Επιληψία, φόβος, Ασενμπεργερ, αποπροσωποποίηση. Παράλληλες διαταραχές εγκεφάλου και αυτόνομου νευρικού συστήματος είναι δυνατόν να δημιουργήσουν διάφορα κλινικά συμπτώματα στο πλαίσιο μιας επιληπτικής κρίσης. Τέτοια συμπτώματα χωρίς την πλήρη διαγνωστική κάλυψη πολλές φορές διαφεύγουν της σωστής διάγνωσης. Για τον λόγο αυτό, εάν υπάρχει και η παραμικρή υπόνοια για αυτές τις καταστάσεις, πρέπει να γίνονται άμεσα όλες […]
Παιδί και επιληπτική επιθετικότητα. Ακραία επιθετική συμπεριφορά στην παιδική ηλικία είναι αρκετές φορές ένα σύμπτωμα επιληψίας. Αναμενόμενα αυτό γίνεται αντιληπτό σαν ακραία συναισθηματική εκδήλωση και δύσκολα αναγνωρίζεται το αληθινό πρόβλημα. Η επανάληψη μιας επιθετικής συμπεριφοράς και μάλιστα συντόμου διαρκείας και επαναλαμβανόμενου στερεότυπου χαρακτήρα αφήνει την υπόνοια μιας επιληπτικής διαταραχής. Σε αυτές τις περιπτώσεις το ηλεκτροεγκεφαλοφράφημα μπορεί […]
Σε όποια ηλικία και αν συμβαίνει η ερπητική εγκεφαλίτιδα, αλλά περισσότερο στην παιδική και την προχωρημένη ηλικία, κατέχει ένα πολύ μεγάλο βαθμό επικινδυνότητας και μάλιστα με θανατηφόρα εξέλιξη.
Η κάθε μορφή εγκεφαλίτιδας μέχρι να γίνει αντιληπτή τόσο από τον ασθενή όσο και από τον κλινικό γιατρό και πολύ περισσότερο να διαφοροδιαγνωσθεί χρειάζεται κάποιο χρονικό διάστημα.
Ψάχνοντας όλα αυτά τα χρόνια να βρουν οι νευρολόγοι για ποιο λόγο αυξάνονται οι συνειδησιακές διαταραχές στην ερπητική εγκεφαλίτιδα, μεταξύ των άλλων εντοπίσαμε ότι ο έρπης στον εγκέφαλο προκαλεί μία αυξημένη πίεση.
Στον έρπη γενικά που σήμερα μπορεί να διαγνωσθεί εύκολα και με πολλές μικροβιολογικές μεθόδους πρέπει να υπολογίζουμε σχεδόν πάντοτε μία προσβολή, μικρή ή μεγάλη, του κεντρικού νευρικού συστήματος και ιδιαίτερα του εγκεφάλου.
Οι σχιζοφρενικές ψυχώσεις ή οι ψυχώσεις σχιζοφρενικού τύπου παρουσιάζουν αυξημένη και ποικίλη συμπτωματολογία διαφορετικής εντάσεως σε κάποιες καταστάσεις.
Στις περιπτώσεις πιστοποιημένης άνοιας του προμετωπιαίου λοβού και μάλιστα όταν υπάρχει και παρουσία επιληπτογενούς δραστηριότητας, πρέπει πάντοτε να ελέγχεται και ο παράγοντας της κληρονομικότητας.
Στην κυριολεξία μέχρι πριν δύο χρόνια η κλινική νευρολογία πολύ δύσκολα μπορούσε να στοιχειοθετήσει έστω την υπόνοια μίας αρχόμενης ασθένειας Alzheimer.
Το ρίσκο για την ανάπτυξη ενός επιληπτικού συνδρόμου ή ακόμη και για την πρόκλησή του, τις περισσότερες φορές προέρχεται από άλλη νοσολογική κατάσταση η οποία συνήθως δεν αφήνει κάποια υπόνοια για τη δημιουργία επιληπτικών δυσλειτουργιών.
Γενικά το πρώτο σύμπτωμα που εκδηλώνουν οι κρανιοεγκεφαλικοί όγκοι είναι οι πονοκέφαλοι που συνοδεύονται από διάφορου βαθμού επιληπτικές κρίσεις οι οποίες αρκετές φορές είναι και «υποκλινικές» έτσι ώστε να διαγιγνώσκονται αργά.
Sorry, there was a YouTube API error: Requests from referer https://www.googleapis.com/youtube/v3/playlistItems?part=snippet,status&playlistId=UUPeVwbctHRL1pUH0xzwIvmQ&maxResults=30&key=AIzaSyCxgcI7RsB21pyQ2hJADZEKxvy5Vz9zMRY are blocked. Please make sure you performed the steps in this video to create and save a proper server API key.