Ένα πάρα πολύ μεγάλο πρόβλημα, που στην ουσία «κυνηγάει» σήμερα όλη την κλινική Νευρολογία, είναι κατά το πόσο η διανοητική καθυστέρηση κάποιου προσώπου, ιδίως σε παιδιού, «επικοινωνεί» με επιληπτικές κρίσεις
Οι παιδικές επιληπτικές κρίσεις έχουν μια πάρα πολύ μεγάλη «γκάμα» κλινικών εμφανίσεων, αλλά και οι μη επιληπτικές κρίσεις, που πρέπει να διαφοροδιαγνωστούν από αυτές, είναι εξίσου πολλές
Υπάρχει μια σταθερή σχεδόν διαδικασία, προκειμένου να δημιουργηθεί, μετά από μια λοίμωξη ή ακόμη ένα κάταγμα και εισροή μικροβίων μέσα στον εγκέφαλο με την σειρά
Είναι περίπου τα ίδια, όπως στη σκλήρυνση κατά πλάκας, αλλά, κατά κύριο λόγο, περισσότερα σε γνωστικές δραστηριότητες και κυρίως στη διαταραχή της ομιλίας και της αίσθησης
Το AIDS βασικά αλλά και σε περιπτώσεις ανοσοκαταστολής κάθε μορφής, σε έντονη τοξοπλάσμωση και κρυπτοκοκκίαση, σε λευκοδυστροφίες, ιδιαίτερα στα παιδιά, στην υποκλινική σκληρωτική παρεγκεφαλίτιδα και σε μορφές της σκλήρυνσης κατά πλάκας που για πολλά χρόνια λαμβάνουν ανοσοκαταστολή, ενώ παράλληλα υπάρχουν εξάρσεις της νόσου
Πρόκειται για ένα νόσημα που έγινε ιδιαίτερα «δημοφιλές» τα τελευταία χρόνια και μάλιστα ύστερα από τη δεύτερη ή τρίτη γενιά ανάπτυξης των μαγνητικών τομογράφων και της καθιέρωσης της πολύωρης καταγραφής της ηλεκτροεγκεφαλογραφίας
Όσα γνωρίζουμε για την παθογένεια του JC ιού, κυρίως, είναι η κατευθείαν επίθεση που κάνει στα Τ-λεμφοκύτταρα και ως εκ τούτου δημιουργεί μια αδυναμία του ανοσοποιητικού συστήματος από το μέρος που ξεκινάει μέχρι εκεί που καταλήγει
Κατά κανόνα, όπως προκύπτει από τη δική μας εμπειρία και την αναδρομή που έχουμε κάνει σε ιστορικά ασθενών με αυτή τη νόσο, μπορεί κανείς να πει ανεπιφύλακτα ότι πρόκειται για ένα απομυελινωτικό νόσημα, το οποίο όμως ,κατά κύριο λόγο, προσβάλλει τους άξονες των ολιγοδενδροκυττάρων και μάλιστα τη μυελίνη που τους περιβάλει
Ακόμη και στην εποχή του θηλασμού ή και της κύησης, όταν υπάρχουν δυσάρεστα φαινόμενα γύρω από την πεπτική λειτουργία, αυτά αποτυπώνονται στο νευρικό τμήμα του εντέρου σαν δυσάρεστες αναμνήσεις και μπορούν να επαναληφθούν «απρόσμενα», κάτω από άλλα ερεθίσματα, με διάφορους τύπους εντερικών παθήσεων και καταστροφή τοπικών, αλλά και εγκεφαλικών κυττάρων
Ήδη στα μέσα του 19ου αιώνα, ο Γερμανός νευρολόγος Άουερμπαχ έκανε ένα πείραμα που άφησε τον τότε κόσμο κατάπληκτο και περισσότερο τον ίδιο, ο οποίος συνέχισε για τα επόμενα χρόνια να ψάχνει εντατικά
Σε νέες έρευνες της νευρογαστρεντερολογίας έχει αποδειχτεί ότι η ισταμίνη που «χύνεται» σε καταστάσεις στρες και ιδιαίτερα υψηλού επιπέδου από τα τοιχώματα του εντέρου μέσα στο έντερο, αυτόματα «ανεβάζει» εντολές στον εγκέφαλο
Τα τελευταία χρόνια η σεκρετίνη, μια ορμόνη της πέψης, έχει βρεθεί ότι έχει ευεργετική δράση στα αυτιστικά παιδιά
Τις δυο τελευταίες δεκαετίες, πάρα πολλά ινστιτούτα, ανά τον κόσμο, ψάχνουν να βρουν τη διασύνδεση της νευρογαστρεντερολογίας, όπως λέγεται, σε ότι αφορά ψυχικές καταστάσεις και γαστρεντερολογικά προβλήματα
Έχει αποδειχτεί ότι κατά τη διάρκεια του ύπνου, πράγμα που έχουμε διαπιστώσει και εμείς εδώ στη Βιονευρολογική, κατά τις πολύωρες ή ολονυχτίες ηλεκτροεγκεφαλογραφικές καταγραφές, πράγματι υπάρχει μια επικοινωνία μεταξύ των νευρικών συστημάτων του εγκεφάλου και αυτού του εντέρου
Εδώ και πάρα πολύ καιρό, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, πάμπολλα ινστιτούτα αρχίζουν και κατευθύνουν τις έρευνες τους προς το γαστρεντερικό σύστημα και τις δυσλειτουργίες του, σε ότι αφορά τη συνεργασία του με τον εγκέφαλο
Τελικά, αποτελεί ένα φαινόμενο, για αυτούς που ασχολούνται με το θέμα, πώς «συνεργάζονται» τα νευρικά τμήματα αυτών των οντοτήτων που λέμε μεγάλος εγκέφαλος και εντερικό νευρικό σύστημα
Το έντερο, γενικά το γαστρεντερικό σύστημα, έχει ένα «δικό του» εγκέφαλο που λειτουργεί αυτόνομα, σχεδόν για τις δικές του πεπτικές διαδικασίες, αλλά και παράλληλα δίνει σήματα στο ανώτερο εγκέφαλο για συντονισμό τους
Το στομάχι, με όλο το γαστρεντερικό σύστημα, έχει αποδειχτεί ότι αποτελεί μια αυτόνομη οντότητα, σε ότι αφορά τη νεφρική λειτουργία και σχεδόν μόνο, κατά περιόδους, «ανταλλάσει» πληροφορίες με τον εγκέφαλο
Από την πείρα μας στη Βιονευρολογική, όσο αναφορά τις πολύωρες νευροφυσιολογικές και ηλεκτροεγκεφαλογραφικές καταγραφές, έχουμε παρατηρήσει ότι ουσιαστικά στις ιδιοπαθείς γενικευμένες επιληπτικές κρίσεις, τόσο το εγκεφαλογράφημα το συνηθισμένο όσο και της εικοσιτετράωρης καταγραφής δεν έχουν καμία ουσιώδη διαφορά
Η σημερινή νευρολογική έρευνα έχει προχωρήσει τόσο πολύ που μπορεί, μελετώντας καταστάσεις και πειραματόζωα, να δώσει συγκεκριμένες απαντήσεις για τη λειτουργικότητα π.χ. της μνήμης
Υπολογιστής καρδιακών παλμών
Υπολογιστής Body-Mass Index
Υπολογιστής κόστους καπνίσματος