To ηλεκτροεγκεφαλογράφημα και η πυκνοεπιληψία
Η πυκνοεπιληψία είναι η κλινική μορφή της επιληψίας που χαρακτηρίζεται από ένα «μείγμα» μικρών και μεγάλων κρίσεων, κατά τη διάρκεια της ημέρας και νύχτας
Η πυκνοεπιληψία είναι η κλινική μορφή της επιληψίας που χαρακτηρίζεται από ένα «μείγμα» μικρών και μεγάλων κρίσεων, κατά τη διάρκεια της ημέρας και νύχτας
Στη νευρολογία, σε ότι αφορά το κομμάτι της επιληψίας και της γενικευμένης μεγάλης κρίσης, έχουν βρει οι γιατροί μια πολύ χρήσιμη κατανομή
Ιδιαίτερα τακτικά, σε ένα μεγάλο ποσοστό ασθενών με επιληπτικές κρίσεις, παρουσιάζεται η ιδιομορφία των κρίσεων αυτών που εμφανίζονται στο τέλος ή αμέσως μετά τον ύπνο
Φαίνεται περίεργο και όμως υπάρχουν πάρα πολλές δυσκολίες και στο κλινικό και στο εργαστηριακό γιατρό για τη διάγνωση της έγκυρης επιληψίας στα παιδιά
Ό,τι αφορά τη νοσολογική κατανομή των ασθενειών, σαφώς είναι δυο διαφορετικά πράγματα
Υπάρχουν κάποιες μορφές επιληπτικών συνδρόμων και συγκεκριμένα αυτές που προέρχονται από τον προμετωπιαίο λοβό, όπως επίσης και η λεγόμενη ρολάνδιος επιληψία, οι οποίες έχουν την τάση να αυξάνουν τη συχνότητα των κρίσεων κατά τον ύπνο
Κάθε μορφή επιληψίας είναι ένα πάρα πολύ μεγάλο πρόβλημα, τόσο για τον ασθενή όσο και για την οικογένεια του, ιδιαίτερα δε όταν αυτός ο ασθενής είναι στην παιδική ηλικία
Πρόκειται για ένα ιδιαίτερο δύσκολο θέμα, προκειμένου να εντοπίσουν τί είναι αυτό που επηρεάζει περισσότερο, τί και πώς επηρεάζει κατά μονάς το παιδί που έχει επιληπτικά επεισόδια
Σε πολύωρες καταγραφές ηλεκτροεγκεφαλογραφημάτων, που έχουμε κάνεις εδώ στη Βιονευρολογική, πάρα πολύ τακτικά στην εφηβική και παιδική ηλικία είδαμε μια εμφάνιση των λεγόμενων μεγάλων επιληπτικών κρίσεων, ιδιαίτερα μετά την εγρήγορση («ξύπνημα»), καθώς επίσης και μια εντατικοποίηση, πάλι στις ίδιες ηλικίες, της λεγόμενης νεανικής μυοκλονικής επιληψίας
Στη Βιονευρολογική πάντοτε αποτελεί ένα θέμα, όταν υπάρχει παιδί που έρχεται μετά από κάποιο επιληπτικό επεισόδιο, προκειμένου να διαγνωστεί και να γίνει καταγραφή του εγκεφαλογραφήματος
Στη Βιονευρολογική, από τα τέσσερα έως τα δώδεκα έτη, θεωρούμε τα διάφορα επιληπτικά σύνδρομα σαν ιδιοπαθή και κυρίως στις περισσότερες περιπτώσεις τα κατατάσσουμε σε αυτό, όπου επηρεάζονται από γενετικούς παράγοντες
αιδική επιληψία
Η παιδική επιληψία είναι ένα από τα μεγαλύτερα τμήματα της παιδονευρολογίας και πολύ επίκαιρο τα τελευταία χρόνια
Πρόκειται για σπασμούς, για παιδιά άνω των δέκα έως δώδεκα ετών, που υποχωρούν μετά από έντονη φαρμακευτική αγωγή ή μεταλλάσσονται σε άλλες μορφές κλινικής επιληψίας
Η επιληψία στο παιδί αποτελεί μια πάρα πολύ δύσκολη, διαγνωστική υπόθεση και ακόμη περισσότερο αδιερεύνητη, πολλές φορές, όταν χρειάζεται να δώσουμε ανάλογη φαρμακευτική αγωγή
Οι παιδικές επιληψίες και τα επιληπτικά σύνδρομα έχουν διάφορες μορφές, αλλά έχουν πολύ πιο εύκολη καταγραφή και διάγνωση, σε ότι αφορά την ταξινόμηση τους σε σχέση με τους ενήλικους
Από τη δική μας εμπειρία, χαρακτηριστικά στοιχεία μπορεί να εμφανίζουν ορισμένες μορφές επιληψίας στα παιδιά, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για την αμφιλεγόμενη ρολάνδειο επιληψία ή για τις επιληπτικές δομές του πρόσθιου μετωπιαίου λοβού
Είναι να απορεί κανείς με τη φαντασία που έχει διατυπώσει ο Ιπποκράτης ορισμένα πράγματα
Σε χρόνιες καταγραφές και αναλύσεις που γίνονται σε ασθενείς στη Βιονευρολογική, σε ασθενείς με επιληψία, οδηγηθήκαμε σε κάποια συμπεράσματα στη σχέση επιληψία-συνείδηση
Το μεγάλο πρόβλημα κάθε ατόμου, ιδιαίτερα στη σύγχρονη στρεσογόνο κοινωνία, είναι ότι δε γνωρίζει τα όρια αντοχής του
Η επιληψία αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της σύγχρονης Ιατρικής. Μέχρι την τελευταία πενταετία υπήρχε μια έντονη προσπάθεια εύρεσης νέων θεραπευτικών λύσεων , κυρίως στο φαρμακευτικό τομέα