Έχει καμία σχέση η επιληψία με τη διανοητική στέρηση;

Ό,τι αφορά τη νοσολογική κατανομή των ασθενειών, σαφώς είναι δυο διαφορετικά πράγματα. Πάρα πολλές φορές όμως, συνυπάρχουν στο ίδιο άτομο και το κυριότερο, όλα δημιουργούν ιατρική, διαγνωστική σύγχυση. Έτσι μπορεί να έχουμε μορφές επιληψίας, ελαφριάς, περίπλοκης μορφής ή κάποιου τύπου, οι οποίες δίνουν την εντύπωση της διανοητικής «καθυστέρησης», ενώ πίσω από αυτές κρύβονται επιληπτικές κρίσεις. Βέβαια, μπορεί να συμβεί και οι συνεχείς κρίσεις, όπως είναι αναμενόμενο, εφόσον δεν θα παίρνουν την αγωγή που χρειάζεται στην ώρα και με τον τρόπο που παίρνει, να αυξάνουν τη δυσλειτουργία του εγκεφάλου και η επανάληψη τους να δημιουργεί νέες καινούργιες βλάβες, οι οποίες παράγουν πάλι νέες κρίσεις και αποδυναμώνουν τη διανόηση του ασθενούς. Δηλαδή, σε αυτές τις περιπτώσεις ο γιατρός πρέπει να «βγάλει» τον ασθενή όσο γίνεται γρηγορότερα από το μεγάλο φαύλο κύκλο που υπάρχει.

Έχει καμία σχέση η επιληψία με τη διανοητική στέρηση;