To σύνδρομο των «ξηρών» οφθαλμών και ο βλεφαρόσπασμος

To σύνδρομο των «ξηρών» οφθαλμών και ο βλεφαρόσπασμος

Υπάρχει μια ασθένεια, αρκετά σπάνια, η οποία λέγεται σύνδρομο των «ξηρών» οφθαλμών. Είναι εκεί, όπου οι δακρυϊκοί αδένες δε βγάζουν δάκρυα όσα πρέπει, προκειμένου να υγρανθούν οι βλεννογόνοι των ματιών, με αποτέλεσμα ο ασθενής να ανεβοκατεβάζει τα βλέφαρα του στην προσπάθεια να «επουλώσει» το βάσανο του.

Το έχουμε δει αρκετές φορές στη Βιονευρολογική και πολλές φορές έχουμε διαπιστώσει ότι αρκετοί γιατροί πίσω από αυτή την κατάσταση των «ξηρών» οφθαλμών διαγιγνώσκουν λάθος ένα βλεφαρόσπασμο.

Πρόκειται για μια λειτουργική συνέχεια της πρώτης ανάγκης, η οποία με τον καιρό μπορεί να επιδεινώσει τόσο τα πράγματα που να προκληθεί και αληθινός βλεφαρόσπασμος.

Τα τεχνητά δάκρυα σε αυτή την περίπτωση είναι μια λύση και παράλληλα πρέπει να δοθεί και μια μυοχαλαρωτική αγωγή, προκειμένου το συνολικό αποτέλεσμα να είναι επιτυχημένο και να μπορέσει ο ασθενής να απαλλαχτεί και από τα δυο.

Είναι από την ομάδα αυτή των συνδυασμών «συνοσηρότητας» που η μια αρρώστια τραβάει την άλλη και οι δυο μαζί αθροιστικά δημιουργούν ένα νοσολογικό πρόβλημα, το οποίο αποτελεί μεγάλη «τυραννία» για τον ασθενή. Σημασία δεν έχει τώρα ποιο είναι το πρώτο ή το δεύτερο ή αν ο συνδυασμός είναι ακριβής ή εν μέρει ακριβής.

Εκείνο που έχει μεγάλη ουσία σε αυτές τις περιπτώσεις είναι η γρήγορη θεραπεία και η απαλλαγή του ασθενούς από αυτό το «βάρος», προκειμένου να είναι σε κατάσταση να διεκπεραιώσει την καθημερινότητα του.