Η ενσυναίσθηση δεν είναι συναίσθημα

%ce%bd%ce%b5%cf%85%cf%81%ce%bf%ce%bb%ce%bf%ce%b3%ce%af%ce%b1-%cf%88%cf%85%cf%87%ce%b9%ce%b1%cf%84%cf%81%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%cf%83%cf%85%ce%bc%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%b9%cf%86%ce%bf%cf%81%ce%ac

Η ενσυναίσθηση δεν είναι ένα συναίσθημα, παρόλο που σχετίζεται με την ανάλυση συναισθημάτων. Σε καμία περίπτωση όμως δεν πρόκειται για ένα συναίσθημα όπως είναι ο θυμός, η χαρά ή η θλίψη. Απλώς δείχνει την κατεύθυνση μίας προδιάθεσης προς τα συναισθήματα∙ μίας προδιάθεσης σε ότι αφορά την αντίδραση απέναντι στα συναισθήματα άλλων. Αυτό είναι πάρα πολύ ουσιώδες, διότι έτσι γίνεται κατανοητό ότι στην περίπτωση της ενσυναίσθησης έχουμε μία εγκεφαλική λειτουργία υψηλού βαθμού και όχι μία συναισθηματική απόκλιση προς τη μία ή την άλλη πλευρά. Δεν είναι απαραίτητο να είναι κανείς οργισμένος προκειμένου να κατανοήσει την οργή κάποιου άλλου. Αρκεί απλώς να την καταλαβαίνει και να έχει την επιλογή να συμμετέχει ή όχι. Όπως επίσης όταν κλαίει κάποιος άλλος και κλάψει κανείς αυθόρμητα, τότε δεν την περιγράφεις. Για την ενσυναίσθηση αρκεί απλώς που καταλαβαίνει κανείς το συναίσθημα του άλλου που κλαίει. Δηλαδή, ουσιαστικά έχουμε μία γνωστική λειτουργία για το θέμα.