Η έκρηξη του τρόμου και του φόβου

Κατά διαστήματα πάρα πολλοί άνθρωποι παρουσιάζουν ξαφνικά μια απώλεια ελέγχου σε ότι αφορά φοβικά γεγονότα και εμφανίζουν έναν έντονο τρόμο, κυρίως με τη μορφή του ξαφνικού πανικού.

Το ερώτημα που θέτουμε και εμείς εδώ στη Βιονευρολογική πολλές φορές είναι γιατί ορισμένοι το εμφανίζουν λίγο και άλλοι πολύ ή άλλοι καθόλου. Δηλαδή, ένα πρόβλημα για το διαγνώστη γιατρό και για τον ίδιο τον ασθενή είναι κατά πόσο «ευαίσθητος» είναι ο τελευταίος σε ότι αφορά αυτή την κατάσταση.

Εδώ πρέπει να πούμε ότι υπάρχει μια προδιάθεση στον κάθε άνθρωπο για ένα «ποσό» φόβου. Αυτό εδώ πέρα το «κατώφλι» εάν ξεπεραστεί, τότε εμφανίζεται ο φόβος.

Μερικοί άνθρωποι είναι γενετικά προδιατεθειμένοι να έχουν μια έντονη «ευαισθησία» και τάση για φοβικά ή άγρια γεγονότα, τότε εάν στο περιβάλλον παρουσιαστεί κάτι σε μια ξαφνική διαταραχή, επόμενο είναι ότι θα αποκτήσουν αυτοί οι άνθρωποι το «κίνητρο» για να αναπτύξουν το αίσθημα ότι χάνουν για λίγο καιρό τον έλεγχο του εαυτού τους και στη θέση τους κυριαρχεί ο φόβος και ο τρόμος.

Αυτό πρέπει να το ξέρει κάθε γιατρός που ασχολείται με τις ψυχικές ευαισθησίες των ασθενών και τα κλινικά συμπτώματα που παρουσιάζουν και να έχει τη δυνατότητα να μπορεί να επέμβει κυρίως φαρμακευτικά για ένα διάστημα, έως ότου ο ασθενής σε μια ψυχοθεραπευτική πορεία να βρει το δρόμο του.

Πλέον η κοινωνία έχει προχωρήσει τόσο πολύ που τα στρεσογόνα γεγονότα είναι σε καθημερινή βάση και σχεδόν άπειρα για τον καθένα.

Το θέμα είναι πως τον επηρεάζουν και πόσο αυτό το άτομο που θα υποστεί αυτή την κατάσταση χρειάζεται μια ψυχική υποστήριξη και πως θα μπορέσει ο γιατρός να βρει αυτή τη γενετική προδιάθεση που έχει ο καθένας και τη σύνδεση που έχει με τους παράγοντες του περιβάλλοντος και προκαλεί τις εκρήξεις του τρόμου.