Νάρκισσος: η σιωπή του αρνητικού

Νάρκισσος: η σιωπή του αρνητικού

Στη σημερινή δομή της σύγχρονης κοινωνίας από την πλειοψηφία η απόλυτη απόρριψη κάθε αρνητικής σκέψης ή διαδικασίας έχει γίνει αποδεκτή. Το «αρνητικό» πλέον δε γίνεται δεκτό ούτε σαν αντικείμενο συζήτησης ούτε σαν αναφορά θέματος. Η καθημερινή επικοινωνία αποτελείται πλέον από μία συγκεκριμένη ανταλλαγή κοινότυπων αρεστών εκδηλώσεων, οι οποίες θεωρούνται α πριόρι και σαν δομικές μίας πραγματικότητας.  Αρνητικά συναισθήματα όπως θλίψη, αποτυχία, σύγκρουση ή και εμπλοκή, αποκλείονται από την καθημερινή γλώσσα επικοινωνίας. Έχουμε μία σχεδόν καθολικά αποδεκτή άρνηση αναγνώρισης της πραγματικότητας. Ολόκληρες κοινωνίες κινούνται και ενεργούν πλέον πάνω σ’ αυτό το μοτίβο. Συζητούνται και υπάρχουν εύκολες, ευχάριστες λύσεις για οτιδήποτε και δεν υφίσταται τίποτα το αρνητικό. Αυτόματα, και όλο το μιντιακό σύστημα συνεισφέρει σ’ αυτήν την εκτός πραγματικότητας εκδοχή. Το αποτέλεσμα: ή λειτουργείς έτσι ή αποβάλλεσαι. Σ’ αυτό το επικοινωνιακό πλαίσιο το πρόβλημα του νάρκισσου μεγαλώνει και η παθογένεια του προβλήματος αυξάνεται. Μαζικά πλέον η αναγνώριση που αναζητάει είναι εκ προοιμίου ανεπαρκής και η επιπλέον αύξηση της υποτιθέμενης απόδοσής του σε οτιδήποτε  γίνεται χωρίς αντίκρισμα.