Το παιχνίδι με τα β και θ κύματα στα υπερκινητικά παιδιά
Ο προμετωπιαίος λοβός είναι αυτός που κατευθύνει κατεξοχήν την εγκεφαλική δραστηριότητα στα υπερκινητικά παιδιά με διάσπαση προσοχής.
Ο προμετωπιαίος λοβός είναι αυτός που κατευθύνει κατεξοχήν την εγκεφαλική δραστηριότητα στα υπερκινητικά παιδιά με διάσπαση προσοχής.
Με τη βοήθεια της σύγχρονης τεχνολογίας μπορούμε να δούμε στην οθόνη την εγκεφαλική δραστηριότητα ακόμα και παιδιών και κυρίως αυτήν των λεγόμενων βραδέων φλοιϊκών κυττάρων που είναι ενδεικτική των επιληπτικών κρίσεων.
Τον τελευταίο καιρό έχει επιτευχθεί παγκοσμίως μία μεγάλη ανακάλυψη˙ πρόκειται για την κατασκευή ενός μηχανήματος–neurofeedback το οποίο έχει τη δυνατότητα να καταγράφει απλές εγκεφαλικές εκφορτίσεις, χαρακτηριστικές της επιληπτικής προδιάθεσης.
Με τη βοήθεια της τεχνολογίας έχουν κατασκευαστεί μηχανήματα biofeedback τα οποία επιτρέπουν στον ενδιαφερόμενο να ελέγξει τη δραστηριότητα του προμετωπιαίου λοβού, δηλαδή εκείνης της περιοχής του εγκεφάλου η οποία ρυθμίζει τη λειτουργία της προσοχής.
Η πλέον χαρακτηριστική και σίγουρη μέθοδος για την παρακολούθηση της εγκεφαλικής λειτουργίας ενός υπερκινητικού παιδιού με διάσπαση προσοχής είναι η μέθοδος του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος.
Οι επιληπτικές κρίσεις εντοπίζονται στην αρχαιότητα έως και σήμερα.
Ήδη από τη δεκαετία του εξήντα όπου ανακαλύφθηκε η συχνότητα των 12 έως 15 Hertz στο εγκεφαλογράφημα της περιοχής του κινητικο-αισθητικού φλοιού έχει αρχίσει η εντατική θεραπευτική εφαρμογή του.
Στη δεκαετία του εξήντα άρχισαν να γίνονται πειράματα σε εργαστήρια της Αμερικής, προκειμένου να ελεγχθεί η κίνηση σε συνδυασμό με τη σκέψη.
Τα βραδέα δυναμικά του φλοιού, όπως είναι διεθνώς γνωστά SCP, είναι κύματα εγκεφαλικής δραστηριότητας τα οποία εμφανίζονται λίγο πριν την επιληπτική έκρηξη.
O κινητικό-αισθητηριακός ρυθμός του εγκεφάλου αποτελείται από συχνότητες μικροκυμάτων μεταξύ 12 και 15 Hertz.
Τα SCP κύματα, δηλαδή τα βραδέα φλοιϊκά κύματα που καταγράφονται στο ηλεκτροεγκεφαλογράφημα, είναι ενδεικτικά μίας επιληπτικής κρίσης που θα ακολουθήσει.
Σύγχρονα και περίπλοκα αλλά παράλληλα πολύ ουσιαστικά διαγνωστικά και τεχνικά μέσα δίνουν τη δυνατότητα στα υπερκινητικά παιδιά να αυτοελέγχουν την εγκεφαλική τους δραστηριότητα.
Το υπερκινητικό παιδί και ιδιαίτερα αυτό με διάσπαση προσοχής αποτελεί αντικείμενο μελέτης για τους γιατρούς και αργότερα για τους νευροεπιστήμονες ήδη από το 17ο αιώνα στην Ευρώπη.
Το υπερκινητικό παιδί με διάσπαση προσοχής είναι εύκολο να διαγνωστεί από τον ειδικό.
Τοneurofeedback είναι μία εξέλιξη του biofeedback που όμως αφορά αμιγώς νευρικές διαταραχές.
Το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα είναι μία νευροφυσιολογική μέθοδος κατά την οποία καταγράφεται η δραστηριότητα του φλοιού του εγκεφάλου.
Ο εγκέφαλος δε συνθέτει, δημιουργεί, σκέφτεται και αντιδρά μόνο, αλλά μπορεί να μαθαίνει από τη λειτουργία του και τα «λάθη» του.
Στον τομέα της θεραπευτικής νευροφυσιολογίας μία από τις μοντέρνες εξελίξεις είναι και η εφαρμογή του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος με τη μέθοδο του biofeedback.
Ο εγκέφαλος αποτελεί το κατεξοχήν ανθρώπινο όργανο που «διαχειρίζεται» τη λειτουργία της εκπαίδευσης.
Το biofeedback αποτελεί μία διαδικασία η οποία πραγματοποιείται με συγκεκριμένο πρόγραμμα και συγκεκριμένο μηχάνημα˙ λαμβάνει τα αποτελέσματα, τα καταγράφει και ορίζει τα όρια μέσα στα οποία πρέπει αυτά να υφίστανται.