Τι συμβαίνει όταν ο ασθενής «προσπαθεί» να προλάβει τον εαυτό του;
Σε αυτό το είδος βαδίσματος, κυρίως που το έχουμε στην περίπτωση του πάρκινσον, ο ασθενής παρουσιάζει κάμψη του κορμιού προς τα μπρος
Σε αυτό το είδος βαδίσματος, κυρίως που το έχουμε στην περίπτωση του πάρκινσον, ο ασθενής παρουσιάζει κάμψη του κορμιού προς τα μπρος
Η κατάσταση αυτή, όπως έχουμε δει και εδώ στη Βιονευρολογική, είναι σχετικά σπάνια, συμβαίνει όμως και κυρίως σε απομυελινωτικά νοσήματα του τύπου της σκλήρυνσης κατά πλάκας
Είναι πάρα πολλές φορές που σε γηραιά άτομα ή άτομα εξαρτώμενα κυρίως από αλκοόλ ή άλλες ουσίες, να υπάρχει μια χρόνια κατάσταση κακής διατροφής
Σε αυτή την περίπτωση εμφανίζεται ο νυσταγμός , όταν προσπαθεί ο ασθενής να κοιτάξει προς τα κάτω
Τακτικά έχουμε δει στη Βιονευρολογική, αυτό το τρίπτυχο συμπτωμάτων μετά από υπερδοσολογία φαρμάκων, προαιρετικά ή ιατρογενή
Σίγουρα, όπως έχουμε διαπιστώσει, από την εμπειρία μας στη Βιονευρολογική, δεν πρέπει να είναι κανείς γιατρός ή να είναι γνώστης της κατάστασης, προκείμενου να οδηγηθεί στην ανεύρεση του κατάλληλου νευροψυχιάτρου
Ο τρόμος χωρίς να είναι ιδιαίτερα επικίνδυνος είναι ένα έντονα φορτικό σύμπτωμα
Χωρίς αμφιβολία, είναι η πιο ποικιλόμορφη κλινικά μορφή τρόμου και η πλέον τακτική
Απαραίτητος κανόνας από τις γνώσεις μας στη Βιονευρολογική, είναι το εκτεταμένο ιστορικό, ιδιαίτερα τα τραυματικά επεισόδια που πέρασε ο ασθενής, ακόμη και άσχετα με την ειδικότητα και κυριότερα τι φάρμακα έχει πάρει τον τελευταίο καιρό και με ποιο τρόπο τα έχει χρησιμοποιήσει
Μεταξύ των γιατρών μια μορφή τρόμου, αργή ή γρήγορη, χαρακτηρίζεται ως ιδιοπαθής, όταν κάποιος δεν τη θεωρεί σαν επακόλουθο μιας παθολογικής κατάστασης
Όταν κανείς πονάει πολύ, τότε αυτόματα ταράσσεται εσωτερικά η ισορροπία του οργανισμού του σε σχέση με το εξωτερικό περιβάλλον
Η «παθοφυσιολογία» του πόνου, κατά τη γνώμη μας εδώ στη Βιονευρολογική, αποτελεί ένα από τα δυσκολότερα κεφάλαια της νευρολογίας
Παρατηρείται πολλές φορές σε ανθρώπους, οι οποίοι έχουν μια διαταραχή ενός ημισφαιρίου της παρεγκεφαλίδας, ένας «ιδιόμορφος» τρόμος, ο οποίος αυξάνει όταν το χέρι πλησιάζει στο στόχο
Άσχετα με το βάρος που έχει κάποιος και τη φυσική του κατάσταση, μπορεί να έχει ένα μόνιμο αίσθημα πείνας
Το δίδυμο της αναιμίας με λευκοπενία είναι σχεδόν πάντα σε φλεγμονώδεις αγγειακές παθήσεις αλλεργικού τύπου
Στην προχωρημένη ηλικία, πολύ τακτικά συμβαίνει, σε μια μικρή περιοχή που είναι στο κατώτερο μέρος του εγκεφάλου και ονομάζεται στέλεχος και συνδέεται με την παρεγκεφαλίδα, μικρές αιματολογικές διαταραχές να δημιουργήσουν προβλήματα επικοινωνίας μεταξύ αυτών των δυο σημείων
Σε μια ανάλυση των κινήσεων, όπως γίνεται σε νευρολογικές εξετάσεις ρουτίνας που κάνουμε εδώ στη Βιονευρολογική, τακτικά παρατηρούμε ότι υπάρχει ένας κατακερματισμός της κίνησης, σε ότι αφορά κάποιον στόχο ή στο συντονισμό των άκρων, από τον ασθενή στην προσπάθεια να εκτελέσει μια εκούσια κίνηση
Πρόκειται για μια κατάσταση που λέγεται και μεσεγκεφαλικός τρόμος, όπου ξαφνικά αρχίζει να τρέμει το κεφάλι και ο ασθενής να χάνει την ισορροπία του και να πέφτει κάτω
Ο τρόμος της στάσης, όταν δεν υπάρχει στην ηρεμία, αλλά όταν το άκρο είναι χαλαρό και κατά την αρχή της κίνησης λειτουργεί με μεγάλη συχνότητα έως δεκατέσσερα δευτερόλεπτα, είναι κυρίως μια μορφή αυξημένου τρόμου, σύγχυσης και ψυχολογικής έντασης
Πάρα πολύ. Μέσα στη Βιονευρολογική επανειλημμένα έχουμε δει, ύστερα μάλιστα και από πολλές νευροφυσιολογικές εξετάσεις ότι ακόμη και μια μικροδιαταραχή του τρόμου των χεριών μπορεί να αλλάξει βασικά τη ζωή του ασθενούς