Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει μία προσπάθεια μέσω του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος (ΗΕΓ) να καλυφθεί το διαγνωστικό κενό που υπάρχει τουλάχιστον στις περιπτώσεις της υποψίας της παθολογικής εξέλιξης της νόσου του Alzheimer .
Ο σύγχρονος άνθρωπος και ιδιαίτερα τα παιδιά νεαρής ηλικίας με τις σημερινές συνθήκες ζωής αναμένεται να ζήσουν περίπου εκατό χρόνια.
Το όριο της ηλικίας των εξήντα ετών αναφέρεται χαρακτηριστικά ως κλινικό ορόσημο στη νόσο τουParkinson.
Με τα σύγχρονα επιτεύγματα στον τομέα της νευροφυσιολογίας στις προπονητικές μεθόδους προστέθηκαν τακτικές οι οποίες βασίζονται σ’ αυτά ακριβώς τα επιτεύγματα.
Ο δείκτης «θνησιμότητας ενός χρόνου» χρησιμοποιείται κυρίως για τις νευρολογικές περιπτώσεις που καταλήγουν σε μονάδες εντατικής θεραπείας.
Ο χρόνος που εμφανίζονται οι γνωστικές διαταραχές και πιο συγκεκριμένα ο χρόνος που αντιλαμβανόμαστε ότι συμβαίνουν σε μας ή στους άλλους είναι ένας χρόνος υψίστου κινδύνου.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας εμφανίζει διακυμάνσεις όσον αφορά τα συμπτώματα.
Όσον αφορά την έρευνα του ύπνου, μία καινούργια παράμετρος είναι οι νέες τεχνικές και μέθοδοι εξετάσεων που εφαρμόζονται τα τελευταία χρόνια.
Ξέρουμε πια μέσα από την καθημερινή μας εργασία με τους υπολογιστές ότι το πιο τακτικό φαινόμενο είναι το σταδιακό «μπλοκάρισμα» τους και χρειάζεται ένα restart προκειμένου να επανέλθει η φυσιολογική λειτουργία.
Όλες οι θεραπευτικές προσπάθειες ανοσοποιητικού χαρακτήρα που γίνονται για τη νόσο τουAlzheimer έδειξαν ότι υπάρχει ένα κοινό και δύσκολο στοιχείο για την αντιμετώπιση της∙ αυτό είναι η ημερολογιακή και βιολογική ηλικία του ασθενούς, σε ότι αφορά τη χορήγηση των δόσεων του φαρμάκου.
Μελετώντας τα περιστατικά που έχουμε παρουσία συμπτωμάτων τόσο από τη νόσο του Hashimoto αλλά και από τον κινητικό νευρώνα, βλέπουμε ένα τεράστιο ρόλο που παίζει και η χρονική στιγμή της εμφάνισης των νοσημάτων.
Νευρολογικές έρευνες σε διάφορες ασθένειες, όπως έχουμε παρατηρήσει και στη Βιονευρολογική, έχουν δείξει τη μεγάλη σχέση που υπάρχει μεταξύ της κλινικής εμφάνισης κάποιας νευροψυχιατρικής εικόνας και του χρόνου «επωάσεως» των «τοξικών» πρωτεϊνών
Τόσο για τη διάγνωση όσο και για τη θεραπεία των ημικρανιών υπάρχει ένα σημαντικό κριτήριο, σε ότι αφορά την ηλικία
Όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, η σκλήρυνση κατά πλάκας αποτελεί μια φλεγμονώδη αρρώστια του κεντρικού νευρικού συστήματος που παρουσιάζεται στους περισσότερους ασθενείς ξαφνικά
Όταν ξαφνικά το ένα πόδι μας το αισθανόμαστε αδύνατο, σίγουρα δεν είναι ένα τυχαίο γεγονός
Η πτώση της μυϊκής δύναμης στη διάρκεια του χρόνου είναι ένα σύμπτωμα αρκετά συνηθισμένο και «παρεξηγημένο»
Στη νόσο του κινητικού νευρώνα, η δύναμη χάνεται από το κορμί και τους μυς σταδιακά σε αργό ή γρήγορο τέμπο
Υπάρχουν εκ προοιμίου καλοήθεις και κακοήθεις όγκοι στον εγκέφαλο, με ανάλογη καλή, κακή πρόγνωση
Όσο πιο γρήγορα μπορεί και μαθαίνει κανείς να διαχειρίζεται τα συναισθήματα του, ιδιαίτερα τα αρνητικά βιώματα, «κατεβάζοντας» τον πήχη και δημιουργώντας ευχάριστη για αυτόν ατμόσφαιρα, τόσο πιο γρήγορα παύουν τα επινεφρίδια να βγάζουν την ορμόνη της υδροκορτιζόνης που ανεβάζει πάρα πολύ το στρες και καταστρέφει τα κύτταρα στον εγκέφαλο
Υπάρχει ένα πολύ σοβαρό διαγνωστικό στοιχείο για τις επιληψίες.
Συγκεκριμένα, είναι ο χρόνος προσδιορισμού της εμφάνισης μιας «μεγάλης» επιληπτικής κρίσης κατά τη διάρκεια της ημέρας
Υπολογιστής καρδιακών παλμών
Υπολογιστής Body-Mass Index
Υπολογιστής κόστους καπνίσματος