Οι κίνδυνοι της επιληψίας

Οι κίνδυνοι της επιληψίας

Η επιληψία είναι μια νευρολογική νόσος που έχει περιγραφτεί από την αρχαιότητα από τον Ιπποκράτη ακόμη και βλέπουμε εδώ στη Βιονευρολογική με μεγάλο θαυμασμό ότι αυτά που αυτός έγραψε και τότε όρισε ή αν θέλετε «ανακάλυψε» ισχύουν μέχρι και σήμερα.

Παρόλα αυτά, πρόσθετες γνώσεις από νέες έρευνες έρχονται να επικεντρωθούν σε ότι αφορά το αντικείμενο της επιληψίας προς διάφορες κατευθύνσεις, ιδιαίτερα ότι αφορά την καθημερινότητα και την επικινδυνότητα της.

Έτσι λοιπόν τον τελευταίο καιρό μετά από έρευνες που δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Lancet, έδειξαν ότι η επιληψία μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα σε ότι αφορά τη διάρκεια της ζωής.

Έτσι έδειξαν κάποιες έρευνες που έγιναν σε εφτακόσιους τριάντα χιλιάδες Σουηδούς ασθενείς με επιληψία˙ ότι η πιθανότητα ενός «θανατηφόρου» επεισοδίου μετά τα πενήντα έξι είναι δέκα φορές υψηλότερη από ότι στο μέσο όρο του πληθυσμού.

Θεωρούν οι Σουηδοί κυρίως υπεύθυνο για αυτό τις ψυχικές ασθένειες που συνοδεύουν τη νόσο και δε λαμβάνονται υπόψη καθόλη τη διάρκεια της θεραπείας ή και αν λαμβάνονται, τα φάρμακα τα οποία χορηγούνται για αυτές. Πάντως η συχνότητα των κρίσεων παίζει ένα ρόλο.

Γενικά όμως το «ευχάριστο» με αυτή την έρευνα είναι ότι λίγο ή πολύ πλέον μετά από τόσα χρόνια και τόσες επίμονες προσπάθειες τοποθετείται ένα όριο και με σιγουριά μπορεί να πει κανείς ότι έχει να κάνει με μια επικίνδυνη νόσο που δεν ισχύει το «άστο για αργότερα».

Στις περιπτώσεις επιληψίας οφείλουμε να λάβουμε δραστικά μέτρα και να κάνουμε ότι μπορούμε, προκειμένου να ελαττωθούν οι κρίσεις και ιδιαίτερα να δείξουμε μεγάλη προσοχή σε ότι αφορά τα ψυχικά σύνδρομα που συνοδεύουν τη νόσο κατά τη διάρκεια της.