Κρανιοεγκεφαλικά τραύματα και η νόσος του Hashimoto
Η νόσος του Hashimoto βασίζεται σε μια δυσλειτουργία μεταξύ εγκεφάλου, υπόφυσης και θυρεοειδούς αδένα.
Η νόσος του Hashimoto βασίζεται σε μια δυσλειτουργία μεταξύ εγκεφάλου, υπόφυσης και θυρεοειδούς αδένα.
Η υπόφυση είναι ένας αδένας σε μέγεθος μπιζελιού που κρέμεται μ΄ έναν μίσxο από τον υποθάλαμο του εγκεφάλου.
Πέρα από τις οποιεσδήποτε διαταραχές και «ψυχολογικές» συμπεριφορές, χαρακτηριστικό σύμπτωμα για ασθενείς με εγκεφαλικά τραύματα είναι οι σεξουαλικές διαταραχές∙ υπάρχει μια τάση για ανοργασμικότητα, διαταραχές της στύσης και κυρίως της σεξουαλικής διέγερσης.
Σ’ όλα τα εγκεφαλικά τραύματα σε μικρό ή μεγάλο βαθμό έχουμε μια χαρακτηριστική αντίδραση του οργανισμού∙ εκεί φαίνεται ότι ο οργανισμός του ανθρώπου έχει την ιδιότητα να αναβάλλει μεταβολικές λειτουργίες με βάση τις ορμόνες, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η επείγουσα κατάσταση απ’ το σώμα.
Στην εμφάνιση νευρολογικών συμπτωμάτων οι διαταραχές της κυκλοφορίας είναι σημαντικές∙ ο λόγος είναι ότι οποιαδήποτε κυκλοφορική διαταραχή στην περιοχή του αίματος καταφθάνει και στον εγκέφαλο με τα διάφορα «υποπροϊόντα» της.
Πολλές φορές στα λεγόμενα αυτοάνοσα νοσήματα ο οργανισμός χωρίς κανένα ιδιαίτερο λόγο παράγει αντισώματα εναντίων των φωσφολιπιδίων∙ πρόκειται για πρωτεΐνες που δημιουργούνται από τον ίδιο τον οργανισμό και έχουν σκοπό να συνδεθούν με τα φωσφολιπίδια.
Σε αντίθεση με τη νόσο του Alzheimer, η άνοια αγγειακής αιτιολογίας υπολογίζεται σε παγκόσμιο επίπεδο ότι καταλαμβάνει 20-30%.
Η κροταφομετωπιαία άνοια αποτελεί μια άλλη μορφή άνοιας, η οποία υπολογίζεται σε ένα ποσοστό 51% αυτών των περιπτώσεων.
Τα τελευταία χρόνια λόγω των νέων τεχνικών προδιαγραφών και διαγνωστικών μέτρων, στην έρευνα της σκλήρυνσης κατά πλάκας εμφανίστηκε μια νοσολογική παράμετρος η οποία είναι η οπτική νευρομυελίτιδα.
Η «μορφολογική» θεωρία προέκυψε στις αρχές του 19ου αιώνα σαν ένα εργαλείο ψυχοθεραπείας, αλλά ασχολείται και με ένα πολύ ουσιαστικό και πρακτικό αντικείμενο.
Oποιεσδήποτε πνευμονικές διαταραχές λόγω λοιμώξεων, μικρές ή μεγάλες, πάντοτε έχουν και μια εγκεφαλική προσβολή.
Με σιγουριά αποτελεί μια απομυελινωτική νόσο, διότι κυρίως προσβάλλει τα νευρικά κύτταρα και κυρίως περισσότερο τους νευροάξονες και λιγότερο τα σώματα των νευρικών κυττάρων
Η κλινική εμφάνιση της προοδευτικής πολυεστιακής λευκοεγκεφαλοπάθειας δε «συμβαδίζει» με το χρόνο προσβολής, επειδή πλέον σε αναλογία πληθυσμού έχουμε πάρα πολλά άτομα τα οποία εμφανίζουν διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος και ίσως έχουν προσβληθεί από τον ιό JC∙ είναι δυνατόν να υπάρχει η ασθένεια αλλά να μην εμφανίζεται κλινικά
Σε ασθενείς που παράλληλα με την εμφάνιση της νόσου του Hashimoto σαν μια έκφραση της αυτοανόσου θυρεοειδίτιδας παρουσίαζαν και συμπτώματα που έμοιαζαν πολύ με αυτά της νόσου του κατώτερου κινητικού νευρώνα έχουν γίνει κλινικές παρατηρήσεις
Όταν εμφανίζονται και τα δυο νοσήματα μαζί, τα τέσσερα κύρια βασικά χαρακτηριστικά που πρέπει κανείς να παρατηρήσει είναι τα εξής: εμφάνιση ανοϊκών συμπτωμάτων, παρεγκεφαλιδικές και οπτικές διαταραχές, πυραμιδικά και εξωπυραμιδικά σύνδρομα, μια ακινητική αφωνία και ιδιαίτερα μια εμφάνιση μυοκλονιών σε όλο το σώμα
Διεθνώς το φάρμακο natalizumab έχει πλέον καθιερωθεί σαν βασική θεραπεία για τις περιπτώσεις της σκλήρυνσης κατά πλάκας
To φάρμακο natalizumab έχει γίνει «γνωστό» σε ότι αφορά τις παρενέργειες του σε ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας κατά τη χρόνια χρήση του· η εμφάνιση της προοδευτικής πολυεστιακής λευκοεγκεφαλοπάθειας συσχετίζεται με αυτό
Στην περίπτωση της προοδευτικής πολυεστιακής λευκοεγκεφαλοπάθειας όπου έχουμε μια μακροχρόνια θεραπεία με natalizumab, κυρίως σε ασθενείς με εμφάνιση της σκλήρυνσης κατά πλάκας με ώσεις και υφέσεις, τελείως ξαφνικά και πολύ γρήγορα εμφανίζονται συμπτώματα παρόμοια με της σκλήρυνσης κατά πλάκας, επιπλέον όμως με γνωστικές διαταραχές
Κάθε γιατρός που ασχολείται με ασθενείς που παρουσιάζουν σύμπτωμα της νόσου του Alzheimer πρέπει πρωταρχικά και άμεσα να κάνει δυο διαγνωστικά βήματα
Το μπλε του μεθυλενίου είναι ένα παλιό φάρμακο, γνωστό στην ψυχιατρική αλλά και στη λοιμωξιολογία, το οποίο χρησιμοποιήθηκε σε διάφορες ασθένειες, θα έλεγε κανείς, με σχετική επιτυχία παρά τις πολλές παρενέργειες