Όταν ένας ασθενής έχει την «κακή τύχη» να προσβληθεί από οποιαδήποτε μορφή έρπητα, τότε προκύπτουν κάποιες διαταραχές και ανωμαλίες στον εγκέφαλο που κάθε φορά μπορούν να έχουν διαφορετική συμπτωματολογία και έκταση.
Πολλές φορές κυρίως σε άτομα τρίτης ηλικίας υπάρχει συνύπαρξη κρανιοεγκεφαλικών κακώσεων με προϋπάρχουσες νευροεκφυλιστικές διαταραχές, όπως για παράδειγμα σε ασθενείς με τη νόσο του πάρκινσον.
Οι νευροεκφυλιστικές αλλοιώσεις του κεντρικού νευρικού συστήματος και ειδικότερα του εγκεφάλου, όπως π.χ. η νόσος τουAlzheimer, όπως τις γνωρίζουμε μέχρι τώρα ήταν γνωστές κυρίως απ’ τις κλινικές εικόνες και τα συμπτώματα τους.
Μελετώντας την παθοφυσιολογία του κροταφικού λοβού και ιδιαίτερα του ιππόκαμπου, έχει βρεθεί ότι μεσολαβεί ένας «λανθάνων χρόνος» έξι με εφτά χρόνια, μεταξύ αρχόμενης εκφύλισης και εμφάνισης των επιληπτικών κρίσεων
Το γεγονός αυτό το έχουμε παρατηρήσει στην Βιονευρολογική, και μάλιστα σε πολύωρες βιντεοκαταγραφές εγκεφαλογραφήματος σε ψυχωτικά άτομα ή επιληπτικούς ή με αλλοιώσεις στον μεσεγκέφαλο.
Επηρεάζοντας τη νευρογένεση με ουσίες, μόρια ή και άλλες διαδικασίες μπορούμε να αναπαραγάγουμε νέα κύτταρα στο σημείο εκείνο που λείπουν.
Υπάρχουν κάποιες περιπτώσεις παρκινσονικών διαταραχών που αρχίζουν όπως η νόσος του πάρκινσον αλλά με την πάροδο του χρόνου έρχονται εξελίξεις οι οποίες τις διαφοροποιούν απ’ αυτή την αρρώστια.
Τελευταίες έρευνες θεραπευτικής προσέγγισης σε κάθε επίπεδο της σκλήρυνσης κατά πλάκας έχουν δείξει ενδιαφέροντα αποτελέσματα.
Σ’ όλες τις μορφές κρίσεων ναρκοληψίας υπάρχει πάντα το υπόβαθρο μίας υποθαλαμικής δυσλειτουργίας.
Η κυκλοφορία του αίματος είναι πάρα πολύ στενά συνδεδεμένη με το κεντρικό νευρικό σύστημα.
Με απόλυτη σιγουριά μόνο μια βιοψία στον εγκέφαλο του ασθενούς μετά από το θάνατό του είναι δυνατόν να «πιστοποιήσει» την ύπαρξη της νόσου του Alzheimer
Στη Βιονευρολογική παρατηρούμε ότι με την πάροδο της ηλικίας παρουσιάζεται πιο συχνά μια αύξηση των λεγόμενων «τοξικών» πρωτεϊνών
Στη Βιονευρολογική έχουμε διαπιστώσει πάρα πολλές νευρολογικές ασθένειες που οφείλονται σε διαταραχές του εγκεφάλου λόγω αυξημένης άθροισης της πρωτεΐνης ΤΑΟΥ
Κατά κανόνα ο πόνος στη μέση προκαλεί μια κακή στάση του σώματος που έχει σαν αποτέλεσμα τη δυσκαμψία σε πολλές αρθρώσεις και κυρίως σε αυτές τις μεγάλες μετά τη σπονδυλική στήλη, όπως είναι το ισχίο, το γόνατο, η φτέρνα κ.τ.λ.
Πρόκειται για ένα οξύτατο ιατρικό πρόβλημα όπου κανείς «παλεύει» με το μεγάλο ερώτημα μιας επικίνδυνης εγχείρισης σε ένα τόσο ευαίσθητο σημείο ή όχι
Πρόκειται σχεδόν για κλινικά αλληλένδετες καταστάσεις αν και το προβάδισμα στις περισσότερες περιπτώσεις το έχει η αυχενική στένωση
Με σιγουριά πρόκειται για μια τραγική κλινική εικόνα, η οποία προέρχεται μετά από εγκεφαλική λοίμωξη με έντονα στοιχεία φλεγμονής
Ο λιπώδης ιστός που μερικές φορές υπερτρέφεται, έτσι ώστε να εκκρίνει κάποιες φλεγμονώδεις ουσίες, αποτελεί τη βάση για πάρα πολλές εκφυλιστικές εγκεφαλικές καταστάσεις
Πρόκειται για μια κατάσταση, όπου, κατά κύριο λόγο, έχουμε μια διαταραχή, κυρίως μεταβολικού τύπου που ξεκινάει από ανεπάρκειες διαφόρων ουσιών, που είναι απολύτως απαραίτητη για την ομαλή λειτουργία του νευρικού συστήματος
Οι νευρώνες του εγκεφάλου μπορούν να εκφυλίζονται σε οποιοδήποτε σημείο υπάρχουν
Υπολογιστής καρδιακών παλμών
Υπολογιστής Body-Mass Index
Υπολογιστής κόστους καπνίσματος