Πρόκειται για δύο μοριακές ουσίες, τόσο για τη γλυκίνη όσο και για τις προσταγλανδίνες, που παράγονται κατά κύριο λόγο στο νωτιαίο μυελό, στα πίσω κέρατά του, έτσι ώστε να υπάρχει μία ισορροπία και ρύθμιση του πόνου.
Ο πόνος όταν προέρχεται από έναν τραυματισμό ενός νευρικού σχηματισμού, σε αντίθεση με την περίπτωση του μη νευρολογικού πόνου, μπορεί να προχωράει αργά, σταθερά και βαθμιαία να κλιμακώνεται, αλλά μπορεί επίσης να παρουσιάζεται σε μια έξαρση ή και σε ένα συνδυασμό των δυο με εναλλαγή
Το δεν «υπάρχουν» στην Ιατρική δεν «υπάρχει». Ότι προκαλεί οποιασδήποτε μορφής πρόβλημα, έστω και με τη μορφή παραπόνων, είναι σύμπτωμα και πρέπει να αντιμετωπιστεί.
H πεζωκότας είναι ένας υμένας που «τυλίγει» τα παρεγχυματώδη όργανα μέσα στο θώρακα και στο άνω μέρος της κοιλίας και είναι ένας ευαίσθητος και πλούσιος, σε νεύρωση, υμένας του οποίου οι φλεγμονές καμιά φορά επεκτείνονται σε διάφορες κατευθύνσεις, αλλά τις πιο πολλές φορές, όταν έχουμε προσβολή άνω, η πεζωκότα μπορεί να αντανακλά και στον αυχένα, δίνοντας την ψευδή αίσθηση ότι έχουμε ένα αυχενικό σύνδρομο, πίσω από αυτό
Συνεχής έρευνα στην επιληψία, το μεγάλο μυστικό. Στην καθημερινή ιατρική ρουτίνα είναι άπειρα τα προβλήματα που φαίνονται άλυτα και οι αρρώστιες που περνούν αδιάγνωστες. Σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό πίσω από αυτά κρύβεται μια εγκεφαλική δυσλειτουργία επιληπτικού τύπου. Δυσλειτουργία που δεν λαμβάνεται υπ’ όψη στην διαγνωστική διαδικασία, διότι απλά έχουμε συνηθίσει να το κάνουμε έτσι. […]
Η έκλυση της γλουταμάτης για διάφορους λόγους κυρίως μετά από επώδυνα ερεθίσματα προκαλεί μία αύξηση των λεγόμενων υποδοχέων ΝMDA, οι οποίοι συμμετέχουν στην ιδιαίτερη ευαισθητοποίηση του νευρικού συστήματος σε ότι αφορά τους πόνους.
Όταν παρουσιάζεται ένας νευροπαθητικός πόνος, δηλαδή ένας πόνος που προέρχεται από τα ίδια τα νεύρα εντός του νευρικού συστήματος λόγω κακής λειτουργίας των νευρωνικών κυκλωμάτων, πάντοτε υπάρχει ταυτόχρονη παρουσία και μίας υπερευαισθησίας στον πόνο αυτό.
Το λουμπάγκο είναι μία επώδυνη κατάσταση με χρόνιους πόνους στη μέση η οποία έχει μεγάλη «απήχηση» στους ασθενείς όλων των χωρών σε διάφορες καταστάσεις, αλλά κυρίως στον πληθυσμό που εργάζεται χειρωνακτικά.
Η έλικα του προσαγωγίου είναι μία περιοχή στο κεντρικό νευρικό σύστημα και μάλιστα στον εγκέφαλο αμέσως «κάτω» από τη φαιά ουσία, η οποία μεταξύ άλλων ρυθμίζει και την αντίληψη του πόνου από διάφορα σημεία.
Εδώ και πολύ καιρό είναι γνωστό ότι η έλικα του προσαγωγίου, δηλαδή το κέντρο εκτίμησης της έντασης του πόνου στον εγκέφαλο, επιδέχεται και μη αναλγητικούς θεραπευτικούς τρόπους, όπως π.χ. η ύπνωση ή τα ψυχοφάρμακα.
Το «μέλος φάντασμα» είναι η αίσθηση του πόνου που παρουσιάζεται στην περιοχή ακρωτηριασμένων μελών, όπου ο ασθενής νιώθει ιδιαίτερα έντονους πόνους σε σημείο μάλιστα να μην μπορεί να τους κοντρολάρει.
Ένα ιδιαίτερα μεγάλο κεφάλαιο σε ότι αφορά τόσο τη διάγνωση όσο και τη θεραπεία της σκλήρυνσης κατά πλάκας αποτελούν οι νευροφυτικοί πόνοι που παρουσιάζονται κατά την εξέλιξή της.
Οι νευροπαθητικοί πόνοι είναι ουσιαστικά μία κατηγορία πόνων η οποία άρχισε να συζητείται τα τελευταία χρόνια, διότι τώρα πλέον υπάρχει η δυνατότητα να ελεγχθούν πιο συγκεκριμένα.
Πέρα από αυτές καθαυτές τις διαταραχές, όταν στη νόσο του πάρκινσον εμφανίζονται και στοιχεία ατροφίας πολλαπλών συστημάτων και ιδιαίτερα τυχόν επιληπτικές κρίσεις, τότε εκείνο που πολλές φορές δυσχεραίνει την κλινική εικόνα είναι οι διάφοροι πόνοι.
Το φάρμακο 10-2474 είναι παρασκεύασμα της πορτογαλικής εταιρείας Bial και χορηγήθηκε δοκιμαστικά σε ορισμένα άτομα στην περιοχή της Γαλλίας, προκειμένου να πιστοποιηθεί η δραστηριότητα του στους χρόνιους πόνους.
Η ημικρανιακή κρίση εμφανίζεται τελείως ξαφνικά με εντόνους διαξιφιστικούς πόνους στη μία πλευρά του κρανίου και αντανακλαστικό πόνο στον αυχένα και στον κρόταφο.