Ένα παράδειγμα ενσυναίσθησης

%ce%bd%ce%b5%cf%85%cf%81%ce%bf%ce%bb%ce%bf%ce%b3%ce%af%ce%b1-%cf%88%cf%85%cf%87%ce%b9%ce%b1%cf%84%cf%81%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%cf%83%cf%85%ce%bc%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%b9%cf%86%ce%bf%cf%81%ce%ac

Ας φανταστούμε ότι κάποιος καλός μας φίλος έχει ένα πρόβλημα με το συναισθηματικό του δεσμό ο οποίος ξαφνικά διακόπηκε. Σε πρώτη φάση ερχόμαστε σε επαφή μαζί του, τον ακούμε και προσπαθούμε να καταλάβουμε τα συναισθήματά του και ιδιαίτερα τον πόνο που αισθάνεται και τι αυτό σημαίνει. Πέρα από αυτό, γίνεται προσπάθεια κατανόησης και του τι ακριβώς αυτός επιθυμεί από εμάς που τον ακούμε. Παρακολουθώντας τον λοιπόν και προσπαθώντας να τον καταλάβουμε, μας «μεταδίδεται» μία θλίψη όπως ο ίδιος την νιώθει και εμείς την παρακολουθούμε.

Αυτό ακριβώς που νιώθουμε, συγκεκριμένα τη θλίψη και τον πόνο που αισθάνεται, είναι η διαδικασία της ενσυναίσθησης. Όποιος κατέχει αυτή την «τέχνη» θεωρείται ευαίσθητος και «λεπτός» άνθρωπος. Είναι αυτό το άτομο που μπορεί να καταλάβει, να νιώσει τα πάντα και να δώσει και τις κατάλληλες συμβουλές. Σε κοινωνικό επίπεδο, αυτός που δεν το καταφέρνει αυτό, θεωρείται ότι είναι «σκληρόπετσος» και μάλιστα ότι έχει «καρδιά από πέτρα».