Ραγοειδίτιδα και ευαισθησία στο κεντρικό νευρικό σύστημα

Όλος ο οφθαλμός περιβάλλεται από ένα μεγάλο δίκτυο και πολύ πυκνό νευρικών ινών, οι οποίες έχουν διάφορες λειτουργίες και διάφορους προορισμούς.

Συγκεκριμένα, η περιοχή μεταξύ αμφιβληστροειδούς και ραγοειδούς χιτώνα, η οποία είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη στο φως σε πολλές νοσολογικές καταστάσεις και ιδιαίτερα φλεγμονώδεις, π.χ. όπως στη σκλήρυνση κατά πλάκας, έχει έντονα προβλήματα και μπορεί με την ένταση του φωτός να φέρει μια δραστηριότητα και ερυθρότητα των ματιών, η οποία με τη σειρά της να φέρει έντονο πόνο και μείωση, θόλωση της όρασης.

Πάντοτε θα πρέπει να σκεφτόμαστε «διπολικά» σε μια γενικά φλεγμονώδη κατάσταση, όπως μπορεί να είναι ένας συστηματικός ερυθηματώδης λύκος ή μπορεί να είναι μια συγγενής ρευματοπάθεια ή σκλήρυνση κατά πλάκας. Δεν πρέπει να αποφεύγουμε την εξέταση των ματιών και ιδιαίτερα σε ότι αφορά το ραγοειδή χιτώνα.

Πάλι όμως, όταν έχουμε ένα εξέχων σύμπτωμα, το οποίο δείχνει ότι υπάρχει μια ραγοειδίτιδα και μια τοπική φλεγμονή, τότε αντίστροφα δεν πρέπει να μένουμε στη «μονήρη» εντύπωση ότι κάτι συμβαίνει εκεί και δεν αποτελεί σημάδι από μια συγκεκριμένη άλλη οντότητα, η οποία μπορεί να είναι υπεύθυνη για πολλά.

Η ραγοειδίτιδα είναι κάτι πάρα πολύ συνηθισμένο και είναι πάντοτε συνυφασμένο με μια συστηματική αρρώστια, ιδιαίτερα όταν έχει σε αυτό συμμετοχή και το κεντρικό νευρικό σύστημα. Πρέπει ο θεράπων ιατρός ποτέ να μην αφήνει εκτός ελέγχου και εκτός οφθαλμοσκόπησης τη σημαντική αυτή περιοχή του ματιού.