συστήματος.
Όταν επιληπτικές κρίσεις και διαταραχές του ύπνου συνυπάρχουν, η νόηση είναι αυτή που υφίσταται την πρώτη διαταραχή.
Ο κακός ύπνος ως γνωστόν αποτελεί ένα στοιχείο ταλαιπωρίας για κάθε μορφή νευρολογικής ασθένειας· ιδιαίτερα καταλυτικό ρόλο όμως έχει για την επιληψία.
Υπάρχουν ορισμένες μορφές επιληψίας οι οποίες «εκφράζονται» συμπτωματολογικά κατά τη διάρκεια του ύπνου ή αμέσως μετά την αφύπνιση.
Αιώνες τώρα ξέρουμε ότι η αϋπνία προάγει τις επιληπτικές κρίσεις.
Η ημερήσια υπνηλία, διακοπτόμενη ή συνεχής, αποτελεί ένα οξύ πρόβλημα στις επιληπτικές κρίσεις και γενικά στις καταστάσεις επιληψίας.
Σ’ όλες τις μορφές των επιληπτικών κρίσεων, για την προσαρμογή της θεραπείας και για την ικανοποιητική αντιμετώπισή αυτών με φάρμακα πρέπει να προϋπάρχει μια «υγιεινή» του ύπνου.
Οι επιληπτόμορφες κρίσεις αποτελούν ένα αντικείμενο της σύγχρονης νευρολογίας, έχοντας ένα μεγάλο κομμάτι των νευροεπιστημών να ασχολείται με μια σειρά κλινικών εικόνων που ενώ μοιάζουν με επιληπτικές καταστάσεις, δεν είναι.
Το χαρακτηριστικό μια νευρωνικής εκφόρτισης είναι μια μορφή επιληπτικής κρίσης· το ένα γεγονός προϋποθέτει το άλλο.
Οι ιατροί της αρχαιότητας έχουν ασχοληθεί μ’ αυτό το μεγάλο πρόβλημα, δηλαδή για το τι είναι η επιληψία και τι είναι οι επιληπτόμορφες κρίσεις.