Μέχρι τώρα οι κλινικοί γιατροί είναι αναγκασμένοι να κάνουν μια χαρακτηριστική ανάλυση τόσο των διαταραχών της μνήμης όσο και της συμπεριφοράς, προκειμένου να θέσουν την υπόνοια της διάγνωσης μιας νόσου του Alzheimer.
Μεγάλες κλινικές έρευνες που γίνονται τα τελευταία χρόνια σχετικά με τη νόσο του Alzheimer έχουν καταδείξει ότι η διερεύνηση της ύπαρξης αντισωμάτων στο αίμα για πολλούς ασθενείς αποτελεί μια ένδειξη μιας ερχόμενης διαδικασίας της νόσου του Alzheimer.
Η νόσος του Alzheimer αποτελεί σίγουρα τον μαύρο «ιππότη» για όλα τα συστήματα υγείας, σε όλες τις χώρες του κόσμου.
Η παγκόσμια οργάνωση «άνοια 2000» κάνοντας έναν απολογισμό μέσω αγγλικών ερευνών διαπίστωσε «τρομερούς» αριθμούς εξόδων για τη νόσο του Alzheimer.
Στη νόσο του Alzheimer συναντάς μεγάλα προβλήματα και δύσκολα σε έλεγχο, όπως είναι το πότε και πως θα γίνει η πρώτη ιατρική εξέταση και κάτω από ποιες συνθήκες.
Η «αποδρομή» των γνωστικών λειτουργιών με την πρόοδο της ηλικίας, ακόμη και στις Ευρωπαϊκές χώρες που είναι πλέον προηγμένες ιατρικά, θεωρείται μέχρι πρόσφατα ότι αποτελεί φαινόμενο των καιρών.
Στην περίπτωση της άνοιας του Lewy έχουμε μια νευρολογική συμπτωματολογία και κλινική εικόνα που μοιάζουν πολύ με αυτές της νόσου του Alzheimer, μόνο που συμπληρώνονται και με παρκινσονική συμπτωματολογία, κυρίως τρόμο και αταξία των χεριών καθώς επίσης και οπτικές παραισθήσεις.
Το παγκόσμιο πρόβλημα της νόσου του Alzheimer γίνεται αντιληπτό, όταν σκεφτούμε τα έξοδα που απαιτούνται σε παγκόσμιο επίπεδο για διάδοση, θεραπεία και για περίθαλψη.
Καινούργιοι υπολογισμοί που έγιναν από παγκόσμιους οργανισμούς έχουν δείξει ότι περίπου το 90% των εξόδων για τη νόσο του Alzheimer τo 2010 έχει μοιραστεί σε 70% στη Δυτική Ευρώπη και Βόρεια Αμερική, ενώ το υπόλοιπο ποσοστό κατανέμεται στις φτωχές και υποανάπτυκτες χώρες.
Όπως συμβαίνει στα περισσότερα διαγνωστικά ιατρικά κέντρα, είναι δυνατόν σε μια πρώτη επίσκεψη σε έναν ειδικό γιατρό με την υπόνοια της νόσου του Alzheimer να μην έχει την τύχη ο ασθενής να καθοριστεί άμεσα η ασθένεια του και έτσι να προχωρήσει κανείς στα σωστά διαγνωστικά μέτρα.
Ασφαλώς ναι.
Στην αρχή της δεκαετίας του ενενήντα οι Ιρλανδοί επιστήμονες ξεκίνησαν με μεγάλη όρεξη να παράγουν το πρώτο εμβόλιο για τη νόσο του Alzheimer.
Όπως έχουν δείξει οι έρευνες από την εποχή που ο Αλοΐσιος Αλτσχάιμερ έβγαλε την ομώνυμη διάγνωση για αυτήν τη μορφή άνοιας μέχρι τώρα, η παθογένεια της νόσου βασίζεται στο γεγονός της παθολογικής συγκέντρωσης του β-αμυλοειδούς στον εγκέφαλο.
Όπως αναφέραμε μια προσπάθεια Ιρλανδικών εταιρειών για την κατασκευή του εμβολίου της νόσου του Alzheimer έφερε τα αντίθετα αποτελέσματα απ’ ότι κανένας περίμενε.
Τα τελευταία χρόνια πολυκεντρικές έρευνες σε διάφορα μέρη του κόσμου και κυρίως στην Αμερική και Αγγλία έχουν «ριχτεί» σε μια προσπάθεια να βρουν κάποια προσέγγιση για τη νόσο του Alzheimer που διεθνώς καλπάζει.
Τα τελευταία χρόνια γίνεται μια πάρα πολύ μεγάλη προσπάθεια, προκειμένου να γίνει κατανοητός ο μηχανισμός ανάπτυξης της νόσου Alzheimer
Το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα έχει την ιδιότητα της υψηλής ποιότητας και ακριβούς καταγραφής της λειτουργίας των νευρικών κυττάρων σε ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου όσο καμία άλλη διαγνωστική μέθοδος
Κάθε γιατρός που ασχολείται με ασθενείς που παρουσιάζουν σύμπτωμα της νόσου του Alzheimer πρέπει πρωταρχικά και άμεσα να κάνει δυο διαγνωστικά βήματα
Ένας ασθενής που φτάνει στα επείγοντα περιστατικά με ενδείξεις της νόσου του Alzheimer, χωρίς υπερβολή χρειάζεται μια θεραπευτική αγωγή
Το έτος 1984 στην Αγγλία και συγκεκριμένα στη Σκωτία που ξεκίνησε η έξαρση της σπογγώδους εγκεφαλοπάθειας, κάποιοι επιστήμονες σκέφτηκαν και σύγκριναν νευροπαθολογικά ευρήματα του εγκεφάλου, δηλαδή τις λεγόμενες πλάκες αμυλοειδούς που σχηματίζονται στη νόσο του Alzheimer με παρόμοιες που βρίσκονται στον εγκέφαλο προβάτων που πάσχουν από τη νόσο σκράπι
Υπολογιστής καρδιακών παλμών
Υπολογιστής Body-Mass Index
Υπολογιστής κόστους καπνίσματος