Ο νευροφυτικός πόνος στη σκλήρυνση κατά πλάκας

Ένα ιδιαίτερα μεγάλο κεφάλαιο σε ότι αφορά τόσο τη διάγνωση όσο και τη θεραπεία της σκλήρυνσης κατά πλάκας αποτελούν οι νευροφυτικοί πόνοι που παρουσιάζονται κατά την εξέλιξή της. Στην περίπτωση της σκλήρυνσης κατά πλάκας, ως γνωστόν υπάρχουν διαταραχές του ελύτρου της μυελίνης σε άξονες των νευρικών κυττάρων. Αυτή η κατάσταση προκαλεί αλυσιδωτές αντιδράσεις σε όλο το κεντρικό και περιφερειακό νευρικό σύστημα, που τις περισσότερες φορές εκδηλώνονται με πόνους. Πρόκειται δηλαδή για πόνους που παράγονται από τη φθορά του ιδίου του νευρικού συστήματος, δηλαδή νευροφυτικούς πόνους. Αυτό το γεγονός και μάλιστα η «συνήθεια» αυτών των διαταραχών να αλλάζουν συνεχώς επίπεδο και νέα κύτταρα δημιουργούν μία τεράστια δυσκολία στην αντιμετώπισή της. Έτσι λοιπόν, στη σκλήρυνση κατά πλάκας με νευροφυτικούς πόνους υπάρχει μία χρόνια εξέλιξη η οποία χαρακτηρίζει μάλιστα αυτή την ασθένεια και κάνει ιδιαίτερα δύσκολη την αντιμετώπισή της.