Για πόσο διάστημα οι λοιμώξεις προκαλούν επιληψία. Μια λοίμωξη οποιασδήποτε αιτίας που θα μπει στο σώμα, προκαλεί άμεσες αντιδράσεις στον οργανισμό. Μια από αυτές είναι η ενεργοποίηση του ανοσοποιητικού για την παραγωγή αντισωμάτων. Αμέσως μετά από αυτό έχουμε τόσο από τα στοιχεία της λοίμωξης όσο και από τα αντισώματα μια ενεργοποίηση του συστήματος αναστολών στον […]
Επιληψία και διαταραχές ύπνου σε σύνδρομα Down. Οι συγκεκριμένες διαταραχές χαρακτηρίζονται από τινάγματα στον ύπνο, διακοπές που αυξάνονται σε συχνότητα και αυτοματοποιημένες κινήσεις άκρων. Αν κανείς κάνει παράλληλα στο χρονικό αυτό διάστημα μια ηλεκτροεγκεφαλογραφική καταγραφή που περιλαμβάνει και τα στάδια του ύπνου, θα διαπιστώσει σαφώς την εμφάνιση μιας επιλεπτογενούς καταγραφής . Βέβαια δεν πρέπει να […]
Επιληψία, απόσταση, «κύτταρα κάγκελα» Ο εγκέφαλος διαθέτει ένα σύστημα ειδικών κυττάρων που είναι εξαπλωμένο σε πολλά μέρη αλλά με κυρίως έδρα τον ιππόκαμπο και τον ινιακό εγκέφαλο, το οποίο συντονίζεται με τέτοιον τρόπο ώστε να σχηματίζει ένα είδος «ραντάρ» μέσα στην όλη εγκεφαλική λειτουργία. Εντοπίζει θέσεις, καταστάσεις, προσαρμόζει πορείες, διορθώνει λάθος κατευθύνσεις και μπορεί να […]
Επιληψία και αποφρακτική άπνοια Το σύνδρομο της αποφρακτικής άπνοιας συμαίνει απότομη διακοπή της αναπνοής για μικρό ή μεγάλο χρονικό διάστημα και κυρίως συμβαίνει κατά τη διάρκεια του ύπνου όταν το άτομο είναι σε ύπτια θέση χαλάρωσης. Το σύνδρομο αυτό συνοδεύεται και από μικρές ή μεγάλες κρίσεις επιληπτικού ύπνου. Ο λόγος είναι βασικά το έλλειμμα του […]
Επιληψία στην χρόνια τραυματική εγκεφαλοπάθεια. Σε αρκετές αθλητικές δραστηριότητες όπως π.χ. στην πυγμαχία, το ποδόσφαιρο (ιδιαίτερα το αμερικάνικο), ή το ράγκμπι κλπ. έχουμε τακτικούς μικρούς, ή μεγάλους εγκεφαλικούς τραυματισμούς επαναλαμβανόμενους για μακρύ χρονικό διάστημα. Το αποτέλεσμα είναι η αθροιστική συσσώρευση των επιμέρους παθολογικών εγκεφαλικών αλλοιώσεων. Σε τελική έκφραση συνήθως έχουμε την κλινική εικόνα μιας χρόνιας […]
Η ενσυναίσθηση είναι μία αμιγώς εγκεφαλική λειτουργία που αναπτύσσεται μαζί με τον εγκέφαλο και μάλιστα ολοκληρώνεται κατά κάποιο τρόπο η διαδικασία λειτουργίας της σε ότι αφορά τα νευρωνικά τόξα του εγκεφάλου κατά την περίοδο των 3-5 ετών.
Η κάθε μορφή εγκεφαλίτιδας μέχρι να γίνει αντιληπτή τόσο από τον ασθενή όσο και από τον κλινικό γιατρό και πολύ περισσότερο να διαφοροδιαγνωσθεί χρειάζεται κάποιο χρονικό διάστημα.
Στις περιπτώσεις που υπάρχει μία ερπητική εγκεφαλίτιδα, ακόμη και μόνο σαν υπόνοια, πρέπει να αρχίσει μία άμεση θεραπεία.
Είναι τακτικές οι περιπτώσεις που κυρίως μεσήλικες ενώ έχουν κάποιο μικρό πυρέτιο πηγαίνουν στη δουλειά τους και μάλιστα όταν αυτό μπορεί να συνδυάζεται και με ένα είδος λοίμωξης από ιό του έρπη όπως π.χ. επιχείλιου.
Κάτι που από το παρελθόν είναι γνωστό και προκύπτει και με τα νέα στατιστικά δεδομένα είναι ότι οι ψυχικές διαταραχές είναι αυτές που κατά πρώτο λόγο μπορούν να οδηγήσουν απότομα σε μία απόπειρα αυτοκτονίας.
Σύμφωνα με τα διεθνή πρωτόκολλα, η χειρουργική θεραπεία για τις επιληπτικές κρίσεις πρέπει να αποφασισθεί μετά την πάροδο δύο ετών περίπου με σύγχρονες καταγραφές της εγκεφαλικής δραστηριότητας για όλο αυτό το χρονικό διάστημα, όταν υπάρχει μία θεραπευτική αδυναμία με τα αντιεπιληπτικά φάρμακα.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας υπάρχει εδώ και εκατό χρόνια στη βιβλιογραφία σαν ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα.
Υπάρχει μία μορφή άνοιας με αργή πορεία εξέλιξης, όπου κατά κύριο λόγο κυριαρχούν επιληπτικές κρίσεις χωρίς σπασμούς αλλά με έντονες διαταραχές του λόγου και των πράξεων.
Η έννοια του «κλινικά απομονωμένου συνδρόμου» -clinically isolated syndrome (CIS) παρουσιάστηκε την τελευταία εικοσαετία στις αγγλοσαξονικές χώρες κατά την προσπάθεια καταχώρησης και αξιολόγησης των διάφορων κλινικών συνδρόμων της σκλήρυνσης κατά πλάκας (ΣΚΠΣ).
Υπάρχουν κάποιες κλινικές περιπτώσεις σκλήρυνσης κατά πλάκας που εμφανίζονται για σύντομο χρονικό διάστημα (συνήθως λίγες μέρες) μ’ ένα σύμπτωμα π.χ. θάμβος όρασης και με επιληπτικές κρίσεις.
Με τις μέχρι τώρα γνωστές μεθόδους θεραπείας της νόσου του Parkinson, υπήρχε βελτίωση της νόσου για τουλάχιστον οκτώ έως δεκαπέντε έτη.
Η ελαφρά γνωστική διαταραχή ως νευρολογική διάγνωση ξεκίνησε από τις αμερικανικές διαγνωστικές κλινικές την περασμένη δεκαετία.
Σε αρκετές περιπτώσεις τα εγκεφαλικά αιματώματα προκαλούν κλινική «αναστάτωση» σ’ όλο τον οργανισμό.
Ένα από τα συμπτώματα ενός επικείμενου εγκεφαλικού επεισοδίου είναι η διαταραχή ύπνου-αφύπνισης.
Σε ότι αφορά τη σύγχρονη θεραπευτική, για την αντιμετώπιση των «τικ» υπάρχουν δυο βασικά σημεία: πρόκειται για τη χρήση φαρμακευτικής αγωγής σε συνδυασμό με τη διαδικασία εφαρμογής ασκήσεων (training) για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.
Υπολογιστής καρδιακών παλμών
Υπολογιστής Body-Mass Index
Υπολογιστής κόστους καπνίσματος