Εγκεφαλικός θάνατος σε υπερπροσπάθεια
Ακούμε πάρα πολλές φορές για έναν αιφνίδιο θάνατο κατά τη διάρκεια μιας άσκησης ή ενός παιχνιδιού ή τέλος πάντων μιας μέγιστης αθλητικής προσπάθειας.
Ακούμε πάρα πολλές φορές για έναν αιφνίδιο θάνατο κατά τη διάρκεια μιας άσκησης ή ενός παιχνιδιού ή τέλος πάντων μιας μέγιστης αθλητικής προσπάθειας.
Οι διαταραχές της εφίδρωσης τμηματικά ή εξ ολοκλήρου σε όλο το κορμί αποτελούν βασική λειτουργία μιας περιοχής της φαιάς ουσίας που λέγεται νήσος του Ράϊλ.
Το θέμα των δυστονιών έχει πάρει τα τελευταία τα τελευταία χρόνια πάρα πολύ μεγάλες διαστάσεις.
Είναι χαρακτηριστική για ορισμένα πρόσωπα μια «υπερευαισθησία», που έχουν ότι αφορά τη θεά κάποιας δυσάρεστης κατάστασης ακρωτηριασμού ή «βρωμιάς».
Μια περιοχή του εγκεφάλου, η νήσος αποτελεί τρόπον τινά το «συντονιστή» όλων των κινήσεων που λαμβάνουν χώρο μέσα στη σωματική έκφραση και σε ότι αφορά αυτή και το εξωτερικό περιβάλλον.
Τα τελευταία χρόνια όλο και επιτακτικά εμφανίζεται σαν διάγνωση πλέον η κατάσταση του «απροσάρμοστου» παιδιού.
Η υπέρταση παραμένει ένα πάρα πολύ μεγάλο δίλλημα ακόμη και για τη σημερινή ιατρική και ιδιαίτερα η λεγόμενη «ιδιοπαθής» μορφή της.
Τα αυτοάνοσα νοσήματα, μια σειρά από αρρώστιες που εκδηλώνονται από το ίδιο το σώμα προς τον εαυτό του σε πολλές περιοχές, όργανα ή και συνδυασμό λειτουργιών έχει σαν αρχή μια δυσλειτουργία στον εγκέφαλο και χαρακτηριστικά στα νευρωνικά τόξα που περνάνε από τη λεγόμενη νήσο του εγκεφάλου.
Οι εξαρτήσεις είναι μάλλον το πιο διαδεδομένο πρόβλημα που υπάρχει αυτή τη στιγμή στον πολιτισμένο κόσμο.
Στην Βιονευρολογική, πολύ τακτικά βλέπουμε παθολογικές εκφράσεις όπου είναι «μπερδεμένα» σωματικά προβλήματα με αισθήματα π.χ. έντονος πόνος στο στομάχι ή σεξουαλικές αντιδράσεις ακόμα και διαταραχές του προσανατολισμού του σώματος.