Λοίμωξη σε ανοσοανεπάρκεια

Λοίμωξη σε ανοσοανεπάρκεια

Η λοίμωξη και, όπως μας έχουμε δει τον τελευταίο καιρό στη νεότερη ιατρική ιστορία, κυρίως οι λοιμώξεις τύπου HIV έχουν καταδείξει ότι υπάρχει ένα προστάδιο μιας βραχείας λοίμωξης, το οποίο με ταχεία εξέλιξη ή με πολύ βραδεία, ανάλογα με την περίπτωση, φτάνει στο οριακό αποτέλεσμα και εμφανίζεται η νευρολογική νόσος, ακριβώς εκεί που δεν την περιμέναμε.

Στη Βιονευρολογική, έχουμε τακτικά τέτοιες περιπτώσεις που η λοίμωξη έχει σαν αποτέλεσμα καταρχήν ένα βραχύ ιϊκό σύνδρομο που εκδηλώνεται με πυρετούς, πονοκεφάλους ή μυαλγίες, μερικές φορές με ένα εξάνθημα, το οποίο πάλι υποχωρεί αυθόρμητα και ακολουθείται από μια μακράν, λανθάνουσα κλινική περίοδο.

Δηλαδή, μια μεγάλη περίοδος μέχρι να μπορέσει ο ιός, ο οποίος προκαλεί τη λοίμωξη, να προσβάλει το νευρικό σύστημα σε μια έκταση τέτοια που θα μειώσει τη δύναμη του αμυντικού συστήματος και θα έχει σαν αποτέλεσμα την εγκατάσταση και περιχαράκωση κάποιας νευρολογικής νόσου.

Βέβαια, αυτό γίνεται επικίνδυνο, όταν πλέον ο ιός αυτός μπαίνει μέσα στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό, όπου πλέον έχει άμεση επαφή με το κεντρικό νευρικό σύστημα, τόσο με τον εγκέφαλο όσο και με το νωτιαίο μυελό και δημιουργεί διάφορες καταστάσεις ή συμπτώματα στην αρχή, τα οποία έχουν μια ταχεία ανοσολογική εξέλιξη και εμφανίζονται αργότερα σαν νευρολογικές ολοκληρωμένες αρρώστιες.

Σε αυτή την περίπτωση ακριβώς, επειδή η πείρα των θεραπόντων ιατρών, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, είναι μικρή, αξίζει οπωσδήποτε η γρήγορη αντιμετώπιση με άμεση χορήγηση «οποιασδήποτε» επωφελούς θεραπείας, προκείμενου να σταματήσει η λοίμωξη. Έχουμε να πολεμήσουμε τις περισσότερες φορές με έναν «αόρατο» εχθρό.