Τα «προειδοποιητικά» σημεία ή στοιχεία των σπασμών

Τα «προειδοποιητικά» σημεία ή στοιχεία των σπασμών

Πάντοτε υπάρχουν κάποια πρόδρομα στοιχεία που για τον έμπειρο γιατρό ή νοσηλευτή, όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική, είναι εμφανή πριν εμφανιστούν, σε μεγάλη, μικρή ή μέτρια συχνότητα και ένταση, σπασμοί.

Υπάρχει μια ομάδα, ας το πούμε κατά κάποιο τρόπο, αιτιών, η οποία πρέπει πάντα να λαμβάνεται υπόψη και ιδιαίτερα αν έχει ο γιατρός την τύχη να γνωρίζει και το ιστορικό του ασθενούς, όταν είναι σε μια τέτοια κατάσταση, πρέπει ίσως και να μπορεί να «προβλέπει» τους σπασμούς.

Τέτοιες περιπτώσεις είναι ο έντονος φόβος, το άγχος, κάθε μορφή άγχους και από όπου και αν προέρχεται και με όποια ένταση είναι και οποιαδήποτε στιγμή.

Μπορεί επίσης μια ναυτία σε μια ορισμένη κατάσταση να οδηγήσει σε σπασμούς, οι οποίοι κατά κύριο λόγο είναι στην κοιλιακή χώρα και στην περιοχή της καρδιάς και προκαλούν ένταση, έτσι ώστε πολλές φορές να υπάρχει η κακή διάθεση, αλλά να μην υπάρχει η εντόπιση του συμπτώματος των σπασμών.

Ο ίλιγγος είναι πάλι ένα έντονο στοιχείο που μπορεί να προκαλέσει σπασμούς κυρίως στον εγκέφαλο, στην περιοχή του αυχένα, προσώπου και γνάθου και μπορεί μάλιστα να κλιμακωθεί σε σημείο τέτοιο που να θεωρηθεί ότι είναι και επιληπτικές κρίσεις, αλλά και διάφορα οπτικά συμπτώματα˙ κυρίως όταν έχουμε έντονο οπτικό ερέθισμα μπορεί να προκληθούν σπασμοί και κυρίως των βλεφάρων, οι λεγόμενοι βλεφαρόσπασμοι, που είναι και αυτοί αίτια πολύ συχνά.

Υπάρχουν και αίτια με μικρότερες αιτίες, όπως είναι το έντονο σκοτάδι που μπορεί να προκαλέσει επίσης σπασμό γύρω από τα βλέφαρα, το ψύχος ή η έντονη ζέστη, η αλλαγή θερμοκρασίας γενικά. Υπάρχει μια σειρά από φαινόμενα που σε ευαίσθητα άτομα τα οδηγεί στην εμφάνιση του σπασμού.

Ο καλός διαγνώστης πρέπει να ξεκινάει από αυτά ή τουλάχιστον να αναφέρεται στο ιστορικό του, εάν προϋπήρχαν τέτοια στοιχεία.