Ποια είναι η σχέση του ανοσοποιητικού συστήματος με το μυελό των οστών;
Το ανοσοποιητικό σύστημα, μεταξύ των άλλων, έχει πολύ στενή σχέση και συνεργασία με το μυελό των οστών, όπου εκεί προκαλεί την παραγωγή των λεγόμενων Β-κυττάρων
Το ανοσοποιητικό σύστημα, μεταξύ των άλλων, έχει πολύ στενή σχέση και συνεργασία με το μυελό των οστών, όπου εκεί προκαλεί την παραγωγή των λεγόμενων Β-κυττάρων
Ξέρουμε ότι η υποδραστηριότητα του ανοσοποιητικού συστήματος, όπως π.χ. στην περίπτωση του Aids, φέρνει δυσάρεστες καταστάσεις για τον οργανισμό
Στη Βιονευρολογική τακτικά βλέπουμε ότι κυριαρχεί η γνώμη, ίσως επειδή υπάρχει «υπερπροσφορά» πληροφοριών ότι η άμυνα του οργανισμού, δηλαδή το ανοσοποιητικό σύστημα, προσβάλλεται από έναν ιό, ο οποίος τον καθιστά ανίκανο να αντιμετωπίσει τις διάφορες παθήσεις
Παρακολουθώντας χρόνια στην Βιονευρολογική, τις διάφορες «εκφράσεις» νοσολογικών καταστάσεων, βλέπουμε ότι όλο και πιο τακτικά πίσω από αυτές, κρύβονται διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος.
Εδώ στη Βιονευρολογική, είδαμε ότι υπάρχουν πάρα πολλά στοιχεία, τα οποία επηρεάζουν το ανοσοποιητικό σύστημα
Επιληψία, EpsteinBarr, μικρόβια Επιληπτικές αντιδράσεις από το νευρικό σύστημα σε καταστάσεις λοιμώδους διαταραχής είναι κάτι που εμφανίζεται τακτικά, ιδιαίτερα στα παιδιά. Οι καταστάσεις αυτές είναι ιδιαίτερα επικίνδυνες όταν «συγχρονίζονται» με ταυτόχρονες λοιμώξεις και από ήδη υπάρχουσες συγκεντρώσεις του ιού EpsteinBarr. Μπορούν δε στην κυριολεξία να γίνουν επικίνδυνες όταν προστεθούν και άλλοι νέοι λοιμογόνοι παράγοντες εξαιτίας […]
Για πόσο διάστημα οι λοιμώξεις προκαλούν επιληψία. Μια λοίμωξη οποιασδήποτε αιτίας που θα μπει στο σώμα, προκαλεί άμεσες αντιδράσεις στον οργανισμό. Μια από αυτές είναι η ενεργοποίηση του ανοσοποιητικού για την παραγωγή αντισωμάτων. Αμέσως μετά από αυτό έχουμε τόσο από τα στοιχεία της λοίμωξης όσο και από τα αντισώματα μια ενεργοποίηση του συστήματος αναστολών στον […]
Σε μία υπερδιέγερση του ανοσοποιητικού συστήματος κάτω από διάφορες καταστάσεις είναι δυνατόν το ίδιο το σύστημα να παράγει αντισώματα εναντίον υγιών στοιχείων του οργανισμού.
Υπάρχουν μορφές ψυχώσεων οι οποίες προέρχονται από εγκεφαλίτιδες, κυρίως μετά από ιώσεις, που συνοδεύονται τακτικά και από επιληπτικές κρίσεις.
Υπάρχουν πάρα πολλά κλινικά περιστατικά όπου εμφανίζονται ελαφρές ψυχικές διαταραχές με έντονες επιληπτικές κρίσεις ή και αντίστροφα.
Μετά από μία νέα επίθεση εναντίον του ανοσοποιητικού συστήματος, μπορούμε να καταλάβουμε από τα λανθάνοντα κλινικά στοιχεία αν υπάρχει και μία ανάλογη αντίδραση του.
Η λοιμώδης μονοπυρήνωση ξεκινάει στην περιοχή του προσώπου και του φάρυγγα και κατά κανόνα σε ιδιαίτερα ασθενή άτομα ή στα παιδιά, δηλαδή σε άτομα με χαμηλό ανοσοποιητικό σύστημα
Η λοίμωξη από έρπη κυρίως στο νευρικό σύστημα χαρακτηρίζεται από δύο φάσεις.
Η λοιμώδης μονοπυρήνωση, κατά κύριο λόγο, προέρχεται από λοιμώξεις του ιού Epstein-barr αλλά και άλλων κλάδων των ερπητοϊών.
Όταν κανείς διαπιστώνει φαινόμενα συσσώρευσης περιστατικών σκλήρυνσης κατά πλάκας (ΣΚΠΣ) και μάλιστα με αυξητική τάση, γνωρίζοντας τις συνέπειες τον καταλαμβάνει πανικός.
Την τελευταία δεκαετία του αιώνα, στην περιοχή του Κέιμπριτζ μία νέα εξέλιξη στα μονοκλωνικά αντισώματα ήταν η μεγάλη ελπίδα για τη μη εμφάνιση εξάρσεων ή επεισοδίων στη νόσο της σκλήρυνσης κατά πλάκας˙ το αντίσωμα της φινγκολιμόδης που η σύνθεση του θα έδινε τη δυνατότητα στο ανοσοποιητικό σύστημα του πάσχοντος να αναπτύξει μερική ή ολική ανοσία στη νόσο.
Το μήνα Μάιο του 2015 πραγματοποιήθηκε ένα διεθνές συνέδριο, το InternationalMeetingforAutismResearch, κατά τη διάρκεια του οποίου επιβεβαιώθηκε από πολλούς επιστήμονες η στενή σχέση μεταξύ του ανοσοποιητικού συστήματος με τον αυτισμό.
Νέες έρευνες έχουν δείξει ότι στην περίπτωση του αυτισμού υπάρχει ανεπαρκής λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος.
Η ιντερφερόνη και συγκεκριμένα η ιντερφερόνη–β διαδραματίζει συγκεκριμένο ρόλο στην άμυνα του οργανισμού˙ πρόκειται για πρωτεΐνες, οι οποίες μέσω του ανοσοποιητικού συστήματος εμποδίζουν την παραγωγή αντισωμάτων από τα Τ – κύτταρα και εικάζεται ότι είναι δυνατόν να εμποδίσουν τις ώσεις στη σκλήρυνση κατά πλάκας.
Τα ανοσοκατασταλτικά φάρμακα χρησιμοποιούνται εδώ και πάρα πολλά χρόνια με σχετική επιτυχία στην αντιμετώπιση της σκλήρυνσης κατά πλάκας.