Παιδικοί σπασμοί της «τελικής ηλικίας»
Πρόκειται για σπασμούς, για παιδιά άνω των δέκα έως δώδεκα ετών, που υποχωρούν μετά από έντονη φαρμακευτική αγωγή ή μεταλλάσσονται σε άλλες μορφές κλινικής επιληψίας
Πρόκειται για σπασμούς, για παιδιά άνω των δέκα έως δώδεκα ετών, που υποχωρούν μετά από έντονη φαρμακευτική αγωγή ή μεταλλάσσονται σε άλλες μορφές κλινικής επιληψίας
Το πρόβλημα της έγκυρης διάγνωσης και «κατηγοριοποίηση» των παιδικών επιληπτικών σπασμών Στη Βιονευρολογική έχουμε δει ότι η διάγνωση βασικά των επιληπτικών σπασμών και της επιληψίας στα παιδιά βασίζονται, κατά κύριο λόγο, στο καλό ιατρικό ιστορικό . Μετά τα τελευταία χρόνια, έχει προστεθεί ένα πολύ αξιόλογο διαγνωστικό εργαλείο σε μια πάρα πολύ εκτεταμένη βελτίωση το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα, […]
Οι παιδικές επιληψίες και τα επιληπτικά σύνδρομα έχουν διάφορες μορφές, αλλά έχουν πολύ πιο εύκολη καταγραφή και διάγνωση, σε ότι αφορά την ταξινόμηση τους σε σχέση με τους ενήλικους
Οι χρόνιες περιπτώσεις επιληπτικών συνδρόμων, ιδιαίτερα όταν η εμφάνιση τους είναι και από την πρόωρη παιδική ηλικία, έχουν τακτικά μια δυσάρεστη εξέλιξη που καταλήγει σε μια μορφή εγκεφαλοπάθειας, με κύριο σύμπτωμα την διανοητική αποδιοργάνωση και καθυστέρηση
Αναμενόμενα, τα τελευταία χρόνια με το μεγάλο αριθμό επιληπτικού συνδρόμου που έρχονται στο διαγνωστικό φως, βγήκε στην επιφάνεια και η ερώτηση της γονιδιακής προδιάθεσης
Οι νευρολόγοι που ασχολούνται πολλές δεκαετίες με την επιληψία, όπως και το προσωπικό στη Βιονευρολογική, τακτικά βρίσκονται αντιμέτωποι με το δίλλημα όχι τόσο της πιστοποίησης ενός επιληπτικού συνδρόμου, αλλά με τη διάψευση του