Το παιχνίδι με τα β και θ κύματα στα υπερκινητικά παιδιά
Ο προμετωπιαίος λοβός είναι αυτός που κατευθύνει κατεξοχήν την εγκεφαλική δραστηριότητα στα υπερκινητικά παιδιά με διάσπαση προσοχής.
Ο προμετωπιαίος λοβός είναι αυτός που κατευθύνει κατεξοχήν την εγκεφαλική δραστηριότητα στα υπερκινητικά παιδιά με διάσπαση προσοχής.
Ένα πολύ ενδιαφέρον πείραμα που έγινε στην Αμερική έφερε νέες γνώσεις, σε ότι αφορά τον τομέα υπερκινητικότητα και διάσπαση προσοχής στα παιδιά και συναισθηματικές διαταραχές
Στον τομέα της θεραπευτικής νευροφυσιολογίας μία από τις μοντέρνες εξελίξεις είναι και η εφαρμογή του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος με τη μέθοδο του biofeedback.
Σε μικρά παιδιά, τριών και τεσσάρων ετών, που συνήθως εξετάζουμε εδώ στη Βιονευρολογική, με πρόβλημα της διαταραχής του συντονισμού κατά το βάδισμα, κατά κύριο λόγο διαπιστώνουμε ότι πρόκειται για υπερκινητικά παιδιά με αδυναμία συγκέντρωσης
Η διάσπαση της προσοχής είναι οπωσδήποτε μία δυσλειτουργία που ανάλογα με το χρόνο ή την ένταση μπορεί να λάβει το παθολογικό σχήμα μίας κάποιας νόσου.
Η διαρκής συγκέντρωση της προσοχής, αυτό που οι Άγγλοι ερευνητές το έχουν ονομάσει «maintain alertness», είναι μία διαδικασία η οποία απαιτεί συνεργασία τόσο του πρόσθιου όσο και του βρεγματικού λοβού.
Σύγχρονα και περίπλοκα αλλά παράλληλα πολύ ουσιαστικά διαγνωστικά και τεχνικά μέσα δίνουν τη δυνατότητα στα υπερκινητικά παιδιά να αυτοελέγχουν την εγκεφαλική τους δραστηριότητα.
Στην ουσία πρόκειται για μια στερεοτυπία, που χαρακτηρίζει πολλά υπερκινητικά παιδιά με ευαισθησία για φωτοεπιληψία
Στα υπερκινητικά παιδιά τακτικότατα διαπιστώνουμε ότι πέραν της βασικής συμπτωματολογίας, εμφανίζουν πολύ περισσότερο από τα συνομήλικα τους διαταραχές του συναισθηματικού και εκπτώσεις ή ελλείμματα ευφυΐας
Στη Βιονευρολογική πάντα σε εκτεταμένες νευροφυσιολογικές έρευνες σε υπερκινητικά παιδιά διαπιστώνουμε στοιχεία διαταραχής του ανοσοποιητικού
Σε πάρα πολλά παιδάκια ο σύγχρονος τρόπος ζωής και κυρίως οι κοινωνικές αντιθέσεις φέρνουν προβλήματα δυσπροσαρμοστίας, συναισθημάτων και συμπεριφοράς
Έχει παρατηρηθεί σε υπερκινητικά παιδιά με διάσπαση προσοχής, όταν δε διαγιγνώσκεται το πρόβλημα έγκαιρα, να εμφανίζεται κατά την εφηβεία και την ενηλικίωση μια διπολική διαταραχή, κυρίως με τη μορφή μανίας
Τα υπερκινητικά παιδιά, με διάσπαση της προσοχής έχουν κατά κανόνα όπως έχουμε και εδώ στην Βιονευρολογική, ένα παθολογικό εγκεφαλογράφημα με επιλεπτοφορμικές εκφορτώσεις.