Είναι πάντα παθολογικές οι διαταραχές της συνείδησης;
Αναμφίβολα, σε κάθε ιατρική διεργασία θα καταγράφονται οι διαταραχές της συνείδησης
Αναμφίβολα, σε κάθε ιατρική διεργασία θα καταγράφονται οι διαταραχές της συνείδησης
Μετά την εμπειρία μας στη Βιονευρολογική και νευροφυσιολογικούς ελέγχους σε παιδιά, μπορούμε να ισχυριστούμε με σιγουριά ότι, στο επίπεδο οποιασδήποτε νευροψυχιατρικής ασθένειας κατά την παιδική ηλικία, προέχει η μελέτη της συνείδησης
Η συνείδηση δεν είναι μια έννοια, αλλά σύνολο εννοιών. Ένας επιτυχημένος ορισμός της είναι αναγκαίο να περιλαμβάνει όλα τα σύνολα της συνείδησης, ώστε να γίνει κατανοητός
Σε παρατηρήσεις που έγιναν, ύστερα από εγχειρήσεις, όπου είχαμε χωρισμό του εγκεφάλου σε δύο ημισφαίρια, βρέθηκε να υπάρχει μια συνειδητότητα για το κάθε ημισφαίριο ξεχωριστά
Η συνείδηση είναι το σύνολο εγκεφαλικών λειτουργιών που εναρμονίζει την αρμονία συνύπαρξης σε άτομα και περιβάλλον
Πρέπει να πούμε από αυτά που έχουμε δει εδώ στη Βιονευρολογική ότι κατά κανόνα η απώλεια της συνείδησης συμβαδίζει σχεδόν πάντοτε με παθολογικές εκφορτίσεις εγκεφαλικών κυττάρων
Έχουμε αντιμετωπίσει αρκετές φορές, ιδίως σε αποφρακτικά πνευμονικά νοσήματα εδώ στη Βιονευρολογική, διαταραχή της συνείδησης μέχρι και συγκοπή, ύστερα από έντονο παροξυσμικό βήχα
Σε περιπτώσεις επιληπτικών κρίσεων είναι χαρακτηριστικό το «δάγκωμα» της γλώσσας. Δεν υπάρχει αυτόματο ή αυθόρμητο δάγκωμα γλώσσας με ταυτόχρονη διαταραχή ή απώλεια συνείδησης, χωρίς να κρύβεται από πίσω μια επιληπτική κρίση.
Από καταβολής των νευρολογικών εξετάσεων, υπάρχει πάντοτε το ερώτημα και υφίστανται τουλάχιστον στην Βιονευρολογική, ακόμη και σήμερα΄ είναι μια σύντομη απώλεια των αισθήσεων ή μείωση της επαγρύπνησης μια επιληπτική κρίση ναι ή όχι;
Στην Βιονευρολογική, πολύ τακτικά οι ασθενείς αναφέρουν μια σύντομη απώλεια συνείδησης μετά από ένα χτύπημα στο κεφάλι, η οποία επανέρχεται χωρίς να δημιουργεί αλλά προσκόμματα.
Η συνείδηση είναι το σύνολο των εγκεφαλικών λειτουργιών που φέρνει σε επαφή το άτομο με το έξω κόσμο και παράλληλα το καθιστά ικανό να προσδιορίζει τον χρόνο και τον τόπο που βρίσκεται.
Στην Βιονευρολογική, δίνουμε πάρα πολύ μεγάλη σημασία κατά την νευροψυχιατρική εξέταση, στις διαταραχές του επιπέδου της συνείδησης. Και βέβαια αυτό είναι και το ουσιώδες.
Πάρα πολλές φορές εμφανίζεται μια ζάλη ή ακόμη και σκοτοδίνη ή αδυναμία συγκέντρωσης, γενικά μια συνειδησιακή διαταραχή, τόσο σε ότι αφορά το επίπεδο όσο και το περιεχόμενο, όταν έχουμε έντονους πόνους στον αυχένα, που συνοδεύονται και με αυχενική δυσκαμψία.
Ο έλεγχος της συνείδησης για κάθε νευρολογική εξέταση αποτελεί ένα κεντρικό σημείο. Είναι η αφετηρία του εντοπισμού της γενικής κατάστασης του ασθενούς και οποιασδήποτε παρελκόμενης εξ αυτής.
Μετά από έναν μικρό ή μεγάλο πυρετό, ιδιαίτερα σε μεσήλικες ή ηλικιωμένα άτομα, τακτικά συμβαίνει να έχουμε συνειδησιακές διαταραχές, ελαφρές ή προχωρημένες, και ανάλογα με τις αυξομειώσεις του πυρετού να αποκτούν και διαφορετική ένταση.
Τα τελευταία χρόνια όλο και πιο τακτικά καταγράφονται διάφοροι ασθενείς και ιδιαίτερα προχωρημένης ηλικίας μετά από ελαφρύ πυρετό, με διαταραχές της συνείδησης διάφορων τύπων.
Η κλίμακα συνείδησης είναι ο βασικός «βαθμολογικός» συντελεστής αντίληψης του περιβάλλοντος και του τρόπου ζωής που διαθέτει ο καθένας.
Η αντίληψη είναι μια ανώτερη πνευματική λειτουργία που προκύπτει από το συνδυασμό και τη «συνεργασία» διάφορων εγκεφαλικών νευρωνικών τόξων.
Η προοδευτική πολυεστιακή λευκοεγκεφαλοπάθεια αναμενόμενα δημιουργεί συμπτώματα στον εγκέφαλο, ανάλογα με την περιοχή που θα προσβάλλει∙ όπως π.χ. αν προσβάλλει το κέντρο του λόγου, θα έχουμε μια χαρακτηριστική αφασία, ενώ αν προσβάλλει το κέντρο της όρασης ή τους νευροάξονες της οπτικής οδού, θα έχουμε διαταραχές από την όραση
Όπως αναφέρει και η ονομασία, η ορθοστατική ταχυκαρδία προέρχεται κατά κύριο λόγο από την απότομη όρθια στάση που παίρνει το σώμα